Danuta Kaczorowska
.jpg) Danuta Domańska (1932) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz pediatra |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Wydział | |
| Stanowisko |
ordynator oddziału szpitalnego |
| Partia | |
| Rodzice |
Stanisław, Janina |
| Małżeństwo |
Bolesław |
| Dzieci |
Marek, Marta |
| Krewni i powinowaci |
Józef (dziadek), Irena, Janina, Wiktor (rodzeństwo), Jan Bezucha (szwagier) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Danuta Maria Kaczorowska z domu Domańska (ur. 17 lipca 1914 w Olchowcach, zm. 17 czerwca 2017 w Szczecinie) – polska lekarz pediatra z tytułem doktora, działaczka społeczna i polityczna.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]a.jpg)
Danuta Maria Kaczorowska urodziła się 17 lipca 1914 w Olchowcach pod Sanokiem[1][2][3][4]. Była córką tamtejszego lekarza, dr. Stanisława Domańskiego (1888–1970) i Janiny Honoraty z domu Nowak (1891–1977, córka Antoniny i Józefa Nowaków, właścicieli dóbr ziemskich w podsanockich Olchowcach)[2]. Jej rodzeństwem byli: Irena (1916–1917), Janina (1917–2008, żona Jana Bezuchy), Wiktor Adam[a] (zm. w 1941 w obozie Auschwitz-Birkenau[5][6][7][8].
W 1932 ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Emilii Plater w Sanoku (w jej klasie była Zofia Bandurka)[9][7]. W latach 30. podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[7][3]. Podczas studiów, 4 września 1937, wyszła za mąż za lekarza dr. Bolesława Kaczorowskiego z Krakowa (syna Bronisława)[2][10][4], w związku z czym od IV roku studiów kontynuowała kształcenie w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego[7]. Naukę przerwał wybuch II wojny światowej w 1939, w związku pozostała w rodzinnym domu-willi przy ulicy Adama Mickiewicza w Sanoku, a po powrocie męża do tego miasta w styczniu 1940, zlikwidowała wraz z nim ich dotychczasowe mieszkanie w Krakowie, po czym pomagała mu w prowadzeniu praktyki lekarskiej w Sanoku[11][7][3]. Podczas okupacji niemieckiej w domu uzyskiwali schronienie uciekinierzy wojenni, a także kwaterowali Niemcy[7]. Danuta Kaczorowska potajemnie prowadziła kursy pierwszej pomocy dla dziewcząt, a także wspierała osoby udające się przez Sanok celem przekroczenia granicy z Węgrami[7]. Podczas wojny urodziła dwoje dzieci: Martę Wiktorię (ur. 1941[12]) i Marka[7][13]. W tym czasie w Sanoku działał społecznie także jej mąż[7].
Tuż po wojnie podjęła przerwane studia i uzyskała dyplom lekarski na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1946[7][14][3][13]. Następnie zamieszkała w Rzeszowie, gdzie jej mąż został ordynatorem oddziału ginekologicznego, a ona w tej samej placówce odbywała staż i prowadziła laboratorium analityczne[7]. Następnie otrzymała zadanie zorganizowania i kierownictwa oddziału dziecięcego w Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie[15][7]. Pracowała tam od 1947 do 1950[3]. Po przeniesieniu do Iwonicza-Zdroju pracowała w tamtejszej przychodni i w sanatorium dziecięcym „Zofiówka”, udzielała się społecznie[16] oraz podjęła studia specjalistyczne w dziedzinie pediatrii[15][7]. W uzdrowisku pracowała od 1950 do 1957[3]. Ukończyła specjalizację I i II stopnia w dziedzinie pediatrii[15][3][17]. Na propozycję wojewódzkiego konsultanta medycznego prof. Jana Stefana Raszka w 1957 przyjęła pracę w oddziale dziecięcym Szpitala Powiatowego w Sanoku, funkcjonującym w budynku internatu medycznego (siedziba Liceum Medycznego) nieopodal głównej siedziby sanockiego szpitala, będąc początkowo jednym z dwóch lekarzy pediatrów (drugim był Hański)[15][7][3]. Sprawowała stanowisko ordynatora oddziału dziecięcego w Sanoku od 1957 do 1975 etatowo oraz od 1976 do 1977 wzgl. 1978[3] jako pełniąca obowiązki[18][19] (od 1964[7] lub 1966[3] sanocki szpital częściowo działał w nowej siedzibie). Po odejściu z pracy nadal była zaangażowana w ochronie zdrowia, pracując m.in. w poradni Higieny Szkolnej (1978-1993)[3], na stanowisku kierownika Poradni Medycyny Szkolnej w Sanoku oraz wspierając organizację przedszkoli i żłobków[7][20]. Jako nauczycielka niepełnozatrudniona wykładała w Liceum Medycznym w Sanoku[21].
