Kamienica przy ulicy Piotrkowskiej 4 w Łodzi
 nr rej. A/61 z 20.01.1971
| |
 Front i lewa oficyna kamienicy (2017) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Architekt |
Szymon Nebelski |
| Inwestor |
Rudolf Gundlach – pastor parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy w Łodzi |
| Ukończenie budowy |
1912 |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°46′32,63″N 19°27′18,52″E/51,775731 19,455144
| |
Kamienica przy ulicy Piotrkowskiej 4 w Łodzi – kamienica znajdująca się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 4[1]. Kamienica została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego 20 stycznia 1971 roku, z numerem A/61[2] oraz do Gminnej Ewidencja Zabytków miasta Łodzi, z numerem 919[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod].jpg)
Historia zabudowania działki przy ul. Piotrkowskiej 4 jest bezpośrednio związana z istnieniem parafii oraz kościoła ewangelickiego pod wezwaniem Świętej Trójcy[4], który został zbudowany w latach 1826–1828 przy Rynku Nowego Miasta[5][4].
Od 1830 roku na działce istniał murowany dom pastora, będący jednym z 5 prywatnych domów murowanych przy ulicy Piotrkowskiej. Dom pastora miał 5 izb, a na tyłach działki znajdował się ogród w stylu parkowym[1] oraz stajnia[5]. W 1898 roku na podwórzu istniała murowana, piętrowa oficyna[1]. W tym samym roku powstał projekt, wykonany przez Franciszka Chełmińskiego, rozbudowy domu frontowego[6], a w następnym roku ten sam architekt wykonał projekt przebudowy sieni na sklep[7].
W 1910 roku parterowy dom został rozebrany[5], a w roku 1912 w jego miejscu (oznaczonego adresem ul. Piotrkowska 2) wybudowano trzykondygnacyjny budynek oraz powstała prawa oficyna[1]. Autorem projektu był architekt Szymon Nebelski, a zlecającym pracę pastor Rudolf Gundlach, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy w Łodzi[8].
W okresie międzywojennym w budynku działało Stowarzyszenie „Trzeźwość” (prowadzone przez pastora Szmidta), a także mieściły się m.in. kwiaciarnia Michlewskiej i Stillerówny oraz filia chemicznej pralni parowej i farbiarni[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Piotrkowska 4 [online], piotrkowska-nr.pl [dostęp 2017-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-30].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2022-05-08].
- ↑ Wykaz kart adresowych gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi. Załącznik do zarządzenia Nr 7257/VII/17 Prezydenta Miasta Łodzi z dn. 20 listopada 2017 r.. uml.lodz.pl, 2017-11-20. s. 35. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ a b Marek Budziarek: Świątynie Łodzi. Łódź: Piątek Trzynastego, 2005, s. 24, 61. ISBN 83-7415-078-5.
- ↑ a b c Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
- ↑ O dobudowie murowanego piętra i ustępów przez ewangelicko-augsburską parafię św. Trójcy pod numerem 248 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi. szukajwarchiwach.pl, 1898. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ O przebudowie przez parafię ewangelicko-augsburską w Łodzi sieni na sklep. szukajwarchiwach.pl, 1899. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ Projekt na budowę przez Rudolfa Gundlacha – proboszcza parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy – murowanej, dwupiętrowej oficyny i parterowego budynku gospodarczego pod numerem 2 przy ulicy Piotrkowskiej w mieście Łodzi. szukajwarchiwach.pl, 1912. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ Piotrkowska 4. baedekerlodz.blogspot.com. [dostęp 2017-12-30].
