Konkurs Piosenki Eurowizji 2025

United by Music^[1]

Informacje ogólne
Półfinały	13 maja 2025 15 maja 2025
Finał	17 maja 2025
Miejsce	St. Jakobshalle, Bazylea (Szwajcaria)
Nadawca	SRG SSR
Prowadzący	Hazel Brugger Sandra Studer Michelle Hunziker (finał)
Informacje dodatkowe
Kierownik wykonawczy	Martin Österdahl
Dyrektor Eurowizji	Martin Green
Producent wykonawczy	Reto Peritz Moritz Stadler
Uczestnicy
Powrót	Czarnogóra
Rezygnacja	Mołdawia
Łącznie	37 reprezentacji
Mapa uczestników            Państwa uczestniczące w konkursie      Państwa uczestniczące w przeszłości, ale nie w 2025
Głosowanie
Każdy kraj przyznaje po 1–8, 10 oraz 12 punktów dla dziesięciu najlepiej ocenionych piosenek: w półfinale wyłącznie w głosowaniu telewidzów, a w finale – osobno w głosowaniu komisji jurorskich i telewidzów. Widzowie z krajów nieuczestniczących przyznają jeden zestaw punktów.
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2024 2026 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

69. Konkurs Piosenki Eurowizji odbędzie się 13, 15 i 17 maja 2025 roku w St. Jakobshalle w Bazylei. Koncerty zorganizują Europejska Unia Nadawców i szwajcarski nadawca SRG SSR. Będzie to trzeci konkurs, który odbędzie się w Szwajcarii.

Bazylea

Lokalizacja Bazylei na mapie Szwajcarii

Telewizja SRG SSR otrzymała prawa do organizacji 69. Konkursu Piosenki Eurowizji dzięki wygranej Nemo, reprezentanta Szwajcarii w finale konkursu w 2024^[2]. 30 sierpnia 2024 poinformowano, że konkurs zostanie rozegrany na terenie hali St. Jakobshalle w Bazylei, w dniach 13, 15 i 17 maja 2025^[3]. Według oszacowań, kanton Bazylea-Miasto wyda na organizację konkursu 34,9 milionów franków szwajcarskich^[4].

Uroczysta ceremonia otwarcia konkursu i defilada uczestników po turkusowym dywanie odbędzie się 11 maja w Messe Basel^[5].

Podobnie jak w poprzednich latach, dla gości i akredytowanych dziennikarzy przygotowanych zostanie kilka atrakcji, w tym m.in. wioska eurowizyjna (miejsce na spotkania artystów i członków delegacji z akredytowanymi dziennikarzami i fanami) i euroklub (miejsce imprez dla akredytowanych dziennikarzy i fanów), oba zlokalizowane w Messe Basel, oraz ulica eurowizyjna (miejsce poświęcone gastronomii i rekreacji), ulokowana w Steinenvorstadt(inne języki)^[6]. Ponadto planowane jest wydarzenie Arena plus, składające się z występów gościnnych i transmisji na żywo z finału w St. Jakob-Park, zintegrowanej z głównym widowiskiem^[7][8].

Po zwycięstwie Szwajcarii w Konkursie Piosenki Eurowizji w 2024 krajowy nadawca rozpoczął przygotowania do organizacji kolejnego konkursu, w tym m.in. rozpoczęcie negocjacji z władzami miast-kandydatów do przygotowania widowiska. Yves Schifferle, menedżer wydarzeń rozrywkowych w SRG SSR i szef delegacji kraju na Konkurs Piosenki Eurowizji wymienił cztery potencjalne miejsca organizacji, biorąc pod uwagę niezbędne obiekty i infrastrukturę: Bazyleę, Berno, Genewę i Zurych^[9].

