Spis treści
Konstancja Hohenstauf (królowa Aragonii)
królowa Aragonii | |
Okres |
od 27 lipca 1276 |
---|---|
Jako żona | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Beatrycze Sabaudzka |
Mąż | |
Dzieci |
Alfons III, |
Konstancja Hohenstauf (ur. 1249, zm. 9 kwietnia 1302) – królowa Aragonii jako żona Piotra III Wielkiego (Aragońskiego). Jedyna córka Manfreda, króla Sycylii, i jego pierwszej żony – Beatrycze Sabaudzkiej.
Dziadkami Konstancji od strony ojca byli: cesarz Fryderyk II i jego kochanka (możliwe, że żona) Bianca Lancia. Jej dziadkami od strony matki byli: Amadeusz IV Sabaudzki i jego pierwsza żona Anna Burgundzka (córka Eudesa III, księcia Burgundii, i jego drugiej żony - Alicji de Vergy).
Małżeństwo
[edytuj | edytuj kod]13 czerwca 1262 Konstancja poślubiła księcia Piotra Aragońskiego, najstarszego syna króla Jakuba I i jego drugiej żony - Jolanty Węgierskiej. Ojciec Konstancji – Manfred zginął w bitwie pod Benewentem (26 lutego 1266), podczas walk ze swoim rywalem do korony Sycylii – Karolem Andegaweńskim (pogrobowym synem Ludwika VIII, króla Francji i Blanki Kastylijskiej). Jako najstarsza córka Manfreda, Konstancja była brana pod uwagę jako następczyni tronu, ale ostatecznie projekt ten odrzucono.
Jakub I zmarł 27 lipca 1276 i Piotr został nowym królem. Konstancja została królową Aragonii. Podczas wojny o tron Sycylii (1282–1302), jej mąż i synowie zgłosili pretensje do Sycylii w imieniu Konstancji. Wojna zakończyła się ostatecznie podziałem królestwa – wyspa Sycylia dostała się w ręce jej potomków, a Królestwo Neapolu – w ręce potomków Karola Andegaweńskiego.
Piotr III zmarł 2 listopada 1285 i Konstancja do końca swojego życia pozostała wdową. Zmarła jako zakonnica w Barcelonie.
Potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Konstancja i Piotr III mieli sześcioro dzieci:
- Alfonsa III (1265–1291), króla Aragonii i Walencji, hrabiego Barcelony 1285-1291
- Jakuba II (1267–1327), króla Aragonii, Walencji, hrabiego Barcelony 1291-1327, króla Sycylii 1285-1295
- Świętą Izabelę (zwaną również Elżbietą) (1270 lub 1271–1336), od 1292 żonę Dionizego I Rolnika, króla Portugalii
- Fryderyka II (1272–1337), króla Sycylii 1296-1337
- Jolantę (1273–1302 w Termini na Sycylii), od 1297 żonę Roberta I Mądrego, króla Neapolu
- Piotra (1275–25 sierpnia 1296 w Tordehumos); od 28 sierpnia 1291 męża Guilemette de Moncada (1306/1309) – córki Gastona VI, wicehrabiego de Béarn