Iloczyn diadyczny – to iloczyn wektora (kolumnowego)
z wektorem (wierszowym)
tego samego wymiaru, dający tensor 2-go rzędu, np.

Iloczyn diadyczny jest szczególnym przypadkiem iloczynu tensorowego wektorów (gdzie wymiary wektorów nie muszą być równe, a wektory mogą być dowolnego typu, np. 2 wektory kolumnowe lub 2 wierszowe) lub ogólniej – iloczynu tensorowego macierzy.
Jeżeli dane są:
(1) baza wektorów kolumnowych przestrzeni wektorowej
(2) odpowiadająca jej baza
wektorów wierszowych
(3) wektory
zapisane w tych bazach

to iloczyn diadyczny
ma postać

gdzie
– macierz wymiaru
której element
a pozostałe elementy są równe zeru. Macierze te stanowią bazę tensora, tzn. dowolny tensor rzędu 2-go można wyrazić jako kombinację liniową tych macierzy bazowych.
Np. dla przestrzeni wektorowej 3-wymiarowej mamy 9 macierzy
np.

Dowodzi się, że w ogólności słuszne jest twierdzenie
Tw. Ślad iloczynu diadycznego wektorów jest równy ich iloczynowi skalarnemu

Przykład: Niech będą dane wektory
![{\displaystyle \mathbf {v} ^{T}=[0,3,1].}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/652915abf240273b50fb8aae50eabf83a3b2c4de)
Ich iloczyn diadyczny wynosi

oraz ślad macierzy wynosi

– i jest on równy iloczynowi skalarnemu wektorów
gdyż

Przykład: Niech będą dane wektory
![{\displaystyle \mathbf {v} ^{T}=[0,3,1].}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/652915abf240273b50fb8aae50eabf83a3b2c4de)
Ich iloczyn diadyczny
wynosi

Porównując powyższy wynik z iloczynem diadycznym z wcześniejszego rozdziału, widać, że iloczyn diadyczny nie jest przemienny

Tylko w szczególnych przypadkach może zachodzić przemienność iloczynu diadycznego.