Zainteresowanie organizacją widowiska w swoim mieście wyrazili włodarze miast: Genewy (którzy wskazali obiekt Palexpo)^[10], Bazylei (St. Jakob-Park lub St. Jakobshalle)^[11][12], Zurychu (Hallenstadion)^[13][14], Berna i Biel/Bienne (wspólnie; Neue Festhalle)^[15] oraz St. Gallen (Olma-Halle)^[16]. John Gobbi(inne języki), dyrektor generalny klubu hokeja na lodzie Fribourg-Gottéron wyjawił, że rozpatrywano również możliwość organizacji imprezy w fryburskiej BCF Arenie^[17]. W komunikacie prasowym opublikowanym 30 maja 2024 ujawniono, że miasta zainteresowane organizacją otrzymały już plik dokumentów z wymaganiami, które muszą spełnić; wyznaczono wówczas datę końcową przyjmowania zgłoszeń na koniec czerwca oraz poinformowano, że zwycięskie miasto w przetargu otrzyma kontrakt oraz zostanie podane do publicznej wiadomości pod koniec sierpnia^[18].

12 czerwca zarząd miasta St. Gallen ujawnił, że nie będzie ubiegał się o organizację konkursu, gdyż nie jest w stanie spełnić wymagań EBU^[19]. 26 czerwca podano, że o organizację wydarzenia rywalizować będą: Bazylea, Berno i Biel/Bienne, Genewa oraz Zurych^[20]. 19 lipca poinformowano, że w przetargu pozostały dwa miasta: Bazylea i Genewa^[21]. Ostatecznie ogłoszono, że konkurs odbędzie się w Bazylei. Bazylea została wybrana w wyniku oceny zgłoszeń przez komisję złożoną z członków grupy produkcyjnej konkursu, która brała pod uwagę m.in. umiejętność dostosowania hali do potrzeb realizacyjnych, fundusz, program kulturowy oraz koncepcje zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa^[22].

Po raz kolejny kierownikiem wykonawczym ze strony Europejskiej Unii Nadawców (EBU) został Martin Österdahl, jednakże zakres jego obowiązków uległ zmianie w związku z utworzeniem nowych stanowisk: szefa ds. marki i reklamy oraz dyrektora Eurowizji^[23][24]; 15 października 2024 ujawniono, że dyrektorem Eurowizji zostanie Martin Green, który wcześniej pracował nad konkursem w 2023^[25]. Producentami wykonawczymi konkursu zostali Reto Peritz z ramienia niemieckojęzycznego oddziału SRG SSR, Schweizer Radio und Fernsehen (SRF), i Moritz Stadler z ramienia francuskojęzycznego Radio Télévision Suisse (RTS)^[26].

3 lipca 2024 opublikowano nazwiska członków rdzeniowej grupy produkcyjnej konkursu: szefem konkursu został Christer Björkman, szefem widowiska – Yves Schifferle, kierownikiem biura projektów – Bernhard Spahni, szefem produkcji – Tobias Åberg, a szefową wydarzenia (odpowiedzialną za kontakt z miastem-organizatorem) – Nadja Burkhardt-Tracol^[27].

10 grudnia 2024 poinformowano, że po analizie kontrowersji związanych z konkursem w 2024 zadecydowano, iż począwszy od 2025 roku wprowadzony zostanie nowy kodeks postępowania, który zakłada m.in. powstanie strefy, w których nagrywanie artystów jest zabronione, optymalizację harmonogramu prób i więcej prób „za zamkniętymi drzwiami” oraz wprowadzenie stanowiska producenta ds. „dobrostanu”, który ma na celu zapewnić „bezpieczne, pełne szacunku i wspierające środowisko” każdemu artyście^[28].

16 grudnia 2024 podczas konferencji prasowej zaprezentowano projekty grafiki i sceny. Koncepcja wizualna, zaprojektowana przez dyrektora artystycznego konkursu Artura Deyneuve, składa się z wielu miniatur tzw. serca Eurowizji – charakterystycznego symbolu wydarzenia od 2004 – ułożonych tak, aby emulować efekt pikselizacji. Inspirację dla motywu graficznego stanowiła szwajcarska tradycja demokracji bezpośredniej, która „koncentruje się wokół słuchania i dialogu”, albowiem serce ma również przypominać parę ludzkich uszu. Projekt sceny konkursowej autorstwa Floriana Wiedera, który od 2011 stworzył projekty scen siedmiu konkursów, jest zainspirowany elementami szwajcarskiej tożsamości, takimi jak szczyty gór oraz różnorodność językowa^[29][30]. Dodatkowo 26 lutego 2025 zaprezentowano projekt maskotki „Lumo”, stworzonej przez studentkę Akademii Sztuki i Projektowania FHNW w Bazylei(inne języki) Lynn Brunner w celu promocji konkursu przez miasto-organizatora Bazyleę^[31].

