Boris Griekow

Boris Griekow

Борис Дмитриевич Греков

Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1882 Myrhorod
Data i miejsce śmierci	9 września 1953 Moskwa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Nowodziewiczy
Zawód, zajęcie	historyk
Narodowość	rosyjska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	Uniwersytet Moskiewski
Odznaczenia
Carskie:
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Dmitrijewicz Griekow (ros. Борис Дмитриевич Греков; ur. 9 kwietnia^?/21 kwietnia 1882 w Myrhorodzie k. Połtawy, zm. 9 września 1953 w Moskwie) – radziecki historyk.

Studiował na uniwersytecie w Warszawie (1901–1905) i Moskwie (1905–1907). Badał dzieje Rusi Kijowskiej i Rosji, zwłaszcza pod kątem ich ustrojów społecznych. W latach 1937–1953 był profesorem uniwersytetów w Moskwie i Leningradzie. Od roku 1937 dyrektor Instytutu Historii ZSRR, a w latach 1947–1951 Instytutu Słowianoznawstwa Akademii Nauk ZSRR. Odznaczony dwukrotnie Orderem św. Stanisława, Orderem św. Anny, trzykrotny laureat Nagrody Stalinowskiej. Był członkiem Akademii Nauk ZSRR, od 1947 roku także PAN oraz Bułgarskiej Akademii Nauk^[1][2]. Najbardziej znane prace Griekowa to: Ruś Kijowska (1939, wyd. pol. 1955), Chłopi na Rusi od czasów najdawniejszych do XVII w. (t. 1-2 1946, wyd. pol. 1953-57), był współautorem pracy Złota Orda i jej upadek (1950, wyd. pol. 1953), a także wydawcą źródeł.

• Walka Rusi o stworzenie własnego państwa, przeł. z ros. Władysław Głuchowski, Warszawa: "Nasza Księgarnia" 1950.
• (współautor: A. Jakubowski), Złota Orda i jej upadek, słowo wstępne i red. Ananiasz Zajączkowski, tł. Wł. Głuchowski, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1953.
• Historia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, t. 1: Od najdawniejszych czasów do końca XVIII w., pod red. B. D. Grekowa, S. W. Bachruszina, W. J. Lebiediewa, tł. Tadeusz Różycki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1954.
• Chłopi na Rusi od czasów najdawniejszych do XVII wieku, tł. Andrzej Poppe, Antoni Rybarski, Andrzej Sienkiewicz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1955.
• Ruś Kijowska, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1955.