Budowla piętrząca – rodzaj budowli hydrotechnicznej umożliwiający stałe lub okresowe piętrzenie wody (a także innych substancji płynnych lub półpłynnych)[a], ponad przyległy teren albo akwen. Podstawowym aktem prawnym w Polsce definiującym wymagania techniczno-budowlane dla budowli piętrzących jest wydane na podstawie odpowiedniej delegacji ustawowej, zawartej w Prawie budowlanym[b], rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie[1][2].
Budowlami piętrzącymi są między innymi:
W każdej budowli piętrzącej można wyróżnić stanowisko górne i dolne. Przeprowadzenie wody ze stanowiska górnego do dolnego odbywa się poprzez odpowiednie urządzenia upustowe takie jak przelewy, spusty czy sztolnie. Budowle piętrzące mogą być wyposażone w zamknięcia lub być budowlami bez zamknięć. Przykładem budowli piętrzącej bez zamknięć jest jaz stały. Wiele budowli piętrzących wyposażonych jest w zamknięcia umożliwiające sterowanie w określonym zakresie wielkością przepływu oraz poziomem wody stanowiska górnego.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podstawowe rozporządzenie dotyczące budowli piętrzących określające warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie określa, że budowla piętrząca umożliwia piętrzenie wody oraz innych substancji płynnych lub półpłynnych; tym samym używane w dalszej części artykułu określenie woda, należy rozumieć jak w wymienionym przepisie: że dotyczyć to może nie tylko wody, ale i innych substancji płynnych lub półpłynnych.
- ↑ Odpowiednia delegacja ustawowa zawarta jest w art. 7 ust. 2 pkt 2 Prawa budowlanego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2007 r. nr 86, poz. 579).
- ↑ Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Depczyński, Andrzej Szamowski: Budowle i zbiorniki wodne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1997, seria: Inżynieria Środowiska. ISBN 83-87012-66-1. (pol.).
- Zbigniew Szling, Jan Winter: Drogi wodne śródlądowe. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1988, seria: skrypt budownictwo. (pol.).
- Jan Kulczyk, Jan Winter: Śródlądowy transport wodny. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2003. (pol.).
