Spis treści
Gwardia Królewska (Oman)
Państwo | |
---|---|
Najwyższe dowództwa | |
Cywilne |
Sułtan Kabus ibn Sa’id |
Wojskowe |
Sułtan Kabus ibn Sa’id |
Gwardia Królewska (arab. الحرس السلطاني, Al-Haras as-Sultani) – jeden z rodzajów sił zbrojnych Omanu, pełniący funkcje reprezentacyjne, ochrony sułtana oraz antyterrorystyczne.
Gwardia jest pod osobistym dowództwem sułtana i nie stanowi części głównego aparatu ochrony państwa. Pełni rolę osobistej ochrony sułtana, a także ma zadanie wykrywania i zwalczania potencjalnych dysydentów i grup wywrotowych[1]. Gwardia pełni też istotne funkcje reprezentacyjno-ceremonialne. W tym celu utrzymuje trzy orkiestry wojskowe, królewską orkiestrę symfoniczną, akrobacyjny zespół motocyklowy, spadochronowy, oraz kawaleryjski[2].
Gwardia, podobnie jak regularne siły zbrojne, składa się z oddziałów lądowych, morskich i lotniczych. Jej siły wzrosły z 4000 w roku 1990 żołnierzy do 6400 w 2006 roku, zwiększono też znacząco jej zdolności bojowe przez zakup nowego sprzętu, w szczególności wozów pancernych[1]. Koledż techniczny zapewnia możliwość kształcenia personelu gwardii[2].
Komponent lądowy
[edytuj | edytuj kod]Lądowe siły gwardii składają się z brygady gwardii w sile 5000 żołnierzy i dwóch 1000-osobowych pułków sił specjalnych, służących jako oddziały antyterrorystyczne.
Zdjęcie | Nazwa | Państwo pochodzenia | Rodzaj sprzętu | Liczba | Opis |
---|---|---|---|---|---|
Centauro | Włochy | Kołowy niszczyciel czołgów | 9[3] | Niszczyciel czołgów na podwoziu 8x8, wersja z armatą OTO 120 mm. | |
WZ551 | Chiny | Kołowy transporter opancerzony | 50[1] | Pływający transporter opancerzony, zmodernizowana wersja WZ551B. Zakupione w 2003 roku, dostarczono m.in. wersję wozu dowodzenia i ambulansu[4] | |
VAB VC1 | Francja | Kołowy transporter opancerzony | 14[1] | Transporter opancerzony, z wieżyczką z działkiem 20 mm | |
VAB 6x6 VDAA | Francja | Kołowy transporter opancerzony | 9[1] | Samobieżne działo przeciwlotnicze na podwoziu VAB 6x6, wyposażone w podwójną armatę 20 mm i radar | |
Typ 90A | Chiny | Wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa | 6[1] | Zakupione w 2002 roku[4]. Chińska wersja BM-21, 40-prowadnicowa wyrzutnia na podwoziu ciężarówki Tienna XC2200 6×6. | |
Sprzęt wycofywany | |||||
Renault VBC-90 | Francja | Kołowy bojowy wóz piechoty | 9[1] | Wóz piechoty z armatą kal. 90 mm; zastąpiony przez IFV Centauro |
Komponent morski
[edytuj | edytuj kod]Niewielki, 150-osobowy dywizjon morski był w 2006 wyposażony w trzy jednostki: jacht królewski „Al-Said”, jacht żaglowy (dau) „Zinat Al Bihaar” i okręt wsparcia „Fulk Al Salameh”, który posiadał możliwość wzięcia na pokład dwóch helikopterów Super Puma[1]. W 2008 poprzedni jacht, przemianowany na „Loaloat Al Behar”, został przekazany ministerstwu turystyki, a do służby wszedł nowy jacht „Al Said” (155 m długości, 15 580 ton wyporności).
Komponent lotniczy
[edytuj | edytuj kod]Sekcja lotnicza w 2006 roku posiadała dwa Boeingi 747, jednego Douglas DC-8 i dwa samoloty Gulfstream IV, oraz trzy helikoptery Aérospatiale Puma, dwa Eurocopter Super Puma w wersji AS-332C i jeden w wersji AS-332L. Służy w niej 250 żołnierzy[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Anthony Cordesman: Gulf military forces in an era of asymmetric wars. Westport, Conn: Praeger Security International, 2007, s. 134-138. ISBN 0-275-99399-X. (ang.).
- ↑ a b John Pike: Royal Army of Oman / Royal Oman Land Forces (ROLF). Gglobalsecurity.org, 2012-12-25. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
- ↑ Oman. The Institute for National Security Studies, 2016-03-01. [dostęp 2017-03-17]. (ang.).
- ↑ a b Trade Registers. Armstrade.sipri.org, 2017-03-17. (ang.).