Karol Geier

Karol Geier
	chorąży
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1889 ; Brody
Data i miejsce śmierci	12 marca 1983 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	1914−1947
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	8 pułk ułanów; 1 Dywizja Pancerna
Stanowiska	oficer sanitarny
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; bitwa pod Komarowem; kampania wrześniowa; II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Geier (ur. 11 listopada 1889 w Brodach, zm. 12 marca 1983 w Krakowie) − żołnierz armii rosyjskiej, wachmistrz kawalerii Wojska Polskiego i chorąży Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Mateusza i Teofili^[1]. Pracował jako felczer. W latach 1914−1918 zmobilizowany do armii rosyjskiej, gdzie awansował do stopnia podoficera. Pod koniec 1918 ochotnik w odrodzonym Wojsku Polskim, został przydzielony do 8 pułku ułanów. W jego szeregach w stopniu wachmistrza walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej.

„Szczególnie odznaczył się podczas bitwy pod Komarowem, za udział w szarży otrzymał Order Virtuti Militari”^[1].

Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku jako podoficer sanitarny pułku stacjonującego w Krakowie^[1]. Podczas kampanii wrześniowej 1939 nadal w składzie 8 pułku brał udział w wojnie obronnej, m.in. w bitwie pod Tomaszowem, po której dostał się do niewoli niemieckiej. Został osadzony w oflagu Murnau^[1].

Po zwolnieniu przedostał się do Francji, gdzie walczył w ruchu oporu, a następnie do Anglii. W 1942 wstąpił do 1 Dywizji Pancernej^[1]. Po wojnie wrócił do Polski w styczniu 1948 i następnie pracował do emerytury w Zakładach Farmaceutycznych i PCK w Krakowie. Zmarł w Krakowie i tam też został pochowany^[1].

Był żonaty ze Stefanią z domu Zdziechowska. Mieli córkę Zofię^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5070^[1]^[2]
Medal Niepodległości^[1]
Krzyż Walecznych – dwukrotnie^[1]
Medal Wojska^[1]
Krzyż Wojenny (Francja)^[1]
Medal Wojny 1939–1945^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Polak (red.) 1993 ↓, s. 59.
↑ Śmigielski 1929 ↓, s. 34.

Bibliografia

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Tadeusz Śmigielski: Zarys historii wojennej 8-go Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.

[CITEREFPolak_(red.)199359-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Polak (red.) 1993 ↓, s. 59.

[CITEREFŚmigielski192934-2] Śmigielski 1929 ↓, s. 34.

[1]

[2]