Hysen Vrioni

Data i miejsce urodzenia	1881 Berat, Imperium Osmańskie
Data i miejsce śmierci	12 października 1944 Tirana, Albania
Minister sprawiedliwości
Okres	od 24 grudnia 1921 do 11 maja 1923
Poprzednik	Qerim Çelo
Następca	Milto Tutulani
Minister spraw zagranicznych
Okres	od 23 października 1925 do 10 września 1927
Poprzednik	Myfit Libohova
Następca	Ilias Vrioni
Minister spraw zagranicznych
Okres	od 20 kwietnia 1931 do 7 grudnia 1932
Poprzednik	Rauf Fico
Następca	Xhafer Villa
Multimedia w Wikimedia Commons

Hysen Vrioni też jako Hysen Bej Vrioni (ur. w 1881 w Beracie, zm. 12 października 1944 w Tiranie^[1]) – albański polityk i prawnik, minister sprawiedliwości w latach 1921-1923 w rządach Xhafera Ypiego i Ahmeda Zogu, minister spraw zagranicznych w latach 1931-1932, w rządzie Pandelego Evangjeliego.

Był synem właściciela ziemskiego, urzędnika osmańskiego i ministra rolnictwa w 1914 Aziza Vrioniego i Hatixhe^[1]. Ukończył szkołę dla urzędników osmańskich Mekteb-i Mülkiye w Stambule. W latach 1904–1908 pracował w sekretariacie wielkiego wezyra. W latach 1908–1912 pełnił funkcję kajmakama (podprefekta) w Tiranie. We wrześniu 1912 kierował podprefekturą Luro w wilajecie Janiny^[1]. W czasie I wojny bałkańskiej przed zajęciem Luro przez wojska greckie wrócił do Albanii. Był członkiem delegacji albańskiej, która udała się do Neuwiedu z prośbą o przyjęcie korony książęcej przez Wilhelma Wieda^[1].

W 1920 został wybrany deputowanym do parlamentu^[1]. W 1920 objął stanowisko wiceministra sprawiedliwości, a następnie ministra bez teki w rządzie Sulejmana Delviny. W 1921 związał się z Partią Postępową (Partia Perparimtare), skupiającą największych właścicieli ziemskich^[1]. W tym samym roku stanął na czele resortu sprawiedliwości, którym kierował do 1923. W czerwcu 1924 po zamachu stanu i przejęciu władzy przez zwolenników Fana Noliego wyjechał z kraju, do którego powrócił w 1925^[1]. Dwukrotnie obejmował funkcję ministra spraw zagranicznych (1925-1927, 1931-1932). Był autorem projektu reorganizacji struktur ministerstwa i podziału na departamenty. W listopadzie 1926 znalazł się w gronie sygnatariuszy układu włosko-albańskiego, który oznaczał w praktyce protektorat włoski nad Albanią^[2].

W latach 1920–1939 zasiadał w parlamencie albańskim, w latach 1927-1931 pełniąc funkcję jego wiceprzewodniczącego^[1].

Był żonaty (żona Ganimete). Zmarł w Tiranie.

• Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 252.