 Kościół Zielonoświątkowców we Wrocławiu | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Imię |
pierwotnie św. Wawrzyńca | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||
 51°06′51,26″N 17°03′16,20″E/51,114239 17,054500
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół Zielonoświątkowy przy ul. Miłej we Wrocławiu – najstarszy z neogotyckich kościołów Wrocławia. Należy do Kościoła Zielonoświątkowego, do zboru liczącego ponad 300 wiernych.
Pierwszy kościół w tym miejscu został wybudowany wedle różnych źródeł w 1826 lub już w 1722 jako kaplica pogrzebowa pobliskiego kościoła św. Krzyża przy znajdującym się tu wówczas cmentarzu. Była to wówczas skromna budowla szachulcowa pod wezwaniem św. Wawrzyńca. W 1858 lub 1860 na jego miejscu postawiono nowy kościół w stylu neogotyckim według projektu Alexisa Langera. Kościół ten, zachowując wezwanie św. Wawrzyńca, przetrwał aż do końca II wojny światowej, choć według ksiąg adresowych w roku 1943 był już nieczynny.
Po wojnie, pozbawiony dachu i okien, przez kilkanaście lat niszczał, wykorzystywany przez zamieszkujących sąsiadujące ulice (Szczytnicka, Piwna, Ładna) Cyganów jako stajnia dla koni. 21 maja 1960 przejęli go w użytkowanie zielonoświątkowcy: budynek zrujnowany był w owym czasie w 60%, zagrzybiony i pozbawiony wszelkiego wyposażenia.
Już rok później, po wprawieniu okien i pokrycia dachu dachówką karpiówką obiekt przywrócono do użytkowania. Dalsze prace remontowe prowadzono w latach 1970–1973, a 8 stycznia 1973 kościółek stał się formalną własnością Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce. Dobudowano wówczas przykrytą dachem pulpitowym salkę od strony południowej, co spowodowało zniekształcenie pierwotnych założeń architektonicznych budowli.
Kościół jest jednonawowy z trójprzęsłową nawą, ma długość 15 metrów, szerokość 7,5 metra i wysokość 20 metrów. Wieża kościoła znajduje się po jego zachodniej stronie, ma 35 metrów wysokości i zwieńczona jest ażurowym kamiennym hełmem. Na nieistniejącym dziś cmentarzu przy kościele został pochowany architekt świątyni, Alexis Langer, jednak dokładnego miejsca jego pochówku do dziś nie zlokalizowano.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zygmunt Antkowiak, Kościoły Wrocławia, Wrocław: wyd. Muzeum Archidiecezjalne, 1991, ISBN 83-900018-1-1, OCLC 750827897.
- Agnieszka Zabłocka-Kos, Dawna kaplica cmentarna św. Wawrzyńca (...) (w:) Jan Harasimowicz (red.), Atlas architektury Wrocławia. Tom I. Budowle sakralne, Świeckie budowle publiczne, Wrocław, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1997, ISBN 83-7023-592-1, str. 61
