wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
22 |
Kod pocztowy |
05-520[4] |
Tablice rejestracyjne |
WPI |
SIMC |
0003808[5] |
Położenie na mapie gminy Konstancin-Jeziorna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego | |
52°02′39″N 21°10′26″E/52,044167 21,173889[1] |
Kawęczyn (do 1 stycznia 1997 nosiła nazwę Kawenczyn[6]) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna[5][7].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0003814 | Wierzbówka | przysiółek |
Wieś szlachecka Kawieczin położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego. W Kawęczynie mieści się zabytkowy dworek szlachecki.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 734.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 51440
- ↑ Wieś Kawęczyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 442 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ M.P. z 1996 r. nr 79, poz. 713
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 214, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kawęczyn (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 914 .