Hejnał Lublina
Hejnał Miasta Lublina – hejnał w Lublinie wykonywany był od 2. połowy XVI wieku do końca XIX wieku, kiedy zrezygnowano z niego prawdopodobnie z braku funduszy[1]. Początkowo grany był z wieży farnego kościoła św. Michała, następnie z balkonu Bramy Krakowskiej.
Ponownie hejnał rozbrzmiewał w Lublinie w latach 1915-1918. Grano go wówczas z balkonu Bramy Krakowskiej trzy razy dziennie. Rano hejnalista wykonywał utwór Kiedy ranne wstają zorze, w południe Boże coś Polskę, a wieczorem Wszystkie nasze dzienne sprawy[1].
W 1938 hejnał ponownie na krótko przywrócono. Melodia, którą wygrywał trębacz, odtworzona została na podstawie oryginalnego zapisu nutowego pochodzącego z 1685 roku, odkrytego przez prof. Jana Wrońskiego (muzyka Orkiestry Lubelskiej) w lubelskim archiwum.
W czasie II wojny światowej wykonywanie hejnału zostało przez władze okupacyjne zabronione, a w latach powojennych grywany był jedynie sporadycznie. Ponownie przywrócony został 13 czerwca 1991 (grano go z balkonu Bramy Krakowskiej)[1], a obecnie grany jest z tarasu Nowego Ratusza codziennie o 12:00. Wykonywany jest także przed posiedzeniami Rady Miasta, podczas wizyt delegacji zagranicznych i ważnych dla miasta uroczystości[2].
Od 1991 wykonawcą hejnału był trębacz Onufry Koszarny[3], który za swoją pracę odznaczony został w 2016 przez prezydenta miasta Medalem Unii Lubelskiej[4]. Ostatni raz hejnał w jego wykonaniu można było usłyszeć w południe 21 stycznia 2016. Jego następcami zostali trębacze Tadeusz Godzisz i Piotr Ścibak[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Irena Kowalczyk, Zwiedzamy Lublin. Przewodnik, Lublin 2011, s.45.
- ↑ Jacek Szydłowski, Onufry Koszarny: Lubelski hejnalista świętuje 80 urodziny [1] [dostęp:2015-11-03].
- ↑ Samorząd Miasta Lublina, Hejnalista lubelski (wywiad) [2] [dostęp:2015-11-03]
- ↑ Gazeta Wyborcza, Od 25 lat codziennie grał hejnał z balkonu ratusza. Odchodzi [3] [dostęp:2016-01-21]
- ↑ Dziennik Wschodni, Ostatni dzień pracy miejskiego trębacza, (wydanie internetowe) [4] [dostęp:2016-01-20].
