Forsowanie

Forsowanie – natarcie połączone z pokonaniem bronionej przez przeciwnika przeszkody wodnej.

Przeszkody wodne do 50 m pokonuje się je z zasady w bród, na pływających wozach bojowych i środkach desantowo-przeprawowych oraz pod wodą. Do przeprawy wojsk wykorzystuje się również mosty towarzyszące i niskowodne. Przeszkody średnie 50–150 m i szerokie 150–300 m pokonuje się je z reguły na pływających wozach bojowych, środkach desantowo-przeprawowych i promach. Posiadając wystarczającą liczbę środków pontonowych, buduje się mosty pontonowe i kombinowane. Prędkość prądu wody ponad 2 m/s uznawana jest w praktyce za uniemożliwiające organizowania przepraw .

• desantowa

są przeznaczone do przeprawiania jednostek zmechanizowanych i artylerii na pływających transporterach opancerzonych i samobieżnych środkach przeprawowych.

• promowa

organizuje się przede wszystkim dla czołgów, transporterów opancerzonych, dział i ciągników artyleryjskich. Do urządzenia przeprawy promowej wykorzystuje się samobieżne promy gąsienicowe, promy mostowo-przewozowe z parku pontonowego i z miejscowych środków przeprawowych.

• mostowa

zapewniają ciągłość ruchu i mają największą przepustowość. Mosty pływające buduje się z parków pontonowych i miejscowych środków pływających, mosty kombinowane - składające się z estakad i części pływającej, mosty niskowodne i podwodne - z drewnianych lub metalowych konstrukcji na podporach stałych.

• przeprawa czołgów pod wodą

z załogami lub bez załóg. Czołgi wyposażone są w sprzęt umożliwiający załogom przebywanie pod wodą. Przeprawiające się po dnie czołgi mogą holować działa, moździerze i samochody z odpowiednim obciążeniem.

• z marszu (gdy przeciwnik nie zdążył umocnić się na brzegu)

jest podstawowym sposobem pokonywania przeszkód wodnych. Przeszkodę wodną forsuje się w takim ugrupowaniu, w jakim prowadzono natarcie. Jego istota polega na rozbiciu sił głównych przeciwnika na podejściach do przeszkody, rażeniu odwodów i niedopuszczenie do zorganizowanego zajęcia obrony za przeszkodą wodną, szybkim podejściu do niej nacierających wojsk na szerokim froncie, pokonaniu jej bez zatrzymywania i rozwinięciu natarcia na przeciwległym brzegu. Aby uprzedzić przeciwnika w podejściu do przeszkody wodnej i zdobyciu mostów, dogodnych odcinków do forsowania i przyczółków z pierwszorzutowych jednostek wysyła się oddziały wydzielone. Wspierać oddziały nacierające może taktyczny desant śmigłowcowy.

• przygotowane (gdy forsowanie z marszu nie powiodło się)
• skryte (połączone z przenikaniem, wykonywane przez spieszone pododdziały)
• demonstracyjne

niezależnie od forsowania na głównym kierunku natarcia, organizowane siłami wydzielonymi, w ramach maskowania operacyjnego, forsowanie na innych kierunkach w celu odwrócenie uwagi przeciwnika od forsowania zasadniczego.

• pozorne

mają one na celu pozorowanie przeprawy rzeczywistej, organizowanej w innym miejscu. Pozorną przeprawę desantową urządzają pododdziały pontonowe w strefach swojej odpowiedzialności z etatowych mostów pozornych lub pododdziały maskowania szczebla operacyjnego z wykorzystaniem odbijaczy kątowych i środków podręcznych. Do pozorowania ruchu wojsk na przeprawie pozornej wyznacza się pododdziały w sile 1/3 rzeczywistego składu bojowego.

• uchwycenie przeciwległego brzegu
• opanowanie przyczółka
• umocnienie przyczółka

• pod red. Marian Laprus: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 118.
• PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9