Niedługo po finale 68. Konkursu Piosenki Eurowizji w szwajcarskich mediach pojawiły się doniesienia na temat potencjalnych prowadzących. W gronie typowanych osobistości znaleźli się m.in. Christa Rigozzi, Jennifer Bosshard(inne języki), Luca Hänni (reprezentant Szwajcarii w konkursie w 2019), Michelle Hunziker, Roger Federer, Sandra Studer (reprezentantka Szwajcarii w konkursie w 1991) oraz Sven Epiney(inne języki) (wieloletni niemieckojęzyczny komentator konkursu w kraju)^[32][33]. 20 stycznia 2025 ujawniono, że wszystkie konkursowe koncerty poprowadzą poetka slamowa i prezenterka telewizyjna Hazel Brugger i wyżej wymieniona Studer, natomiast w finale dołączy do nich szwajcarsko-włoska prezenterka telewizyjna i modelka Michelle Hunziker^[34].

Losowanie przydzielające poszczególne kraje do półfinałów odbyło się 28 stycznia 2025 w Muzeum Sztuki w Bazylei. Podczas wydarzenia odbyła się także m.in. ceremonia przekazania insygniów miasta. Ceremonię poprowadzili Jennifer Bosshard i Jan van Ditzhuijzen^[35]. Podobnie jak w poprzednich latach, wszystkie kraje uczestniczące, poza Wielką Piątką (czyli Francją, Hiszpanią, Niemcami, Wielką Brytanią i Włochami) oraz gospodarzem (Szwajcarią), zostali podzielone na tak zwane koszyki, a ich ułożenie było zależne od statystyk głosowania mieszkańców danych państw w poprzednich konkursach. Państwa zostały podzielone na dwa półfinały^[36]. Podział na koszyki został opublikowany 27 stycznia 2025^[35].

Oprócz podziału państw na poszczególne półfinały, w wyniku losowania ustalono również, w której połowie każdego z półfinałów mieli wystąpić reprezentanci poszczególnych państw oraz w którym mieli głosować finaliści^[37], w związku z nierówną liczbą państw występujących w półfinałach, EBU zadecydowało o tym, że 15 państw wystąpi w pierwszym półfinale (7 krajów w pierwszej połowie, a w drugiej 8) oraz 16 państw w drugim półfinale^[37].

Szczegółowa kolejność występów w półfinałach została ustalona przez produkcję i podana do wiadomości publicznej 27 marca^[38]. 17 marca podczas zjazdu delegacji, kraj gospodarz (Szwajcaria) wylosował 19. pozycję w finale^[39].

Finał czarnogórskich eliminacji eurowizyjnych Montesong 2024 zwyciężył zespół Neonoen z piosenką „Clickbait”^[40]. Muzycy premierowo wykonali demo utworu na festiwalu kultury zorganizowanym 9 i 10 czerwca 2023 na stadionie „Zabjela” w Podgoricy, czym naruszyli regulamin konkursu, który zakazuje publicznego wykonywania konkursowych piosenek przed 1 września roku poprzedzającego finał konkursu. 4 grudnia 2024 zespół poinformował o samowolnej rezygnacji z reprezentowania Czarnogóry w konkursie, ponieważ nie chce „promować swojej twórczości poprzez kontrowersje”^[41]. Cztery dni później telewizja czarnogórska ogłosiła, że nową reprezentantką kraju będzie Nina Žižić, która z utworem „Dobrodošli” zajęła drugie miejsce w finale Montesong 2024^[42].