Działała w związku służby zdrowia[15][7]. Prowadziła wykłady w ramach Uniwersytetu Ludowego[3]. Była aktywistką Ligi Kobiet Polskich, była członkiem zarządu LKP[22][7]. Należała do Stronnictwa Demokratycznego, pełniła funkcję przewodniczącej Powiatowego Komitetu SD w Sanoku[22][15], na I Wojewódzkim Zjeździe Delegatów SD w Krośnie uzyskała mandat na XI Kongres SD[23]. Była radną Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku[7] kadencji 1961–1965[24]. Na przełomie lat 60./70. była także radną Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie[22][25][26], w 1969 kandydowała z ramienia Frontu Jedności Narodu[15].
W okresie PRL zamieszkiwała przy ul. Kazimierza Wielkiego 8 w Sanoku[27]. Na emeryturze zamieszkała wraz z córką w Szczecinie[3]. Była autorką wspomnień, w tym zatytułowanych Wspomnienia o moim ojcu doktorze Stanisławie Domańskim[28].
Zmarła 17 czerwca 2017 w Szczecinie w wieku 103 lat, została pochowana w grobowcu rodzinnym Domańskich, Kaczorowskich i Bezuchów na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 23 czerwca 2017[29], gdzie wcześniej spoczęli jej rodzice, mąż dr Bolesław Kaczorowski (1908–1995) oraz siostry Irena i Janina z mężem[30][31][32].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[7]
- Złoty Krzyż Zasługi[7]
- Odznaka „Zasłużony pracownik służby zdrowia”[7]
- Odznaka „Zasłużony Bieszczadom” (1987)[33]
- Medal 50-lecia Stronnictwa Demokratycznego (1988)[34]
- „Jubileuszowy Adres” (1984)[35]
- Odznaczenia regionalne[7]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ We wspomnieniach Zofii Chrząszczewskiej wymieniony także pod imieniem Antoni oraz zdrobniale TolekChrząszczewska ↓, s. 3. W 1962 Wiktor Adam Domański został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na jednej z tablic Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na obecnym Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 79 (poz. 151).
- ↑ a b c Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 79.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Kaczorowska ↓, s. 133.
- ↑ a b Deklaracje (N) ↓, s. 13, 14.
- ↑ Chrząszczewska ↓, s. 49, 100, 107, 110.
- ↑ Kondolencje, „Nowiny”, Nr 125, 8 maja 1970, s. 2.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Bogumiła Koszela, Wierna rodzinnej tradycji i własnemu powołaniu, „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 25 (316), 10 września 1984, s. 5.
- ↑ Edward Zając, Sanockie biografie, Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 76, ISBN 978-83-61043-09-6.
- ↑ Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły, Sanok 2008, s. 34.
- ↑ Chrząszczewska ↓, s. 3.
- ↑ Chrząszczewska ↓, s. 21-25.
- ↑ Chrząszczewska ↓, s. 102, 106.
- ↑ a b Deklaracje (N) ↓, s. 14.
- ↑ Zając i Szpital ↓, s. 87.
- ↑ a b c d e f g Kandydaci na radnych WRN w Rzeszowie, „Nowiny”, Nr 127, 23 maja 1969, s. 3.
- ↑ W Iwoniczu-Zdroju, „Nowiny”, Nr 196, 18 sierpnia 1953, s. 4.
