Kościół św. Stanisława Kostki w Krakowie (Dębniki)

Kościół św. Stanisława Kostki

nr rej. Gminna ewidencja zabytków – Kraków[1]
kościół parafialny kościół konwentualny salezjanów
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Konfederacka 6
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Stanisława Kostki
Wezwanie	św. Stanisława Kostki
Historia Data rozpoczęcia budowy 1932 Data zakończenia budowy 1938 Data poświęcenia 9 października 1938 r.
Dane świątyni Styl modernizm Architekt Wacław Krzyżanowski Liczba naw 1
Położenie na mapie Krakowa Kościół św. Stanisława Kostki
Położenie na mapie Polski Kościół św. Stanisława Kostki
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół św. Stanisława Kostki
50°02′58,7″N 19°55′38,2″E/50,049639 19,927278
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Stanisława Kostki – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny księży salezjanów znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy VIII Dębniki przy ul. Konfederackiej 6, na Dębnikach.

Do 1772, pierwszego rozbioru Polski, Dębniki należały do parafii na Skałce. Potem oddzieliła je od Krakowa granica na Wiśle.

Mieszkańcy korzystali z niewielkiego kościółka św. Bartłomieja znajdującego się na Ludwinowie.

W 1782 utworzono parafię ludwinowską w skład której weszły Dębniki i wszystkie okoliczne wsie.

W 1883 staraniem specjalnie powołanego komitetu zbudowano przy dzisiejszej ul. Madalińskiego niewielką kaplicę. Po przyłączeniu Dębnik do Krakowa w 1910, rada miejska na wniosek prezydenta Juliusza Lea postanowiła odstąpić bezpłatnie plac pod budowę nowego parafialnego kościoła dla dzielnic z prawego brzegu Wisły oraz partycypować w kosztach.

Projekt przybrał realne kształty dopiero po zakończeniu I wojny światowej.

W lipcu 1918 arcybiskup krakowski Adam Sapieha wydzielił z parafii św. Józefa w Podgórzu nową placówkę duszpasterską, która obejmowała krakowskie dzielnice Dębniki i Zakrzówek oraz gminę Pychowice i powierzył ją Towarzystwu Salezjańskiemu.

Dwa lata później u zbiegu ulic Pułaskiego i Konfederackiej, na darowanej przez miasto parceli, zbudowano drewniany kościół, który 5 grudnia 1920 został konsekrowany. Wobec rosnącej liczby mieszkańców parafii kościół stał się zbyt ciasny i w 1929 powołano komitet budowy nowej świątyni.

Uchwałą rady miejskiej z 31 października 1930 dotychczas dzierżawiony teren, został przekazany nieodpłatnie parafii, która decyzją kurii uzyskała pełną samodzielność.

Rozpisano konkurs i do realizacji wybrano projekt architekta Wacława Krzyżanowskiego,

9 października 1932 arcybiskup Sapieha poświęcił kamień węgielny a w sześć lat później sufragan krakowski Stanisław Rospond dokonał konsekracji nowego kościoła.

Uczestnikiem uroczystej konsekracji kościoła był student polonistyki Karol Wojtyła, który latem 1938 zamieszkał na Dębnikach, przy ul. Tynieckiej 10, w domu swojego wuja Feliksa Kaczorowskiego.

W tym parafialnym kościele odprawił też w dniu 3 listopada 1946 roku swoją mszę świętą prymicyjną a jako Jan Paweł II odwiedził świątynię 17 sierpnia 2002.

Świątynia to modernistyczna, jednonawowa budowla na planie krzyża łacińskiego. Nawa oddzielona jest od płasko zamkniętego prezbiterium transeptem. Nad przecięciem transeptu z nawą, wznosi się ażurowa kopuła z wieżą-dzwonnicą, zwieńczona krzyżem. Ma ona 45 metrów wysokości i jest dominującym akcentem architektonicznym panoramy Dębnik. Witraże oraz mozaiki zdobiące filary pochodzą z początku lat 80. XX wieku.

• 
  Wnętrze kościoła.
• 
  Tablica pamiątkowa.

• Strona parafii. [dostęp 2011-04-18].