Henryk Sztompka

Henryk Sztompka
	; Henryk Sztompka (1938)
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1901 ; Bogusławka
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1964 ; Kraków
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Henryk Sztompka (ur. 1 kwietnia 1901 w Bogusławce k. Łucka, zm. 21 czerwca 1964 w Krakowie)^[1] – polski pianista.

Życiorys

Urodził się 1 kwietnia 1901 w Bogusławce na Wołyniu, w rodzinie Stanisława (zm. 1930) i Józefy z Wiązowskich (zm. 1918). Ukończył gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie (1920). Studiował na Uniwersytecie Warszawskim^[2]. W 1920 służył ochotniczo w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej^[2]. Ukończył z wyróżnieniem Konserwatorium Warszawskie pod kierunkiem Józefa Turczyńskiego (1926), następnie kształcił się w Paryżu u Ignacego Jana Paderewskiego (1928–1932). Od 1926 koncertował w kraju oraz we Francji, Anglii, Belgii, Holandii, Rumunii, Bułgarii, Luksemburgu, Niemczech i ZSRR^[2].

Po upadku powstania warszawskiego, razem z rodziną, otrzymał schronienie u Władysława Strakacza, właściciela browaru w Skierniewicach^[3].

Po wojnie, w latach 1945–1964 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (od 1955 na stanowisku profesora nadzwyczajnego, od 1958 profesora zwyczajnego). W 1957 został kierownikiem katedry fortepianu, a w latach 1957–1963 pełnił funkcję prorektora. Do jego uczniów należała m.in. Regina Smendzianka^[4]. Brał także udział w pracach jury podczas wielu konkursów pianistycznych, m.in. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1949, 1955, 1960), Międzynarodowego Konkursu im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud w Paryżu (1953, 1955, 1959, 1961) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie (1958, 1962).

Od 1938 był mężem Heleny z Zakrzewskich (1906–2003)^[5]. Ich syn Piotr jest socjologiem.

Zmarł w Krakowie, spoczywa w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXVII-zach 2-2)^[6].

Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków na I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1927)
Państwowa Nagroda Artystyczna I stopnia (zespołowa) za przygotowanie kandydatów do IV Międzynarodowego Konkursu im. Chopina (1950)^[10]
Henryk Sztompka (po prawej) z dyrygentem Grzegorzem Fitelbergiem (po lewej) na Wawelu, 1937
Nagroda Miasta Krakowa (1958)

↑ Henryk Sztompka. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2011-10-09]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 305. [dostęp 2021-11-12].
↑ Henryk Sztompka w Skierniewicach. | AT [online] [dostęp 2021-11-12] (pol.).
↑ Sztompka Henryk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-19] .
↑ Helena Sztompka (1906–2003) [online], www.myheritage.pl [dostęp 2021-11-12] .
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-11-12] .
↑ M.P. z 1955 r. nr 64, poz. 762 „za wybitne osiągnięcia artystyczne i zasługi w zorganizowaniu V Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina”.
↑ M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie (...), kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 277, poz. 431 „za zasługi na polu sztuki”.
↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-12].

Kierownicy I Katedry Fortepianu	Jan Hoffman (1957–1981) Irena Sijałowa-Vogel (1981–1987) Janusz Dolny (1987–1990)
Kierownicy II Katedry Fortepianu	Henryk Sztompka (1957–1964) Bolesław Woytowicz (1964–1969) vacat Ludwik Stefański (1974–1982) Ewa Bukojemska (1982–1990)
Kierownicy Katedry Fortepianu	Ewa Bukojemska (1990–2010) Andrzej Pikul (2010–2020) Mariola Cieniawa (2020–2022) Marek Szlezer (od 2022)