![]() Eros Ramazzotti (2015) | |
Imię i nazwisko |
Eros Walter Luciano Ramazzotti |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarz, muzyk, autor tekstów |
Aktywność |
od 1984 |
Wydawnictwo |
BMG, Universal Music Italy, DDD, Ariola |
Odznaczenia | |
![]() | |
Strona internetowa |
Eros Luciano Walter Ramazzotti (ur. 28 października 1963 w Rzymie) – włoski piosenkarz pop i autor tekstów piosenek[1]. Zyskał rozpoznawalność we Włoszech i większości krajów europejskich, a także w całym świecie hiszpańskojęzycznym, wydał większość swoich albumów zarówno w języku włoskim, jak i hiszpańskim[2].
Od 1984 Ramazzotti wydał 11 albumów studyjnych, jedną EPkę, trzy albumy kompilacyjne, trzy albumy koncertowe i 37 singli. W swojej 40–letniej karierze sprzedał ponad 60 mln płyt[3]. W jego repertuarze znajdują się duety z takimi artystami jak Anastacia, Andrea Bocelli, Cher, Joe Cocker, Julio Iglesias, Laura Pausini, Luciano Pavarotti, Lynn Davis, Nicole Scherzinger, Patsy Kensit, Ricardo Arjona, Ricky Martin i Tina Turner[4]. W 1996 był nominowany do Europejskiej Nagrody Muzyczne MTV dla najlepszego wokalisty[5].
Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i dorastał w Cinecittà, przedmieściu Rzymu, jako syn Raffaeli Moliny i Rodolfo Ramazzottiego, robotnika budowlanego[6][7]. Jego ojciec pochodził z prowincji Viterbo w Lacjum, a matka z prowincji Vibo Valentia w Kalabrii[8][9]. Został nazwany na cześć Erosa, greckiego boga miłości[10].
Początki kariery
[edytuj | edytuj kod]Jego ojciec był melomanem, grał na pianinie i śpiewał amatorsko. Od najmłodszych lat Eros Ramazzotti wykazywał wczesne predyspozycje do muzyki, najpierw zainteresował się nauką gry na pianinie, a w wieku siedmiu lat zaczął grać na gitarze, z pomocą dwóch przyjaciół z sąsiedztwa, jednego gitarzysty jazzowego, drugiego artysty przy fortepianie[11]. Jako nastolatek pisał piosenki z pomocą ojca[12]. Chciał uczęszczać do konserwatorium muzycznego, ale nie zdał egzaminu wstępnego i rozpoczął naukę księgowości, ale ją porzucił[4]. Czasami pojawiał się jako statysta w filmach, marząc o karierze gwiazdy pop[4].
W 1981 Ramazzotti wziął udział w konkursie muzycznym Voci Nuove di Castrocaro (Nowe głosy Castrocaro Terme) z napisaną przez siebie piosenką „Rock 80”, występując przed przedstawicielami różnych wytwórni płytowych. Choć konkurs wygrali Zucchero i Marina Fiordaliso, Ramazzotti dotarł do finału i otrzymał dwa głosy od Roberto Galantiego i Barona Lando Lanniego, którzy reprezentowali niedawno uruchomioną włoską wytwórnię DDD (Drogueria di Drugolo). DDD dał Erosowi swój pierwszy kontrakt. Przeniósł się do Mediolanu ze swoim bratem Marco i matką Raffaellą i początkowo mieszkali w tym samym budynku, co wytwórnia płytowa[4].
Rozwój kariery
[edytuj | edytuj kod]W 1982 wydał debiutancki album pt. Ad un amico. Pierwszy singiel Ramazzottiego „Ad un amico” (1982) nie został szczególnie dobrze przyjęty[13]. W 1984 z utworem „Terra promessa” zwyciężył w kategorii młodych wykonawców na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. W 1985 wziął ponownie udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo z piosenką „Una storia valide” pochodzącą z jego debiutanckiego albumu Cuori agitati (1985). Choć na festiwalu zajął dopiero szóste miejsce, „Una storia valide” został wydany jako singiel i stał się wielkim hitem w wielu krajach europejskich, w tym we Francji, gdzie sprzedał się w milionach egzemplarzy[4]. Jego drugi album Nuovi eroi (1986), zdobył dwie platynowe nagrody w Szwajcarii przy sprzedaży ponad 100 tys. egzemplarzy i status złotej płyty w Niemczech przy sprzedaży ponad 250 tys. egzemplarzy[14][15]. Podczas swojego trzeciego występu na festiwalu w Sanremo w 1986 jego singiel „Adesso tu” z albumu Nuovi eroi zwyciężył w ogólnym konkursie[13].
