Spis treści
Eugeniusz Schielberg
plutonowy | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
inżynier elektryk |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Schielberg ps. „Dietrich” (ur. 15 listopada 1920 w Warszawie, zm. 18 lipca 2002 tamże[1]) – plutonowy Armii Krajowej, żołnierz I plutonu 1. kompanii batalionu „Parasol”, powstaniec warszawski[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Edwarda i Apolonii z Sułkowskich. Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Należał do żoliborskiej grupy PET-u, a po włączeniu PET-u do Szarych Szeregów, do Hufca Centrum CR-500 Warszawskich Grup Szturmowych. 1 sierpnia 1943 przekazany wraz z drużyną CR-500 do oddziału wydzielonego Agat.
Brał udział w akcjach:
- akcja megafonowa (3 maja 1943)
- akcja Bürkl (7 września 1943) – specjalna operacja bojowa, w której zginął sadystyczny zastępca komendanta Pawiaka SS-Oberscharführer Franz Bürkl; osłaniał ulicę od placu Zbawiciela
- akcja zdobycia rowerów dla łączniczek oraz harcerzy z Bojowych Szkół (6 maja 1944 r.); ubezpieczenie od strony ulicy Senatorskiej
- akcja Koppe (11 lipca 1944) – akcja przeciwko SS-Obergruppenführerowi Wilhelmowi Koppemu; znajdował się w II grupie ubezpieczającej; podczas odwrotu po akcji ranny w brzuch
Uczestnik powstania warszawskiego. Po powstaniu internowany w obozie w okolicach Drezna, z satysfakcją obserwował zniszczenia po alianckim nalocie na to miasto[3].
Po wojnie pracował jako inżynier elektronik, m.in. w latach 70. XX w. w zakładach Meramat w Warszawie.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari[4]. W 2000 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski, przyznał Eugeniuszowi Schielbergowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Warszawskie nekrologi.. Nekrologi warszawskie. [dostęp 2011-03-30]. (pol.).
- ↑ Powstańcze biogramy. Eugeniusz Schielberg ps. Dietrich. Strona Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2011-03-30]. (pol.).
- ↑ Wola'44 i Drezno'45 – blog Almanzor [online], almanzor.salon24.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Federation of East European Family History Societies. [dostęp 2015-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-09)].
- ↑ Odznaczenia Prezydenta RP dla żołnierzy AK. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2000-03-28. [dostęp 2011-03-30]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Stachiewicz: „Parasol”. Dzieje Oddziału do Zadań Specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-0273-5.
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion Zośka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.
- Tomasz Strzembosz: Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939-1944. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983. ISBN 83-06-00717-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Specjalna operacja bojowa Bürkl. 208wdhiz.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
- Specjalna operacja bojowa „Koppe”. 208wdhiz.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-30)].
- Egzekutorzy wyroków Polskiego Państwa Podziemnego
- Powstańcy warszawscy
- Żołnierze batalionu Parasol
- Żołnierze Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 2002