- ↑ W niektórych źródłach (w tym w treści nekrologu) była tytułowana ze stopniem doktora, aczkolwiek jej szczegółowe życiorysy, będące podstawą niniejszego hasła Wikipedii, nie potwierdziły uzyskania stopnia doktora.
- ↑ Zygmunt Żyłka, Moje wspomnienia z pracy lekarskiej w szpitalu w Sanoku w latach 1964-1999, [w:] Edward Zając, Zarys dziejów lecznictwa na terenie Ziemi Sanockiej w latach 1485-2009, Sanok: Sanocka Fundacja Ochrony Zdrowia, 2010, s. 80, ISBN 978-83-923106-8-6.
- ↑ Zając i Szpital ↓, s. 164.
- ↑ Izabela Wilk. Plenum KM PZPR i MK SD. O lepsze jutro młodych sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (382), s. 1-2, 1-10 lipca 1986.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Jubileusz XXV lat Liceum Medyczne 1962-1987. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 31 (430), s. 4, 1-10 listopada 1987.
- ↑ a b c Plenum WK SD, „Nowiny”, Nr 90, 16 kwietnia 1969, s. 2.
- ↑ I Wojewódzki Zjazd Delegatów SD, „Nowiny”, Nr 9, 13 stycznia 1976, s. 2.
- ↑ Władysław Stachowicz, Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2014, s. 181, ISSN 1731-870X.
- ↑ Kandydaci FJN na radnych do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie, „Nowiny”, Nr 107, 3 maja 1969, s. 3.
- ↑ Władysław Stachowicz, Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2014, s. 227, ISSN 1731-870X.
- ↑ Zofia Bandurka, Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna, [w:] Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958, Warszawa 1960, s. 128.
- ↑ Zając i Szpital ↓, s. 42, 44.
- ↑ Danuta Kaczorowska. Nekrolog, „Tygodnik Sanocki”, Nr 25 (1328), 23 czerwca 2017, s. 2.
- ↑ Stefan Stefański: Cmentarze sanockie. Sanok: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1991, s. 26.
- ↑ Stefan Stefański: Kartki z przeszłości Sanoka. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku, 2005, s. 27. ISBN 83-919470-9-2.
- ↑ Spacer po cmentarzu przy ul. Rymanowskiej [online], zymon.com.pl [dostęp 2017-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-21].
- ↑ Bogumiła Koszela, Sposób na godziwe życie, „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 17 (416), 20 czerwca 1987, s. 1.
- ↑ Obradował Miejski Zjazd SD (odznaczenia), „Gazeta Sanocka – Autosan”, Nr 35 (470), 20 grudnia 1988, s. 5.
- ↑ Władysław Stachowicz, Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990, „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”, 2008, s. 288, ISSN 1731-870X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edward Zając: Szpital Powszechny w Sanoku. Szpital Specjalistyczny w Sanoku, s. 1-169.
- Zofia Chrząszczewska, Pamiętnik Zofii Chrząszczewskiej z lat 1939-1942 dedykowany Stanisławowi Domańskiemu – pisany w Sanoku, w domu Stanisława, Marta Wargo, Maja Murin-Kaczorowska (red.), [ok. 2019], s. 1-118.
- Zarys dr Danuty Kaczorowskiej według relacji córki. W: Zarys lecznictwa na terenie Ziemi Sanockiej w latach 1485-2012. Sanok: Sanocka Fundacja Ochrony Zdrowia, 2012, s. 133. ISBN 978-83-934513-1-9.
- Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków nadzwyczajnych Kaczmrska-Kot 1968-1989, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 120). s. 1-166.
- Absolwenci II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku
- Absolwenci Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Członkinie Ligi Kobiet Polskich (Polska Ludowa)
- Członkowie Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku
- Lekarze związani z Sanokiem
- Ludzie urodzeni w Olchowcach (Sanok)
- Ludzie związani z Iwoniczem-Zdrojem
- Ludzie związani ze Szczecinem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Bieszczadom”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Polscy pediatrzy
- Polscy lekarze uzdrowiskowi
- Polscy stulatkowie
- Radni Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku
- Radni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 2017
