Feliks Wójcik

Feliks Tadeusz Wójcik
	; Feliks Tadeusz Wójcik (przed 1934)
	podpułkownik dyplomowany piechoty
Data urodzenia	8 listopada 1895
Data i miejsce śmierci	10 września 1939 ; Kłoda
	Przebieg służby
Lata służby	do 1939
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	86 Pułk Piechoty; 1 Pułk Piechoty Legionów; 6 Pułk Piechoty Legionów; 5 Pułk Piechoty Legionów; 22 Dywizja Piechoty Górskiej
Stanowiska	kwatermistrz pułku
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Feliks Tadeusz Wójcik^[1] (ur. 8 listopada 1895, zm. 10 września 1939 Kłoda) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Feliks Tadeusz Wójcik urodził się 8 listopada 1895 roku w Nowym Sączu w rodzinie Wojciecha i Katarzyny^[2].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1513. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3]. W latach 1922–1924 pełnił służbę w 86 pułku piechoty w Mołodecznie^[4]^[5]. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 136. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W tym samym roku pełnił służbę w 1 pułku piechoty Legionów w Wilnie na stanowisku oficera sztabowego^[7]^[8]. W lipcu 1929 roku został przeniesiony do 6 pułku piechoty Legionów w Wilnie^[8] na stanowisko kwatermistrza^[9].

W okresie od 15 lipca do 15 września 1931 roku odbył dwumiesięczną praktykę w artylerii, a w okresie od 15 października do 15 grudnia 1931 roku ukończył kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej. Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie^[10]. Z dniem 1 października 1933 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko dowódcy batalionu^[8]^[11]. 22 października 1935 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 22 Dywizji Piechoty Górskiej w Przemyślu. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

Na stanowisku szefa sztabu 22 DPG walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Zginął 10 września 1939 roku około godz. 16°° pod Kłodą. Jadąc samochodem polowym ku pozycjom 55 Dywizji Piechoty został ostrzelany przez jej placówkę z armaty przeciwpancernej. Pochowany w lesie pod Rytwianami na cmentarzu przy kościele pokamedulskim. Jesienią 1966 roku spoczęła obok męża również pani Wanda Wójcikowa^[12].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6669^[2]
Krzyż Niepodległości^[13]
Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – dwukrotnie^[13]
Złoty Krzyż Zasługi^[13]

Zobacz też

Przypisy

↑ W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26 ogłoszono zmianę imion majora dyplomowanego Wójcika z „Szczęsny Tadeusz” na „Feliks Tadeusz”.
↑ ^a ^b Kolekcja VM ↓, s. 1.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 63.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 373, 418.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 324, 361.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 17, 184.
↑ ^a ^b ^c Kolekcja VM ↓, s. 4.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33, 799.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 23.
↑ Steblik 1989 ↓, s. 393, 430.
↑ ^a ^b ^c Kolekcja VM ↓, s. 3.

Bibliografia

Wójcik Feliks Tadeusz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.37-2912 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-29].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.

[1] W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26 ogłoszono zmianę imion majora dyplomowanego Wójcika z „Szczęsny Tadeusz” na „Feliks Tadeusz”.

[CITEREFKolekcja_VMs._1-2] Kolekcja VM ↓, s. 1.

[3] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 63.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923373,_418-4] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 373, 418.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924324,_361-5] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 324, 361.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.

[CITEREFRocznik_Oficerski192817,_184-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 17, 184.

[CITEREFKolekcja_VMs._4-8] Kolekcja VM ↓, s. 4.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_6_lipca_1929_roku,_s._191-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.

[CITEREFRocznik_Oficerski193233,_799-10] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33, 799.

[11] Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 23.

[CITEREFSteblik1989393,_430-12] Steblik 1989 ↓, s. 393, 430.

[CITEREFKolekcja_VMs._3-13] Kolekcja VM ↓, s. 3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]