13 lutego 2025 Scott Mills, prowadzący audycję w brytyjskim radiu BBC, poinformował, że utwór „Kant” maltańskiej reprezentantki Miriany Conte nie mógłby zostać wyemitowany na antenie BBC Radio^[43]. Argumentował to naruszeniem zasad stacji w szczególności regulaminu ustanowionego przez Ofcom, który zabrania używania wulgarnego języka i przekleństw przed godziną 21:00^[44][45]. Kontrowersje wzbudziło słowo „kant” w tekście utworu, którego brzmienie w języku angielskim mogło zostać uznane za wulgarne^[46]. 4 marca 2025 maltański nadawca PBS ogłosił, że Europejska Unia Nadawców nakazała im usunięcie słowa „Kant” z tekstu utworu, na wniosek jednego z członków EBU. Przyczyną była fonetyczna zbieżność między maltańskim słowem „kant”, oznaczającym „śpiew”, a wulgarnym angielskim słowem „cunt”, (tłum. „pizda”)^[47][48]. 5 marca decyzję EBU skrytykował maltański minister kultury Owen Bonnici(inne języki) określając ją „cenzurą artystyczną”, a prezes stacji PBS Keith Chetcuti zapowiedział odwołanie się do decyzji EBU, a także stwierdził, że jest to „cenzura i dyskryminacja języka maltańskiego”^[49][50][51]. 13 marca tytuł utworu został zmieniony na „Serving”^[52].

Nadawcy publiczni mogli do 15 września 2024 składać wnioski o udział w konkursie, a do 11 października mieli czas na wycofanie ich bez narażania się na sankcje finansowe^[53]. 12 grudnia ogłoszono, że w konkursie wezmą udział nadawcy publiczni z trzydziestu ośmiu krajów, w tym m.in. telewizja z Czarnogóry, powracająca do konkursu po dwóch latach nieobecności^[36]. 22 stycznia 2025 telewizja z Mołdawii ogłosiła, że wycofuje się z udziału w konkursie zmniejszając liczbę państw uczestniczących do trzydziestu siedmiu^[54].

W 69. Konkursie Piosenki Eurowizji wystąpią wykonawcy, którzy już w przeszłości występowali w konkursie. Reprezentantką Czarnogóry została Nina Žižić, która reprezentowała już wcześniej kraj w konkursie w 2013 z zespołem Who See^[55]. W barwach Polski ponownie wystąpi Justyna Steczkowska, reprezentantka kraju w konkursie w 1995^[56], stając się zarazem wykonawcą z najdłuższą przerwą między dwoma udziałami w konkursie (30 lat)^[57].

Autorką utworu „Wasted Love” austriackiego reprezentanta JJ′a jest Teya, reprezentantka Austrii podczas konkursu w 2023 roku^[58]. Współproducentem utworu „Mila(inne języki)” Princa, reprezentującego Serbię jest Željko Joksimović, który reprezentował Serbię i Czarnogórę w konkursie w 2004 roku oraz Serbię w konkursie w 2012 roku^[59].

• Pierwszy półfinał odbędzie się 13 maja 2025 o godzinie 21:00 (CEST).
• Podczas koncertu wystąpią przedstawiciele 15 uczestników półfinału, a także automatycznych finalistów: Hiszpanii, Szwajcarii i Włoch.
• Możliwość głosowania będą mieli telewidzowie krajów rywalizujących w tym koncercie oraz automatycznych finalistów w nim występujących, jak i widzowie z krajów nieuczestniczących („reszta świata”).
• Do finału zakwalifikuje się dziesięć krajów z największą liczbą punktów zdobytych w głosowaniu telewidzów.

Uczestnicy pierwszego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2025^[60]

