Spis treści
Podgorica
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Burmistrz | |||||
Powierzchnia |
108 km² | ||||
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+382 20 | ||||
Kod pocztowy |
81000 | ||||
Tablice rejestracyjne |
PG | ||||
Strefa czasowa |
UTC+01:00 | ||||
Położenie na mapie Czarnogóry | |||||
42°28′N 19°16′E/42,466667 19,266667 | |||||
Strona internetowa |
Podgorica (czarnog. cyr. Подгорица, dawniej Titograd, Ribnica) – największe miasto i stolica Czarnogóry, leżąca na wysokości 44 m n.p.m. Według danych ze spisu ludności z 2011 miasto liczyło 156 169 mieszkańców[1]. Dobre położenie geograficzne między rzekami Ribnicą i Moračą uczyniło miasto atrakcyjnym miejscem do zasiedlenia. Miasto znajduje się blisko ośrodków narciarskich w Górach Dynarskich oraz wybrzeża Morza Adriatyckiego.
W czasach rzymskich miasto funkcjonowało pod nazwą Doclea, w średniowieczu Ribnica. W czasach komunistycznych na cześć Josipa Broza Tito nosiło natomiast nazwę Titograd.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto to w czasach rzymskich znane było jako Birziminium, a potem do roku 1326 nazywało się Ribnica. To w Ribnicy urodził się serbski książę Stefan Nemania w roku 1132. Podgorica weszła w skład Serbii i z czasem znalazła się we władaniu Wenecji. W latach 1466–1878 stała się częścią imperium osmańskiego, a następnie Czarnogóry. W listopadzie 1918 roku Wielkie Zgromadzenie Serbskie uchwaliło w Podgoricy włączenie Czarnogóry do Serbii. Z czasem Podgorica wraz z Czarnogórą weszła w skład Jugosławii. W czasie II wojny światowej w roku 1941 Podgorica była okupowana przez wojska włoskie, a od 1943 niemieckie. Z polecenia Tity w roku 1944 Podgorica została zbombardowana i niemal całkowicie zrównana z ziemią przez naloty alianckie. 19 grudnia 1944 miasto zostało wyzwolone.
W latach powojennych zostało zbudowane od podstaw w zupełnie nowym kształcie, a jego nazwa, dla upamiętnienia Josipa Broz Tito, zmieniona na Titograd. W 1946 roku z Cetynii do Titogradu została przeniesiona stolica Czarnogóry. Powrót do dawnej nazwy nastąpił 2 kwietnia 1992 roku. Jednak międzynarodowy skrót dla lotniska w Podgoricy to nadal, w nawiązaniu do poprzedniej nazwy miasta, TGD[2].
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Doclea – ruiny rzymskiego miasta, położone na północ tuż za granicami Podgoricy
- ruiny fortecy osmańskiej z XV w., pełniącej funkcję arsenału, zniszczonej w 1878 r. w wyniku eksplozji wywołanej uderzeniem pioruna
- Monaster Dajbabe
- mosty – nowoczesny Millennium nad Moracą i stary kamienny nad Ribnicą[3]
- wieża zegarowa z 1667 roku
- dzielnica Stara Varoš z meczetami Osmanagicia i Starodoganjskim oraz XIX-wiecznymi domami tureckimi[4]
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]- Belgrad, Serbia
- Erywań, Armenia
- Londyn, Wielka Brytania
- Moskwa, Rosja
- Skopje, Macedonia Północna
- Sztokholm, Szwecja
- Zagrzeb, Chorwacja
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Ratusz miejski
-
Wieża zegarowa
-
Pozostałości średniowiecznej twierdzy
-
Centrum biznesowe
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Statistical Office of Montenegro - MONSTAT [online], www.monstat.org [dostęp 2023-07-30] (ang.).
- ↑ Terminals with attitude. „The Economist”, s. 26, 2017-11-11.
- ↑ Podgorica, czyli stolica nieznana.
- ↑ Stara Varoš čuva duh nekadašnje Podgorice: Uličice i orijentalna arhitektura odolijevaju vremenu [online], www.aa.com.tr [dostęp 2022-05-11] .