Spis treści
China Open 2011
| ||||
Liczba uczestników |
40 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
142 Robert Milkins | |||
Rozegrane mecze |
39 |
China Open 2011 – siódmy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. W dniach 28 marca – 3 kwietnia 2011 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Uniwersytetu Pekińskiego w Pekinie (Chiny).
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Walijczyk Mark J. Williams, który przegrał 4-5 w pierwszej rundzie turnieju z reprezentantem Anglii Stephenem Lee[1].
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Zwycięzca: 60 000 £
- II Miejsce: 30 000 £
- Półfinalista: 15 000 £
- Ćwierćfinalista: 8000 £
- Ostatnia 16-ka: 5925 £
- Ostatnia 32-ka: 4000 £
- Ostatnia 48-ka: 2200 £
- Ostatnia 64-ka: 1500 £
- Najwyższy break turnieju: 2000 £
- Maksymalny break: nie przewidziano
- Najwyższy break eliminacji: 400 £
- Maksymalny break w eliminacjach: nie przewidziano
Łączna pula nagród: 325 000 £
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy rozstawieni
[edytuj | edytuj kod]W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:
|
Zawodnicy nierozstawieni
[edytuj | edytuj kod]Sędziowie
[edytuj | edytuj kod]Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- Matthew Stevens w przegranym meczu 0-5 ze Stephenem Hendrym zdobył 9 punktów, co jest rekordem najmniejszej ilości zdobytych punktów w meczu do 5 wygranych w telewizyjnym turnieju[4]
- Judd Trump po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego[5].
Przebieg turnieju
[edytuj | edytuj kod]Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju
Runda dzikich kart
[edytuj | edytuj kod]Mecze dzikiej rundy zostały rozegrane 28 i 29 marca w Pekinie[6][7][8].
Mecz | Wynik | ||
---|---|---|---|
WC1 | Kurt Maflin | 5–3 | Cao Yupeng |
WC2 | Marcus Campbell | 5–3 | Mei Xiwen |
WC3 | Robert Milkins | 5–1 | Rouzi Maimaiti |
WC4[9][10] | Jimmy White | w/d–w/o | Tian Pengfei |
WC5 | Nigel Bond | 5–3 | Jin Long |
WC6 | Ken Doherty | 1–5 | Li Hang |
WC7 | Joe Perry | 5–2 | Li Yan |
WC8 | Gerard Greene | 5–2 | Yu Delu |
Drabinka turniejowa
[edytuj | edytuj kod]Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał: Do 10 frame’ów Uniwersytet Pekiński, Pekin, Sędzia: Leo Scullion | ||
Mark Selby |
8 – 10 | Judd Trump |
Sesja południowa: 0–104 (104), 101–21 (88), 46–76, 0–104 (104), 90–34 (90), 53–69 (53 Selby, 55 Trump), 39–67 (61), 66–65 (62 Selby) Sesja wieczorna: 49–89 (68), 132–0 (132), 66–0 (66), 0–113 (113), 134–0 (134), 40–73, 124–7 (124), 84–31, 49–60 (57), 41–57 (57) | ||
134 | Najwyższy break | 113 |
3 | Breaki stupunktowe | 3 |
8 | Breaki 50-punktowe | 7 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
[edytuj | edytuj kod]Snookerzysta | Breaki |
Robert Milkins | 142, 114 |
---|---|
Mark Selby | 139, 134, 132, 131, 130, 125, 129, 102 |
Nigel Bond | 138 |
Mark Williams | 137, 113, 104, 100 |
Mark Davis | 137 |
Ding Junhui | 134, 133, 120, 117 |
Li Hang | 133, 117 |
Judd Trump | 130, 113, 104, 104 |
Barry Hawkins | 128 |
Neil Robertson | 124 |
Ronnie O’Sullivan | 123 |
Yu Delu | 117 |
Shaun Murphy | 108 |
John Higgins | 107 |
Joe Perry | 106 |
Kurt Maflin | 103 |
Tian Pengfei | 101 |
Stephen Hendry | 100 |
Ryan Day | 100 |
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 16 | 50% | |
Szkocja | 5 | 15,61% | |
Walia | 3 | 9,37% | |
Chiny | 3 | 9,37% | |
Irlandia Północna | 2 | 6,26% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% | |
Norwegia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 9
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 7
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,69
- Najwyższe zwycięstwo: 5-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 9 | 56,25% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Chiny | 2 | 12,5% | |
Walia | 1 | 6,25% | |
Australia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 9
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 57 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,12
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 6 | 75% | |
Szkocja | 1 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 3 | 75,00% | |
Chiny | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 16 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 8,00
- Najwyższe zwycięstwo: 6-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Mecze kwalifikacyjne do turnieju China Open odbędą się w dniach 24 – 27 lutego 2011 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłonią one 16 zawodników, którzy zostaną rozstawieni do turnieju zasadniczego.
Drabinka kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Snookerzysta | Breaki |
Kurt Maflin | 140, 117, 115, 103 |
---|---|
Jimmy Robertson | 138 |
Tony Drago | 137 |
Stuart Pettman | 136 |
Mark King | 134 |
Ben Woollaston | 130 |
Dominic Dale | 120 |
Martin Gould | 120 |
Jack Lisowski | 116, 106 |
David Gilbert | 112, 101 |
Judd Trump | 109 |
Robert Milkins | 107 |
Jamie Burnett | 107 |
Matthew Couch | 105 |
Ken Doherty | 105 |
Anthony Hamilton | 102 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ eurosport.pl: Cztery setki? Wciąż mało! Williams przegrywa z Lee. [dostęp 2011-02-29]. (pol.).
- ↑ worldsnooker.com: Prize Money. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
- ↑ snookerworld.pl: Nagrody i punkty na China Open 2011. [dostęp 2011-03-03]. (pol.).
- ↑ Hendry storms into last 16 in Beijing. wordsnooker.com. [dostęp 2011-04-02]. (ang.).
- ↑ Trump awansuje do finału i szesnastki rankingu!. eurosport.pl. [dostęp 2011-04-02]. (pol.).
- ↑ a b Bank of Beijing China Open. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
- ↑ China Open 2011 – Final Stages. global-snooker.com. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
- ↑ a b Bank of Beijing China Open. WWW Snooker. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
- ↑ Whirlwind out of China Open. World Snooker, 27 marca 2011. [dostęp 2011-03-27]. (ang.).
- ↑ Jimmy White withdraws from China Open. The Snooker Forum. [dostęp 2011-03-27]. (ang.).
- ↑ a b snookerworld.pl: Breaki 100 punktowe kwalifikacji i fazy zasadniczej. [dostęp 2011-02-26]. (pol.).
- ↑ Breaki 100 punktowe fazy zasadniczej. World Snooker Data. [dostęp 2011-03-30]. (ang.).
- ↑ WWW Snoker: Wyniki kwalifikacji China Open 2011. [dostęp 2011-02-23]. (ang.).
- ↑ snookerworld.pl: Wyniki kwalifikacji China Open 2011. [dostęp 2011-02-26]. (pol.).
- ↑ 147.pl: China Open – kwalifikacje. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ 147.pl: Kwalifikacje China Open – dzień drugi. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ 147.pl: Sobota – trzeci dzień kwalifikacji China Open. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ 147.pl: Kto pojedzie do Pekinu?. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ global-snooker.com: Breaki 100 punktowe fazy kwalifikacyjnej. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).