W 1987 Ramazzotti wyruszył w dziewięciomiesięczną trasę koncertową po wydaniu swojego trzeciego albumu In certi momenti (1987), występując przed ponad milionem ludzi. W pewnych momentach pokrył się złotem w Niemczech z ponad 250 tys. sprzedażami i platyną w Szwajcarii z ponad 50 tys. sprzedażami i osiągnął ponad 3 mln egzemplarzy na całym świecie[14][15]. W miarę rozwoju swojej kariery wykonał „La Luce Buona Delle Stelle” (22 listopada 1987) z Patsy Kensit, a w maju 1988 wydał minialbum Musica è składający się z siedmiu utworów z tytułowym duetem Ramazzottiego i Andrea Bocelli, który podbił rynek wydawniczy.
Po dwóch latach przerwy w koncertowaniu wydał album pt. In ogni senso, poprzedzający pierwszy występ artysty w Radio City Hall w Nowym Jorku. Po zakończeniu trasy wydał album koncertowy pt. Eros in concert. Trzy lata później nagrał album pt. Tutte storie, z którym dotarł na szczyty wszystkich list przebojów w Europie. Płytę promował singlem „Cose della vita” (nagrany później – w 1997 roku – jako duet z Tiną Turner), do którego teledysk wyreżyserował Spike Lee. Tournée europejskie było jednym z najważniejszych tras artysty i skończyło się za oceanem, gdzie Ramazzotti występował w 15 krajach latynoamerykańskich. Po przyjeździe do Polski zainicjował występ trio: Erosa Ramazzotti, Pino Daniele i Jovanotti. W listopadzie 1994 został zaproszony do wystąpienia na żywo na koncercie MTV Awards w Berlinie.
W tym okresie podpisał kontrakt dyskograficzny z wytwórnią BMG International. Latem 1995 wziął udział w Summer Festival. 13 maja 1996 wydał album pt. Dove c’e musica, który był pierwszym w pełni wyprodukowanym przez artystę. Sprzedał ponad 7 mln egzemplarzy tej płyty. W następnych miesiącach napisał „That’s All I Need To Know” dla Joe Cockera. W październiku 1997 wydał składankę pt. Eros – Greatest Hits, na której umieścił swoje największe przeboje oraz dwie premierowe piosenki. W lutym 1998 rozpoczął ośmiomiesięczne tournée światowe do Południowej Ameryki, Stanów Zjednoczonych Ameryki i Europy. W maju Eros uczestniczył w koncercie „Pavarotti i Przyjaciele” w reżyserii Spike’a Lee, gdzie występował w duecie z Luciano Pavarotti – „Se bastasse una canzone”. W październiku1998 wydał koncertowy album pt. Eros live.
Pod koniec tysiąclecia otworzył studio nagrań i dwa studia postprodukcyjne. W 2000 wydał album pt. Stilelibero. W 2013 ukazał się singiel „Un Ángel Como El Sol Tú Eres”.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]24 kwietnia 1998 zawarł związek małżeński ze szwajcarską modelką i aktorką Michelle Hunziker[16]. Mają córkę, Aurorę Sophie (ur. 5 grudnia 1996). W 2002 doszło do separacji, a 25 marca 2009 sfinansowano rozwód[17]. 6 czerwca 2014 poślubił modelkę Marice Pellegrinelli, z którą ma dwójkę dzieci – córkę Raffaelę Marię (ur. 3 sierpnia 2011)[18] oraz syna Gabrio Tullio (ur. 14 marca 2015)[19]. W lipcu 2019 para się rozstała[20][21].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1985: Cuori agitati (wyd. BMG)
- 1986: Nuovi eroi (wyd. BMG)
- 1987: In certi momenti (wyd. BMG)
- 1990: In ogni senso (wyd. BMG)
- 1993: Tutte storie (wyd. BMG)
- 1996: Dove c’è musica (wyd. BMG)
- 2000: Stilelibero (wyd. BMG)
- 2000: 9 (wyd. BMG)
- 2005: Calma apparente (wyd. Sony BMG Norte)
- 2009: Ali e radici (wyd. Sony BMG Music Entertainment)
- 2012: Noi (wyd. Universal)
- 2015: Perfetto (wyd. Universal)
- 2018: Vita ce n’è (wyd. Polydor)
- 2022: Battito Infinito (wyd. Battito Infinito)
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Rok | Nagroda | Kategoria |
---|---|---|
1988 | Brązowa statuetka Bravo Otto, nagroda dwutygodnika „Bravo” | Piosenkarz roku[22] |
1993 | Piosenkarz roku[23] | |
Telegatto Award | Najlepszy piosenkarz[24] | |
1997 | World Music Award | Najlepszy włoski artysta[25] |
Nagroda Echo (Hamburg) | Najlepszy artysta międzynarodowy | |
BMI Film & TV Award | Najlepsza piosenka „La cosa más bella” | |
World Music Award | Najlepszy włoski artysta |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tony Marotta: Eros Ramazzotti: The Face of Italian Pop Music. La Gazzetta Italiana, styczeń 2011. [dostęp 2024-11-09]. (wł.).
