Kolegium Rungego

nr rej. A-360 z 24.10.1991[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	ul. Wojska Polskiego 52
Styl architektoniczny	eklektyzm
Ukończenie budowy	1914
Położenie na mapie Poznania Kolegium Rungego
Położenie na mapie Polski Kolegium Rungego
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kolegium Rungego
52°25′40″N 16°54′05″E/52,427778 16,901389
Multimedia w Wikimedia Commons

Kolegium Rungego w Poznaniu – jeden z budynków Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowany na narożniku ulic Wojska Polskiego i ulicy Wincentego Witosa (Trasa Niestachowska) na Sołaczu.

Eklektyczny, zabytkowy obiekt nawiązuje zarówno do tradycji neorenesansowych, jak i klasycznych. Silnie rozczłonkowana sylwetka charakteryzuje się bogatą grą płaszczyzn dachowych, zwieńczonych sygnaturką. Budynek jest dwukondygnacyjny, z portalem na osi i letnim dziedzińcem z tyłu. Wzniesiono go w 1914 dla bractwa kurkowego – stąd data 1253 na portalu (przyjmowana za rok narodzin poznańskiego bractwa). Mieścił po wybudowaniu różnego rodzaju pomieszczenia klubowe, w tym restaurację. W 1920 sprzedany został Uniwersytetowi Poznańskiemu. Od tego czasu mieści nieprzerwanie komórki Wydziału Rolniczo-Leśnego, a w sali głównej – reprezentacyjnej sali Uniwersytetu Przyrodniczego odbywają się konferencje międzynarodowe, wykłady zaproszonych gości i obrady Senatu UP.

Nazwa upamiętnia Stanisława Rungego – rektora Uniwersytetu w latach 1933-1936. W 1951 Kolegium przejęła nowo powstała Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu, późniejsza Akademia Rolnicza (od 1972), a dzisiejszy Uniwersytet Przyrodniczy (od 2008).

Na ścianie wschodniej umieszczona jest tablica pamiątkowa o treści: Pomni / chlubnych tradycji naszej uczelni / w 80-lecie powstania / składamy hołd jej twórcom i nauczycielom / Wychowankowie / Poznań 1.X.1999.^[2].

Dojazd zapewniają autobusy linii 64, 82, 91, 93, 95, do przystanku Wojska Polskiego.

Inne kolegia Uniwersytetu Przyrodniczego:

• Collegium Maximum w Poznaniu,
• Collegium im. Cieszkowskich,
• Kolegium Zembala.

W pobliżu znajdują się również:

• ogród dendrologiczny,
• ogród farmakognostyczny,
• kolej szklarniowa.

• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 317, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań – przewodnik, PiotrP. Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 306-307, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
• Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.