Lp.	Kraj	Wykonawca	Utwór	Język
1	Islandia	Væb	„Róa”	islandzki
2	Polska	Justyna Steczkowska	„Gaja”	polski, angielski[a]
3	Słowenia	Klemen	„How Much Time Do We Have Left”	angielski
4	Estonia	Tommy Cash	„Espresso Macchiato”	włoski, angielski
5	Ukraina	Ziferblat	„Bird of Pray”	ukraiński, angielski
6	Szwecja	KAJ	„Bara bada bastu(inne języki)”	szwedzki[b]
7	Portugalia	Napa	„Deslocado”	portugalski
8	Norwegia	Kyle Alessandro	„Lighter”	angielski
9	Belgia	Red Sebastian	„Strobe Lights”	angielski
10	Azerbejdżan	Mamagama	„Run with U(inne języki)”	angielski
11	San Marino	Gabry Ponte	„Tutta l’Italia”	włoski
12	Albania	Shkodra Elektronike	„Zjerm”	albański
13	Holandia	Claude	„C’est la vie”	francuski, angielski
14	Chorwacja	Marko Bošnjak	„Poison Cake(inne języki)”	angielski
15	Cypr	Theo Evan	„Shh(inne języki)”	angielski

• Drugi półfinał odbędzie się 15 maja 2025 o godzinie 21:00 (CEST).
• Podczas koncertu wystąpią przedstawiciele 16 uczestników półfinału, a także automatycznych finalistów: Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii.
• Możliwość głosowania będą mieli telewidzowie krajów rywalizujących w tym koncercie oraz automatycznych finalistów w nim występujących, jak i widzowie z krajów nieuczestniczących („reszta świata”).
• Do finału zakwalifikuje się dziesięć krajów z największą liczbą punktów zdobytych w głosowaniu telewidzów.

Uczestnicy drugiego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2025^[61]

Lp.	Kraj	Wykonawca	Utwór	Język
1	Australia	Go-Jo	„Milkshake Man”	angielski[c]
2	Czarnogóra	Nina Žižić	„Dobrodošli”	czarnogórski
3	Irlandia	Emmy	„Laika Party(inne języki)”	angielski
4	Łotwa	Tautumeitas	„Bur man laimi(inne języki)”	łotewski
5	Armenia	Parg	„Survivor”	angielski, ormiański
6	Austria	JJ	„Wasted Love”	angielski
7	Grecja	Klavdia	„Asteromata” (Αστερομάτα)	grecki
8	Litwa	Katarsis	„Tavo akys(inne języki)”	litewski
9	Malta	Miriana Conte	„Serving”	angielski
10	Gruzja	Mariam Szengelia	„Freedom(inne języki)”	gruziński, angielski
11	Dania	Sissal	„Hallucination(inne języki)”	angielski
12	Czechy	Adonxs	„Kiss Kiss Goodbye(inne języki)”	angielski
13	Luksemburg	Laura Thorn(inne języki)	„La poupée monte le son(inne języki)”	francuski
14	Izrael	Juwal Rafael	„New Day Will Rise(inne języki)”	angielski, francuski, hebrajski
15	Serbia	Princ	„Mila(inne języki)”	serbski
16	Finlandia	Erika Vikman	„Ich komme(inne języki)”	fiński[d]

• Finał odbędzie się 17 maja 2025 o godzinie 21:00 (CEST).
• Podczas koncertu wystąpią przedstawiciele 26 krajów, w tym 20 uczestników półfinału, przedstawiciele krajów tzw. „Wielkiej Piątki” (tj. Francji, Hiszpanii, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch) oraz reprezentant gospodarza (Szwajcarii).
• O wynikach zadecydują jurorzy i telewidzowie ze wszystkich krajów rywalizujących w konkursie, jak i widzowie z krajów nieuczestniczących („reszta świata”).
• Po zsumowaniu punktów ze wszystkich krajów, państwo z największą liczbą punktów zostanie ogłoszone zwycięzcą 69. Konkursu Piosenki Eurowizji.

Uczestnicy finału Konkursu Piosenki Eurowizji 2025^[62]

Lp.	Kraj	Wykonawca	Utwór	Język
19	Szwajcaria	Zoë Më(inne języki)	„Voyage(inne języki)”	francuski
	Francja	Louane	„Maman”	francuski
	Hiszpania	Melody	„Esa diva(inne języki)”	hiszpański
	Niemcy	Abor & Tynna	„Baller”	niemiecki[e]
	Wielka Brytania	Remember Monday	„What the Hell Just Happened?(inne języki)”	angielski
	Włochy	Lucio Corsi	„Volevo essere un duro(inne języki)”	włoski

 Zobacz też: Udział państw w Konkursie Piosenki Eurowizji.

