Goręczyno (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1934-1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Goręczyno (od 1973 Somonino) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[2] w woj. pomorskim[3]/gdańskim (dzisiejsze woj. pomorskie). Siedzibą władz gminy było Goręczyno.
Gmina zbiorowa Goręczyno została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie kartuskim w woj. pomorskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Egiertowo, Goręczyno, Hopowo, Kamela, Kaplica, Ostrzyce, Piotrowo (główna część), Połęczyno, Ramleje, Rąty, Rybaki, Sławki, Somonino, Starkowa Huta, Ręboszewo (część) i Potuły (część) oraz z obszarów dworskich położonych na tych terenach, lecz nie wchodzących w skład gmin[4].
Po wojnie (7 kwietnia 1945 roku) gmina wraz z całym powiatem kartuskim weszła w skład nowo utworzonego woj. gdańskiego[5]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 16 gromad: Borcz, Egiertowo, Goręczyno, Hopowo, Kamela, Kaplica, Ostrzyce, Piotrowo, Połęczyno, Ramleje, Rąty, Rybaki, Sławki, Somonino, Starkowa Huta i Wyczechowo[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Somonino[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
- ↑ W woj. pomorskim z siedzibą w Toruniu (1919–39)
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 650
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 11, poz. 57
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
