Ensiklopedia Dunia

Jan Abdun
Antypatriarcha
Antypatriarcha Syryjskiego kościoła Ortodoksyjnego
Okres sprawowania	1075–1091 (po 1077 rościł sobie prawa)

Wyznanie	przedchalcedońskie
Kościół	Syryjski Kościół Ortodoksyjny
Sakra biskupia	data nieznana
Wybór patriarchy	1075

Jan Abdun (ur. ?, zm. ?) – w latach 1075–1077 syryjsko-prawosławny Patriarcha Antiochii^[1]. Syryjski Kościół Ortodoksyjny uważa go za antypatriarchę. Został wybrany w 1075 po śmierci Bazyleusza II. W 1077 roku został obalony, choć aż do 1091 roku uważał siebie za patriarchę^[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Patriarchs of Antioch Chronological List. s. www.soc-wus.org. [dostęp 2020-06-02]. (ang.).

Syryjsko-prawosławny patriarcha Antiochii

512–963	św. Seweriusz Wielki (512–538) Sergiusz z Tella (544–546) Paweł II (550–575) Piotr III (581–591) Julian I (591–595) Atanazy I Gammolo (595–631) Jan II (631–648) Teodor (649–667) Seweriusz bar Masqeh (667–681) Atanazy II (683–686) Julian II (686–708) Eliasz I (709–723) Atanazy III (724–740) Iwan (syryjsko-prawosławny patriarcha Antiochii) (740–754) Euwanis (754–?) Atanazy al-Sandali (?–758) Jerzy I (758–790) Józef I (790–792) Kiriakos z Takrit (793–817) Dionizy I z Tellmahreh (817–845) Jan III (846–873) Ignacy II (878–883) Teodozjusz Romanos z Takrit (887–896) Dionizy II (897–909) Jan IV (910–922) Bazyleusz I (923–935) Jan V (936–953) Iwan II (954–957) Dionizy III (958–961) Abraham I (962–963)
965–1483	Jan VI Sarigta (965–985) Atanazy IV z Salah (986–1002) Jan VII bar Abdun (1004–1033) Dionizy IV Yahya (1034–1044) Jan VIII (1049–1057) Atanazy V (1058–1063) Jan IX bar Shushan (1063–1073) Bazyleusz II (1074–1075) Jan Abdun (1075–1077) Dionizy V Lazaros (1077–1078) Iwan III (1080–1082) Dionizy VI (1088–1090) Atanazy VI bar Kamoro (1091–1129) Jan X bar Mawdyono (1129–1137) Atanazy VII bar Qutreh (1138–1166) Michał Wielki (1166–1199) Atanazy VIII (1200–1207) Jan XI (1208–1220) Ignacy III Dawid (1222–1252) Jan XII bar Madani (1252–1263) Ignacy IV Jeszu (1264–1282) Filoksenos I Nemrud (1283–1292) Michał II (1292–1312) Michał III Jeszu (1312–1349) Bazyleusz III Gabriel (1349–1387) Filoksenos II (1387–1421) Bazyleusz IV Semun (1421–1444) Ignacy Benam al-Hadli (1445–1454) Ignacy Kalaf (1455–1483) Ignacy Jan XIII (1483–1493)
od 1493	Ignacy Nuh z Libanu (1493–1509) Ignacy Jeszu I (1509–1512) Ignacy Jakub I (1512–1517) Ignacy Dawid I (1517–1520) Ignacy Abd-Allah I (1520–1557) Ignacy Nemet Allah I (1557–1576) Ignacy Dawid II Szah (1576–1591) Ignacy Piłat I (1591–1597) Ignacy Hadayat Allah (1597–1639) Ignacy Szymon I (1640–1659) Ignacy Jeszu II Qamsheh (1659–1662) Ignacy Abdul Masih I (1662–1686) Ignacy Jerzy II (1687–1708) Ignacy Izaak Azar (1709–1722) Ignacy Shukr Allah II (1722–1745) Ignacy Jerzy III (1745–1768) Ignacy Jerzy IV (1768–1781) Ignacy Mateusz (1782–1817) Ignacy Junan (1817–1818) Ignacy Jerzy V (1819–1837) Ignacy Eliasz II (1838–1847) Ignacy Jakub II (1847–1871) Ignacy Piotr IV (1872–1894) Ignacy Abdul Masih II (1895–1905) Ignacy Abd Allah II (1906–1915) Ignacy Eliasz III (1917–1932) Ignacy Afram I Barsoum (1933–1957) Ignacy Jakub III (1957–1980) Ignacy Zakka I Iwas (1980–2014) Ignacy Efrem II (od 2014)