Jan Kłossowicz

Jan Kłossowicz

Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1935 Opatów
Zawód, zajęcie	krytyk teatralny
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Rodzice	Kazimierz Kłossowicz, Eugenia z d. Igielska
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Kłossowicz (ur. 26 czerwca 1935 w Opatowie) – polski krytyk teatralny, historyk dramatu i teatru, tłumacz. Syn Kazimierza Kłossowicza, inżyniera, podporucznika rezerwy zamordowanego w Katyniu^[1][2]) i Eugenii Igielskiej, farmaceutki.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim w 1959. Praca magisterska napisana pod kierunkiem Jana Kotta: Teoria i dramaturgia Witkacego została opublikowana w „Dialogu” i zapoczątkowała stałą współpracę z tym miesięcznikiem.

Kierownik działów teatralnych i kulturalnych oraz recenzent w tygodnikach: „Przegląd Kulturalny” (1962–1963), „Współczesność” (1969–1971), „Literatura” (1971–1990), „Spotkania” (1991–1993). Recenzent teatralny tygodnika „Polityka” (1963–69) oraz miesięcznika „Przegląd Powszechny” (1989–1990 i 2004–2012). Współpracował jako kierownik lub doradca literacki z warszawskimi teatrami: Dramatycznym (1959–1963), Współczesnym (1969–1981) i Ateneum (1981–1986), a także z Teatrem im. Osterwy w Lublinie (1987–1990). W latach 1963–1969 kierownik redakcji klasyki w Teatrze Telewizji. Od 1960 należy do Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI). Od 1989 członek współzałożyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Autor kilkudziesięciu esejów i rozpraw na temat teatru i dramatu, publikowanych od 1959 w czasopismach polskich („Dialog”, „Teatr”) i zagranicznych („The Drama Revue”, „Journal of Dramatical Theory and Critisism”, USA, „Critique”, Francja), oraz kilkuset recenzji teatralnych i artykułów przedrukowywanych także w czasopismach zagranicznych (Wielka Brytania, USA, Francja, Niemcy, Kanada, Jugosławia, Rosja, Japonia). Tłumacz. Autor przekładów dramatów, eseistyki i prozy z angielskiego i francuskiego. Współtwórca scenariuszy wystaw:

• Polski Teatr Współczesny (Tokio, 1960), Présences polonaises (Centre Pompidou, Paryż, 1983),
• 4 x Paryż (Galeria Zachęta, Warszawa, 1984),
• Europa, Europa (Kunst-und Ausstellungshalle, Bonn, 1994).

• Teatr stary i nowy (eseje krytyczne) Warszawa, 1973.
• Mrożek, Warszawa, 1980 (publikowany w wersji angielskiej i francuskiej).
• Mgliste sezony (recenzje i szkice o teatrze), Warszawa, 1981, ISBN 83-221-0084-1.
• Tadeusz Kantor (monografia) Warszawa, 1991, ISBN 83-06-01870-2. (przekłady.: niemiecki, Tübingen-Basel, 1995 ISBN 3-7720-1842-4, arabski, Kair, 1996, czeski: Divadlo Tadeusze Kantora, tł. Irena Lexova, Institut Umeni, Praha, 2017, ISBN 978-80-7008-394-9).
• Słownik teatru polskiego, Warszawa, 2002, ISBN 83-7319-220-4.
• Antologia dramatu polskiego.1945–2005, Warszawa 2007 (wybór 48 sztuk 38 autorów), t. 1. ISBN 978-83-7469475-9, t. 2. ISBN 978-83-7469594-7.

• Samotność i uniwersalizm Witkacego /w:/ Z problemów literatury polskiej XX wieku. Warszawa, 1965.
• Tadeusz Miciński /w:/ Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku, Warszawa, 1967.
• Krytyka skorumpowana /w:/ Wprowadzenie do nauki o teatrze, Wrocław, 1978.
• Lekcja anatomii. Fabuły Kantora /w:/ Dziś Tadeusz Kantor, Kraków, 2014, ISBN 978-83-233-3607-5.

• hasło: St. I. Witkiewicz /w;/ Enciclopedia dello spettacolo, Milano, 1965.
• rozdział: Poland /w:/ World Theatre, Toronto, 1986.
• Le théâtre de la mort doit-il mourir?, /w:/ Kantor l’artiste à la fin du XXe siècle, Paris, 1990, ISBN 2-869432-54-2.
• Kantor’s Legacy, /w:/ Hommage to Tadeusz Kantor, Supplement to „Journal of Dramatic Theory”, vol. X,;Lawrence, Kansas, 1995.
• wszystkie hasła dotyczące teatru polskiego. /w:/ La scène moderne. Encyclopédie mondiale des arts du spectacle, Paris 1997, ISBN 2-908393-41-7.

• Jan Kłossowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08] .
• Hasło Jan Kłossowicz na stronach Stowarzyszenia Pisarzy Polskich