Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie
 nr rej. 93/19/57 z dnia 2.09.1957
| |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 Kościół parafialny (2008) | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Teresin  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego  | |||||||||
 52°09′42,408″N 20°22′50,880″E/52,161780 20,380800
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie – rzymskokatolicki kościół parafialny w stylu neobarokowym w Szymanowie pochodzi z XVII wieku. Do rozmiarów dzisiejszych został rozbudowany w latach 1893–1907. Kościół jest zbudowany z cegły i otynkowany, wzniesiony na nieznacznej podmurówce. Na planie krzyża łacińskiego wpisanego w prostokąt. Jest bazylikowy z transeptem i dwoma analogicznymi wieżami w linii fasady od zachodu. Wnętrze kościoła wykonano w stylu barokowym. Wszystkie sprzęty: ołtarze, konfesjonały oraz ławki zachowują ten styl.
Powstanie
[edytuj | edytuj kod]
Historia powstania kościoła łączy się bezpośrednio z historią parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie. Konsekracja świątyni i erygowanie parafii miały miejsce dnia 12 czerwca 1667 roku.
Nie jest znany ani autor pierwszego projektu, ani budowniczy świątyni. Istnieje jednak kilka hipotez mówiących o powstaniu budynku kościelnego w Szymanowie. Najbardziej prawdopodobna jest hipoteza, która mówi, że budowniczym kościoła był Mikołaj Wiktoryn Grudziński (1636–1704) – starosta guzowski, golubski i grzybowski. Należy jednak przyjąć, że 1667 rok nie musi oznaczać, iż w tym roku budowla powstała. Pamiętając bowiem, że kościoły w dawnych czasach budowano latami należy przyjąć rok ten, jeśli nie wcześniejszy za rok zakończenia budowy.
Rozbudowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 1893–1907 dokonano przebudowy i rozbudowy kościoła według projektu archidiecezjalnego architekta Konstantego Wojciechowskiego (1841–1910). Kościół wydłużono o 20 łokci, rozbudowano nawy boczne, oraz dobudowano od frontu dwie wieże. W dniu 17 września 1903 roku miało miejsce poświęcenie kościoła i ołtarza przez arcybiskupa metropolitę warszawskiego Wincentego Teofila Chościak-Popiela. Wszelkie prace budowlano-remontowe definitywnie zakończyło poświęcenie stacji drogi krzyżowej w 1907 roku.
W czasie rozbudowy zmianie uległ wystrój świątyni. Znikły wcześniejsze naścienne malowidła, a zastąpił je kolor biały ścian. Zresztą większość powierzchni ścian pokrytych malowidłami została w czasie rozbudowy wyburzona. Do znacznych zmian należy wymienić także zmianę ilości ołtarzy z trzech na pięć. Zmianie uległ wygląd ołtarza głównego, w którym zamieniono obraz Wniebowzięcia NMP na rzeźbioną scenę Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego oraz otaczające go trzy postacie, a także rzeźbione w drewnie podobizny świętych apostołów Piotra i Pawła. W prezbiterium kościoła umieszczono witraże (Wniebowzięcie NMP i św. Konstantyna) z herbami książąt Lubomirskich, upamiętniające ich udział finansowy w przebudowie kościoła.
Zabytek
[edytuj | edytuj kod]Pismem z dnia 2 września 1957 roku budynek kościelny został uznany za zabytek. W dniu 6 lutego 1985 roku władze wojewódzkie wpisały kościół do rejestru zabytków województwa skierniewickiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Mikołaj Wiktoryn Grudziński
- Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie
- Szymanów (powiat sochaczewski)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Decyzja Urzędu Wojewódzkiego w Skierniewicach w sprawie wpisania kościoła parafialnego w Szymanowie do rejestru zabytków województwa skierniewickiego z dnia 06.II.1985 roku
- Galicka Izabella, Sygietyńska Hanna, Katalog zabytków sztuki w Polsce t. X, Województwo Warszawskie z. 4 Powiat Grodzisko-Mazowiecki, Warszawa 1966
- Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2007
- Jernajczyk Jacek, Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia N.M. Panny, Warszawa 1982
- Kieryłowicz Radosław, Sanktuaria i kościoły na szlaku Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej, Warszawa 1995
- Kronika parafii Szymanów, pisana od 1868 roku
- Kwiatkowski Bogusław, Historia Szymanowa, "Życie Teresina", rok 1, nr 3, kwiecień 1999, s. 9; rok 1, nr 4, maj 1999
- Kwiatkowski Bogusław, Parafie dawnego dekanatu sochaczewskiego, Paprotnia 1998
- Łukaszewicz Józef, Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościołków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej dyecezyi poznańskiej, Poznań 1863
- Orzeczenie o uznaniu za zabytek, z dnia 2.IX.1957 roku
- Pałucki Władysław, Wiskitki, Warszawa 1977
- Przybysz Marzena, Dzieje parafii pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Szymanowie w diecezji łowickiej, Warszawa 2000
- Rożej Marian, Zabytki architektury województwa skierniewickiego, Skierniewice, 1990
