Jan Cwanek

Jan Cwanek

wachmistrz
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1896 Ostrów
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1960 Szkocja
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	9 pułk ułanów 48 pułku piechoty 2 Korpus Polski
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa Wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Jan Cwanek (ur. 31 stycznia 1896 w Ostrowie, 2 lutego 1960 w Szkocji) – żołnierz armii austriackiej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej i Polskich Sił zbrojnych. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w Ostrowie w rodzinie Piotra i Marii ze Stręków^[1]. Absolwent szkoły powszechnej. W 1916 powołany do armii austriackiej. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 9 pułku ułanów. W składzie macierzystego pułku brał udział w walkach z Ukraińcami na Wołyniu, a następnie we Froncie Litewsko-Białoruskim z bolszewikami. Wiosną 1919, działając w grupie rotmistrza Józefa Dunina-Borkowskiego, odznaczył się w czasie niespodziewanego nocnego napadu Ukraińców na Kresowice, kiedy z placówką odparł atak kompanii wroga. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”^[1].

Po wojnie nadal służył w 9 pułku Ułanów Małopolskich, a w 1931 przeniesiony został do 48 pułku piechoty na stanowisko dowódcy zwiadu konnego. W składzie 48 pułku walczył w kampanii wrześniowej, a następnie przez Rumunię dotarł do Palestyny. Przeszedł cały szlak bojowy 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie zamieszkał w Szkocji^[1].

Żonaty z Katarzyną Cwanek miał synów Juliana (ur. 1919) i Emila (ur. 1931)^[1].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 3671)^[1]
• Krzyż Walecznych

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.