Możliwość wzięcia udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji wymaga narodowego nadawcy z aktywnym członkostwem w EBU, który będzie mógł nadawać konkurs za pośrednictwem sieci Eurowizji. EBU ogłosi zaproszenie do udziału w konkursie do wszystkich pięćdziesięciu sześciu aktywnych członków.

•  Bośnia i Hercegowina – 17 lipca 2024 bośniacki nadawca Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT) potwierdził, że nie weźmie udziału w konkursie z powodu niestabilnej sytuacji finansowej i zadłużenia wobec EBU^[63][64].
•  Macedonia Północna – 7 listopada 2024 macedoński nadawca Makedonska Radio Televizija (MRT) potwierdził, że nie powróci do udziału w konkursie z powodu braku środków na sfinansowanie udziału, jednocześnie stwierdzając że powrót będzie rozważany w przyszłym roku^[65][66].
•  Mołdawia – 12 grudnia 2024 Mołdawia znalazła się na liście państw uczestniczących opublikowanej przez EBU^[67]. 22 stycznia 2025 podczas konferencji prasowej mołdawskiego nadawcy TeleRadio-Moldova (TRM) zastępca dyrektora generalnego stacji Corneliu Durnescu ogłosił, że kraj wycofuje się z udziału w konkursie z powodów „ekonomicznych i administracyjnych”^[54]. Podczas konferencji poinformowano, że mimo wycofania nadawca wyemituje dwa półfinały oraz finał na żywo^[68].
•  Słowacja – 8 kwietnia 2024 słowacki nadawca Rozhlas a televízia Slovenska (RTVS) poinformował, że nie planuje organizować powrotu Słowacji do udziału w konkursie w 2025 roku przez zmniejszenie budżetu telewizji^[69]. 12 sierpnia 2024 nowopowołana Słowacka Telewizja i Radio (STVR) poinformowała, że także nie planuje organizować powrotu kraju na konkurs w 2025 roku przez koszty i brak zainteresowania wśród widzów^[70].
•  Turcja – 20 maja 2024 prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan w trakcie jednego ze swoich przemówień wspomniał o konkursie: „Minęło dwanaście lat odkąd ostatni raz wzięliśmy udział w tym haniebnym konkursie. To była słuszna decyzja z naszej strony. Spotkanie normalnej, pod względem ubioru, postawy i słów, osoby na takich wydarzeniach stało się niemal niemożliwe. Uczestników można by porównać do koni trojańskich korupcji społecznej. Jest to celowa próba usunięcia określenia płci. Turcję od dwunastu lat oszczędza się od tego skandalu. Rozumiemy, jak dobrą decyzję podjęliśmy, trzymając Turcję z dala od tej haniebnej rywalizacji przez ostatnie dwanaście lat. Będziemy kontynuować utrzymywanie tego samego kursu”^[71][72][73].

Poniższe kraje potwierdziły, że nie planują powrócić do udziału w konkursie w 2025 bez podania przyczyny:

