| Data i miejsce urodzenia |
13 października 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 1934 |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
polskie  zagraniczne        
| |
Emil Andrzej Ruecker (Rücker) (ur. 13 października 1897 w Bukareszcie, zm. 15 kwietnia 1934 pod Radomiem) – polski dziennikarz, publicysta, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych II RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackiej. Syn Antoniego Rückera i Leopoldyny z Tenerów. Od 1926 był mężem Marii z Łubieńskich (1900–1934), m.in. założycielki Komitetu Towarzystw Polskich w Wolnym Mieście Gdańsku i prezeski (1927–1931) Towarzystwa Polek w Sopocie[1].
Po ukończeniu szkoły średniej, w 1916 został powołany do armii austriackiej z przydziałem do 34 Pułku Piechoty w Jarosławiu. Po zwolnieniu z wojska (ze względu na zły stan zdrowia) studiował filozofię i literaturę na UJ w Krakowie. Od 1 października 1920 rozpoczął pracę w MSZ na stanowisku referenta prasowego Poselstwa Polskiego w Bukareszcie, które sprawował do 1 maja 1921. Następnie był uczestnikiem III powstania śląskiego (od 2/3 maja do 5 lipca 1921). Od stycznia 1925 do czerwca 1931 był redaktorem naczelnym pisma „Baltische Presse” w Gdańsku. Wchodził też w skład zespołu redakcyjnego „Rocznika Gdańskiego”[2]. W lipcu 1927 był inicjatorem utworzenia Syndykatu (Koła) Dziennikarzy Polskich na terenie Wolnego Miasta Gdańska, którego w latach 1927–1929 był prezesem. Od 1 lipca 1931 ponownie pracował w MSZ w Wydziale Prasowym. Został delegowany do Genewy jako szef biura prasowego polskiej delegacji na konferencję rozbrojeniową. 21 grudnia 1932 mianowany został Zastępcą Naczelnika i Kierownikiem Referatu Politycznego Wydziału Prasowego w MSZ[3]. Był autorem wielu publikacji i prac politycznych.
Razem z żoną zginęli w wypadku samochodowym na drodze pomiędzy Białobrzegami i Radomiem[4]. Winną tragicznego wypadku była rowerzystka Janina Król, za spowodowanie którego została skazana na rok więzienia[5]. Emil Andrzej Ruecker razem z żoną zostali pochowani na cmentarzu Stare Powązki (kwatera 284a wprost-6-4)[6].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Emil Ruecker, Pięć lat polityki gdańskiej, 1927.
Emil Ruecker, Ósme Zgromadzenie Ligi Narodów, Kraków 1927.
Emil Ruecker, Niemcy, Prusy, a Polska : kilka aktualnych faktów i uwag, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1928.
Emil Ruecker, Kontynent niezgody : rozważania o kryzysie europejskim, Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1930.
Emil Ruecker, Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu, 1930.
Emil Ruecker, Ewolucja zagadnienia Prus Wschodnich, Poznań 1932.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]polskie
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (30 stycznia 1930)[7],
- Medal Niepodległości (6 czerwca 1931)[8],
- Śląska Wstęga Waleczności i Zasługi[4],
zagraniczne
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)[3],
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[3],
- Krzyż Oficerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)[3],
- Krzyż Kawalerski Orderu Świętego Sylwestra (Watykan)[3],
- Królewski Order Wazów V klasy (Szwecja)[3],
- Królewski Norweski Order Świętego Olafa V klasy (Norwegia)[3],
- Order Danebroga V klasy (Dania)[3],
- Legia Honorowa (Francja)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ruecker (Rücker) Emil Andrzej – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2020-03-28].
- ↑ Rocznik Gdański Gdańskiego Towarzystwa Naukowego : Historia [online], Rocznik Gdański [dostęp 2020-03-28] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933 r.
- ↑ a b c Wstrząsająca katastrofa samochodowa. Tragiczny zgon naczelnika z M.S.Z. Rückera i jego żony Dziennik Białostocki z 17 kwietnia 1934 r.
- ↑ Na marginesie Dziennik Bydgoski, (R. 29), 1935, Nr 140, s. 8.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EMIL I MARJA RUECKER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-28].
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 31, poz. 51 „za zasługi na polu publicystyki polskiej zagranicą”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933 r., Klub Urzędników Polskie Służby Zagranicznej, Warszawa 1933.
- Publikacje Emila Andrzeja Rueckera w bibliotece Polona
