Francy Boland

Francy Boland

Francy Boland (1961)
Imię i nazwisko	François Boland
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1929 Namur
Data i miejsce śmierci	12 sierpna 2005 Genewa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	jazz, muzyka rozrywkowa
Zawód	muzyk
Powiązania	Kenny Clarke
Zespoły
The Bob Shots The Kenny Clarke/Francy Boland Big Band
Multimedia w Wikimedia Commons

François Boland (ur. 6 listopada 1929 w Namur, zm. 12 sierpnia 2005 w Genewie)^[1] – belgijski muzyk jazzowy, pianista, aranżer, kompozytor i bandlider.

Na fortepianie zaczął grać w wieku ośmiu lat^[1]. Po II wojnie światowej przeniósł się do Liege, żeby podjąć studia w Conservatoire royal de Liège, które ukończył^[2]. W 1949 zwrócił na siebie uwagę po przystąpieniu do grupy The Bob Shots, w której składzie znalazły się przyszłe gwiazdy jazzu belgijskiego: saksofonista Bobby Jaspar, wokalista i wibrafonista Fats Sadi, oraz gitarzysta René Thomas. Z zespołem The Bob Shots nagrał w Paryżu sześć płyt^[1]. Po jego rozpadzie pozostał we Francji i w 1954 podjął współpracę z trębaczem Aimém Barellim jako pianista i aranżer. W 1956 poznał amerykańskiego trębacza Cheta Bakera i dołączył do jego grupy^[2]. Baker, wracając do Stanów Zjednoczonych, zabrał go ze sobą. Za oceanem przebywał prawie dwa lata, pisząc m.in. aranżacje dla zespołów prowadzonych przez Benny'ego Goodmana, Counta Basiego, Woody’ego Hermana, Dizzy’ego Gillespiego i Mary Lou Williams^[1].

Do Europy wrócił w 1957 i zamieszkał w Niemczech^[3]. Zatrudnił się w orkiestrze Westdeutscher Rundfunk kierowanej przez Kurta Edelhagena^[1]. Wiosną 1961 poznał amerykańskiego, mieszkajacego w Paryżu, perkusistę Kenny’ego Clarke’a, z którym sformował oktet w celu nagrania płyty The Golden 8 dla wytwórni Blue Note. Współpraca okazała się na tyle udana, że ​​włoski impresario i producent Gigi Campi zachęcił obu muzyków do jej przedłużenia, co zaowocowało powstaniem formacji The Kenny Clarke/Francy Boland Big Band^[1]. Była to międzynarodowa orkiestra, której skład tworzyli muzycy ze Stanów Zjednoczonych (osiedli w Europie), Wielkiej Brytanii, Niemiec, Jugosławii, Austrii i Szwecji. Grali w niej m.in. trębacze Art Farmer, Manfred Schoof, Duško Gojković i Idrees Sulieman, saksofoniści Eddie „Lockjaw” Davis, Johnny Griffin, Herb Geller, Sahib Shihab, Ronnie Scott, Tony Coe, Derek Humble i Karl Drewo, puzoniści Nat Peck, Albert Mangelsdorff i Åke Persson, oraz perkusista Kenny Clare. Przez wielu krytyków orkiestra była uznawana za pozaamerykański big-band nr 1. Nagrała blisko trzydzieści płyt, na których grały gościnnie takie gwiazdy saksofonu jak Stan Getz, Phil Woods i Zoot Sims. W 1970 nagrała album z big-bandem również wokalistka Carmen McRae, której pierwszym mężem był Clarke. Mimo powszechnego uznania, zespół nie odniósł sukcesu komercyjnego^[2]. Często borykał się z kłopotami finansowymi i po koncertach w Norymberdze w 1972 ogłosił zakończenie działalności^[1].

Boland następnie zajmował się głównie komponowaniem. W 1973 przeniósł się do Szwajcarii i zamieszkał w Genewie^[4]. Jako kompozytor i aranżer współpracował z wieloma europejskimi orkiestrami radiowymi oraz okazjonalnie formowanymi big-bandami^[4]. Był współtwórcą powstałej w 1986 płyty Sary Vaughan One World One Peace^[5]. Album zawiera poezje Jana Pawła II opatrzone muzyką, głównie Bolanda, oraz całkowicie przez niego zaaranżowaną. Grał też na fortepianie w zespole towarzyszącym wokalistce.

Zmarł w Genewie. Miał 75 lat.

Był żonaty i miał syna^[4]. Żona pozostała z nim do końca jego życia.

• 1961 Kenny Clarke – Francy Boland and Company – The Golden 8 (Blue Note)
• 1967
  • Out of the Background (SABA)
  • Flirt and Dream (SABA)
• 1969 My Kind of World – Gitte & The Band (Electrola) – aranżacja, fortepian

The Kenny Clarke/Francy Boland Big Band

• 1962 Jazz Is Universal (Atlantic)
• 1963 Handle with Care (Atlantic)
• 1965 Now Hear Our Meanin’ (Columbia)
• 1966 Swing, Waltz, Swing (Philips)
• 1967
  • Out of the Folk Bag (Columbia)
  • Music for the Small Hours (Columbia)
  • Sax No End (SABA)
  • 17 Men and Their Music (Campi)
• 1968
  • Jazz Convention Volume I (KPM Music)
  • Jazz Convention Volume II (KPM Music)
  • Jazz Convention Volume III (KPM Music)
  • Latin Kaleidoscope (MPS)
  • More (Campi)
  • All Smiles (MPS)
• 1969
  • Faces (MPS)
  • Album 1 – Volcano – Live at Ronnie Scott’s (Rearward/Schema)
  • Album 2 – Rue Chaptal – Live at Ronnie Scott’s (Rearward/Schema)
  • More Smiles (MPS)
  • Fellini 712 (MPS)
  • At Her Majesty’s Pleasure (Black Lion)
• 1971
  • All Blues (MPS)
  • Off Limits (Polydor)
• Stan Getz–Francy Boland – Change of Scenes – The Kenny Clarke/Francy Boland Big Band (Verve)
  • The Second Greatest Jazz Big Band in the World (Black Lion)
• 1975 November Girl – Carmen McRae – The Kenny Clarke/Francy Boland Big Band (Black Lion)
• 1992 Clarke Boland Big Band – En Concert avec Europe 1 (Tréma)

• Francy Boland, allmusic.com
• Francy Boland (1929–2005), National Jazz Archive

• Francy Boland – dyskografia, Discogs