•  Kosowo – 9 maja 2024 kosowski nadawca RTK poinformował, że wkrótce złoży wniosek o członkostwo w EBU, aby wziąć udział w konkursie w 2025 roku^[80]. 6 czerwca 2024 dyrektor generalny telewizji Shkumbin Ahmetxhekaj przesłał list formalny do EBU, w którym apeluje o wysłanie zaproszenia dla RTK do udziału w konkursie w 2025^[81]. Mimo to Kosowo nie może wziąć udziału w konkursie, ponieważ nadawca nie ma możliwości członkostwa w EBU z powodu zasady w statucie organizacji stanowiącej, że członek musi pochodzić z kraju, który jest członkiem Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego lub Rady Europy, a Kosowo nie należy do żadnego z nich. 7 sierpnia 2024 podano do informacji publicznej, że Europejska Unia Nadawców odrzuciła prośbę telewizji o umożliwienie jej zadebiutowania w Konkursie Piosenki Eurowizji, a dyrektor generalny Shkumbin Ahmetxhekaj skomentował to stwierdzając, że w jego mniemaniu EBU mogło być negatywnie nastawione do tej propozycji przez niechęć do zmian kadrowych w zarządzie RTK^[82]. 28 października, po zakończeniu drugiej edycji kosowskiego Festivali i Këngës, rząd Kosowa oznajmił, że mimo wszystko nadal pozostaje pełen nadziei na debiut kraju w przyszłości. Minister Kultury, Hajrulla Çeku skomentował: „Wierzę, że drugą edycją daliśmy już jasny dowód, że jesteśmy gotowi pod względem organizacyjnym, jakościowym i innym. Pozostają tylko aspekty proceduralne dotyczące kwestii członkostwa i reprezentacji w Eurowizji.”^[83]
•  Liechtenstein – 9 sierpnia 2022 pionformowano, że liechtensteiński nadawca 1FLTV nie będzie ubiegać się o członkostwo w Europejskiej Unii Nadawców w przyszłości^[84]. W maju 2024 gazeta Liechtensteiner Vaterland(inne języki) poinformowała, że radiowy nadawca publiczny Radio Liechtenstein(inne języki) jest w trakcie procesu ubiegania się o członkostwo w EBU z głównym celem dokonania debiutu Liechtensteinu w konkursie^[85][86][87]. 28 października przeprowadzono referendum, gdzie 55% wyborców zagłosowało za prywatyzacją radia, co oznacza, że debiut Liechtensteinu w konkursie został całkowicie uniemożliwiony^[88]. 5 grudnia krajowy nadawca 1FLTV zadeklarował, że Liechtenstein nie zadebiutuje podczas konkursu w 2025 roku^[89].
•  Wyspy Owcze – 16 lutego 2024 Ivan Niclasen, prezes farerskiego nadawcy Kringvayrp Føroa (KVF) poinformował, że obecnie telewizja stara się poprawić swoją sytuację finansową by zdobyć pełne członkostwo EBU, a w którymś momencie w przyszłości być w stanie zapewnić debiut Wysp Owczych na Eurowizji^[90]. Stwierdził on również, że członkostwo w EBU będzie kosztować stację jednorazową opłatę w wysokości około 1,5 miliona FOK (200 tysięcy Euro), następnie musieliby płacić roczną składkę członkowską w wysokości 500 tysięcy FOK (67 tysięcy Euro)^[90]. W przeszłości telewizja wielokrotnie wyrażała chęć dołączenia do EBU i uczestniczenia w Konkursie Piosenki Eurowizji^[91][92], ale przez to że wyspy są częścią Danii, ich członkostwo w EBU nie zostało jeszcze przyznane.

•  Białoruś – 1 lipca 2024 roku planowo wygasnąć miało trzyletnie wykluczenie białoruskiego nadawcy Biełteleradyjokampanija (BTRC) z Europejskiej Unii Nadawców^[93][94][95]. Mimo to 23 kwietnia 2024 w komunikacie przekazanym do mediów EBU stwierdziło, że zawieszenie BTRC ma charakter bezterminowy, oraz dodała, iż „w chwili obecnej nie ma powodu, abyśmy zmieniali swoje stanowisko”, co na ten moment uniemożliwia udział Białorusii^[96][97].

•  Azerbejdżan – Səfurə Əlizadə (reprezentantka Azerbejdżanu w konkursie w 2010)^[98][99]
•  Hiszpania – Chanel Terrero (reprezentantka Hiszpanii w konkursie w 2022)^[100]
•  San Marino – Senhit (reprezentantka San Marino w konkursie w 2011, 2020 i 2021)^[101]
•  Słowenia – Lorella Flego^[102]
•  Szwajcaria – Sven Epiney(inne języki) i Mélanie Freymond(inne języki)^[103]
•  Włochy – Topo Gigio(inne języki)^[104]

Poniższy spis uwzględnia nazwiska komentatorów poszczególnych nadawców publicznych transmitujących widowisko.

