Kamienica Haase i Wagnera

nr rej. 283 z 13.03.1985[1]
Fasada kamienicy
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	ul. Święty Marcin 69
Typ budynku	kamienica
Styl architektoniczny	secesja
Ukończenie budowy	1902
Pierwszy właściciel	Gustav Haase i Georg Wagner
Położenie na mapie Poznania Kamienica Haase i Wagnera
Położenie na mapie Polski Kamienica Haase i Wagnera
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kamienica Haase i Wagnera
52°24′24,48″N 16°55′15,03″E/52,406800 16,920842
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Haase i Wagnera w Poznaniu – zabytkowa secesyjna kamienica w Poznaniu przy ul. Święty Marcin 69 (szerokie centrum miasta).

Według Joanny Gołdych jest to jedna z najlepszych secesyjnych realizacji kamienic na terenie miasta^[2], natomiast podług Małgorzaty Woźniak obiekt zasługuje na miano perły poznańskiej secesji^[3]. Marcin Libicki uważa fasadę obiektu z mistrzowsko zaprojektowaną i stanowiącą idealne zwieńczenie perspektywy ulicy Gwarnej^[4]. Jan Skuratowicz określił natomiast budynek jako najwspanialszą chyba secesyjną kamienicę Poznania^[5].

Zbudowana została w 1902, w miejscu rozebranego rok wcześniej parterowego domku urzędu akcyzowego, dla dwóch znaczących obywateli Poznania – Gustava Haasego (kupca drzewnego i bławatnego, właściciela domu handlowego na Placu Wolności) i Georga Wagnera – wydawcy i redaktora dziennika Posener Neueste Nachrichten (Najnowsze Wiadomości Poznańskie). W związku z powyższym zawiera na elewacji ornamenty odnoszące się do tych zawodów – lokomotywę, statek i narzędzia piśmienne. Występują też gęsi wśród tataraku. Dół pięciokondygnacyjnej kamienicy i pierwsze piętro zajmował handel i biura, a górne partie – luksusowe mieszkania. Obiekt częściowo obłożony jest glazurowaną cegłą.

W budynku funkcjonowała redakcja liberalnej gazety codziennej – Posener Neueste Nachrichten, która w 1904 była największym dziennikiem w Prowincji Poznańskiej (zlikwidowana w 1926). Był to jeden z czterech niemieckojęzycznych dzienników w owym czasie i jednocześnie tytuł sprzeciwiający się agresywnej państwowej germanizacji. Potem mieściło się tutaj Towarzystwo Czytelni Ludowych. Gruntowna renowacja nastąpiła w latach 1998–1999.

Autorem projektu był prawdopodobnie Oskar Hoffmann, poznański architekt rodem ze Świdnicy, wykształcony w Berlinie i Wrocławiu. Spod jego ręki wyszła m.in. część najokazalszych kamienic przy Rynku Jeżyckim. Budował także wiele innych kamienic w mieście, np. przy ulicach Zwierzynieckiej, Dąbrowskiego, czy Kwiatowej.

W pobliżu:

• Hotel Reichshof w Poznaniu – obiekt sąsiadujący
• Hotel Royal – obiekt sąsiadujący
• Dzielnica Cesarska w Poznaniu – sąsiadująca
• Kamienica Posener Bauhütte – w pobliżu
• Domy Towarowe Alfa – w pobliżu

• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 182, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• Małgorzata Woźniak, Perła poznańskiej secesji, kamienica Posener Neueste Nachrichten, w: Kronika Miasta Poznania, nr 1/2006, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2006, ss.223-230, ISSN 0137-3552
• Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.152, ISBN 83-89525-07-0
• MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań – przewodnik, PiotrP. Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 276-277, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
• Jan Skuratowicz, Architektura Poznania 1890–1918, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1991, ss.77, 343-344, ISBN 83-232-0313-X