- ↑ Jason Birchmeier: Eros Ramazzotti Biography. AllMusic. [dostęp 2016-06-12]. (ang.).
- ↑ Anno Fa , Repubblica 60 milioni di dischi, „la Repubblica”, 26 października 2013 [dostęp 2024-11-09] (wł.).
- ↑ a b c d e Eros Ramazzotti Biographie. Sony Music, 2019-03-14. [dostęp 2024-11-09]. (niem.).
- ↑ Ernesto Assante , Europa – Italia, la sfida impossibile, „la Repubblica”, 16 listopada 1996 [dostęp 2024-11-09] (wł.).
- ↑ Music in New York: Eros Ramazzotti. Time Out, 9 października 2013. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
- ↑ Death of Rodolfo Ramazzotti, father of singer Eros Ramazzotti, at the age of 87. Il Messaggero, 22 lutego 2024. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
- ↑ Eros Ramazzotti biografia. MyMovies.it. [dostęp 2024-11-09]. (wł.).
- ↑ Ambrogio Scaramozzino: Eros ricorda la città natale della madre nel Vibonese E il sindaco annuncia la cittadinanza onoraria al cantante. Quotidiano Del Sud, 5 sierpnia 2016. [dostęp 2024-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (wł.).
- ↑ Heather Blackmore: Eros Ramazzotti, Italian singer-songwriter. Encyklopedia Britannica, 24 października 2024. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
- ↑ Eros Ramazzotti: A Glimpse into the Life and Career of the Italian Singer. Il Messaggero, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-11-07]. (wł.).
- ↑ Eros Ramazzotti (28 de Outubro de 1963). Filmow. [dostęp 2018-06-23]. (port.).
- ↑ a b Eros Ramazzotti Biographie. chart-king.de. [dostęp 2024-11-09]. (niem.).
- ↑ a b Awards 1998. Hung Medien. [dostęp 2016-06-12]. (ang.).
- ↑ a b Gold-/Platin-Datenbank (Eros Ramazotti). Bundesverband Musikindustrie. [dostęp 2016-06-12]. (niem.).
- ↑ Stefania Meneghella: Perchè Eros Ramazzotti e Michelle Hunziker si sono lasciati: solo ora la verità sull’addio. We Music, 28 września 2024. [dostęp 2019-09-26]. (wł.).
- ↑ Novella Toloni: la storia d’amore tra Michelle Hunziker e Eros Ramazzotti. il Giornale, 15 lipca 2023. [dostęp 2019-09-26]. (wł.).
- ↑ Joana Carreira: Eros Ramazzotti foi pai pela segunda vez. Caras, 2011-08-03. [dostęp 2019-09-26]. (port.).
- ↑ Eros Ramazzotti y su exmujer, la modelo Michelle Hunziker, se convierten en padres a la vez. Hola!, 2015-03-15. [dostęp 2019-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Giusy Palombo: Altro che Eros Ramazzotti! Marica Pellegrinelli si mostra così sui social con il nuovo fidanzato. TuttoNotizie.eu, 11 sierpnia 2022. [dostęp 2019-09-26]. (wł.).
- ↑ The end of a decade: The star of Italian music divorces her!. Shkruar nga Anabel, 8 lipca 2019. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
- ↑ Bravo Otto 1988. Bravo Archiv. [dostęp 2024-11-09]. (niem.).
- ↑ Bravo Otto 1993. Bravo Archiv. [dostęp 2024-11-09]. (niem.).
- ↑ "Su Canale 5 sfilano i nuovi Telegatti musicali: Vasco, Eros, la Nannini. Corriere della Sera. [dostęp 2024-11-09]. (wł.).
- ↑ Mark Dezzani: Sony Acts Top World Music Awards, str. 50. Billboard, 3 maja 1997. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Erosa Ramazzottiego
- Eros Ramazzotti w bazie IMDb (ang.)
- Eros Ramazzotti w bazie Filmweb
- Eros Ramazzotti w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000000114765547
- VIAF: 303098416
- LCCN: nr97009321
- GND: 119118351
- BnF: 13898797w
- SBN: CFIV033917
- NLA: 40542785
- NKC: xx0023783
- BNE: XX1081464
- NTA: 074928929
- BIBSYS: 5083211
- PLWABN: 9810613763105606
- NUKAT: n2020068768
- J9U: 987007404804505171
- NSK: 000062438
- CONOR: 14749795
- BNC: 000287428
- KRNLK: KAC2020Q4296
- LIH: LNB:BgiJ;=Bs