Kraje uczestniczące w konkursie

•  Australia – Courtney Act i Tony Armstrong(inne języki) (SBS(inne języki) – półfinały i finał)^[105][106]
•  Austria – Jan Böhmermann(inne języki) i Olli Schulz(inne języki) (FM4 – finał)^[107]
•  Belgia – francuski: Jean-Louis Lahaye(inne języki) i Joëlle Scoriels(inne języki) (RTBF – TBA)^[108]; niderlandzki: Peter Van de Veire(inne języki) (VRT 1 – półfinały i finał)^[109]
•  Chorwacja – Duško Čurlić(inne języki) (HRT 1 – półfinały i finał)^[110][111]
•  Cypr – Melina Karajorgiou i Aleksandros Taramuntas (CyBC – półfinały i finał)^[112]
•  Czechy – TBA (ČT1 – półfinały i finał)^[113]
•  Finlandia – szwedzki: Eva Frantz(inne języki) i Johan Lindroos(inne języki) (Yle – półfinały i finał)^[114]
•  Francja – Stéphane Bern (Culturebox(inne języki) – półfinały), Stéphane Bern i Laurence Boccolini(inne języki) (France 2 – finał)^[115]
•  Grecja – Maria Kozaku(inne języki) i Jiorgos Kapudzidis(inne języki) (ERT – półfinały i finał)^[116][117]
•  Gruzja – TBA (1TV – półfinały i finał)^[118]
•  Holandia – Cornald Maas(inne języki) (NPO 1 – półfinały i finał)^[119][120]
•  Irlandia – Marty Whelan(inne języki) (RTÉ One – pierwszy półfinał i finał, RTÉ Two – drugi półfinał)^[121][122]
•  Litwa – TBA (LRT TV – półfinały i finał)^[123]
•  Luksemburg – TBA (RTL Today, RTL Infos – drugi półfinał i finał); TBA (RTL Lëtzebuerg – półfinały i finał)^[124]
•  Niemcy – TBA (One – półfinały; Das Erste – finał)^[125][126]
•  Norwegia – Marte Stokstad(inne języki) (NRK1(inne języki) – półfinały i finał)^[127]
•  Polska – TBA (TVP1 – półfinały i finał)^[128]
•  Portugalia – José Carlos Malato(inne języki) i Nuno Galopim(inne języki) (RTP1 – pólfinały i finał^[f])^[129]
•  Słowenia – Mojca Mavec(inne języki) (TV SLO 2 – półfinały; TV SLO 1 – finał), Maj Valerij (Radio Val 202(inne języki) – pierwszy półfinał), Maj Valerij i Igor Bračič(inne języki) (Radio Val 202(inne języki) – finał)^[102][130]
•  Szwecja – Edward af Sillén (SVT1 – półfinały), Edward af Sillén i Petra Mede (SVT1 – finał)^[131][132]
•  Szwajcaria – francuski: Jean-Marc Richard i Nicolas Tanner (TBA – TBA)^[133], Claire Mudry (RTS Première – finał)^[134]; niemiecki: Sven Epiney(inne języki) (TBA – półfinały i finał)^[135], Patti Basler (SRF Play – finał)^[136], Céline Werdelis (Radio SRF 3 – finał); włoski: Davide Gagliardi (RSI Rete Tre – finał); romansz: Elias Tsoutsaios (Radio RTR – finał)^[134]
•  Wielka Brytania – Scott Mills(inne języki) i Rylan(inne języki) (BBC One – półfinały), Graham Norton (BBC One – finał), Sara Cox(inne języki) i Richie Anderson(inne języki) (BBC Radio 2 – półfinały), Scott Mills i Rylan (BBC Radio 2 – finał)^[137][138]
•  Włochy – Gabriele Corsi(inne języki) i BigMama(inne języki) (Rai 2 – półfinały, Rai 1, RaiPlay(inne języki) – finał); Diletta Parlangeli i Matteo Osso (Rai Radio 2 – finał)^{[139][140][141][142]}

Kraje nieuczestniczące w konkursie

•  Macedonia Północna – TBA (MRT – półfinały i finał)^[65][143]
•  Mołdawia – TBA (Moldova 1 – półfinały i finał)^[144]

• Konkurs Piosenki Eurowizji Junior 2025