Langenzenn

Langenzenn

Herb
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Bawaria
Rejencja	Środkowa Frankonia
Powiat	Landkreis Fürth
Powierzchnia	46,31 km²
Wysokość	313 m n.p.m.
Populacja (31 grudnia 2012) • liczba ludności • gęstość	10 339 223 os./km²
Nr kierunkowy	09101
Kod pocztowy	90579, 91469
Tablice rejestracyjne	FÜ
Położenie na mapie Bawarii Langenzenn
Położenie na mapie Niemiec Langenzenn
49°30′N 10°48′E/49,500000 10,800000
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Langenzenn – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Środkowa Frankonia, w regionie Planungsregion Nürnberg, w powiecie Landkreis Fürth. Leży w Okręgu Metropolitalnym Norymbergi, około 21 km na zachód od Norymbergi i około 13 km na północny zachód od Zirndorfu, nad rzeką Zenn, przy drodze krajowej B8 i linii kolejowej Markt Erlbach – Norymberga.

Gmina składa się z następujących części:

Alitzberg, Burggrafenhof, Erlachskirchen, Gauchsmühle, Göckershof, Hagenmühle, Hammermühle, Hammerschmiede, Hardhof, Hausen, Heinersdorf, Horbach, Keidenzell, Kirchfembach, Klaushof, Langenzenn, Laubendorf, Lohe, Lohmühle, Ödenhof, Stinzendorf, Wasenmühle, Wittinghof.

Najstarsze dowody na istnienie siedlisk ludzkich na terenie obecnego miasta pochodzą z mezolitu (11000-7000 p.n.e.). Wykopane na rynku elementy umocnień datowane są na rok 497 n.e.

Pierwsze wzmianki pisane pochodzą z roku 954 i dotyczą informacji o sejmiku zwołanym w miejscowości Zenna na 16 czerwca przez króla Niemiec, późniejszego cesarza Ottona I Wielkiego. W 1021 cesarz Henryk II Święty podarował miejscowość wraz z Herzogenaurach Archidiecezji bamberskiej. W 1248 roku Zenna stała się własnością burgrabich norymberskich Hohenzollernów.

Na rok 1329 datowana jest pierwsza wzmianka o Langenzenn. Kilka lat później miejscowość otrzymała prawo targowe. W 1360 Langenzenn otrzymał prawa miejskie, a z Cadolzburga został przeniesiony sąd drugiej instancji, który mógł orzekać również karę śmierci, o czym do dziś przypomina Galgenberg (pol. Góra szubieniczna) znajdująca się we wschodniej części miasta. 20 stycznia 1361 miasto otrzymało od cesarza Karola IV Luksemburskiego prawo do bicia własnej monety i tym samym posiadło wszystkie prawa jakie mogło zdobyć miasto średniowieczne w Niemczech. Podczas wojny miast w roku 1388, prowadzonej pomiędzy Związkiem Miast Szwabii a książętami bawarskimi, miasto zostało doszczętnie zniszczone.

Podczas Wojny trzydziestoletniej (1618–1648) miasto padło wielokrotnie ofiarą szabrowników i wielu mieszkańców szukało schronienia w Norymberdze. W latach 1721–1727 powstał na miejscu w 1720 spalonego ratusza, nowy ratusz. Od 1791 do 1806 miejscowość należała do Prus. W 1806 jako część Księstwa Ansbach powróciła do Królestwa Bawarii.

• zespół klasztorny, ze szczególnie dobrze zachowanymi krużgankami
• Kościół pod wezwaniem św. Jerzego (St. Georg), a w nim zabytkowa chrzcielnica
• mury i umocnienia obronne z XIV wieku
• ratusz z 1727 roku.

W Radzie Miasta zasiada 24 radnych: CSU 11, SPD 8, Zieloni 1, FDP 4.

• Sebastian Artomedes, teolog
• Marie Dollinger, biegaczka
• Brunhilde Hendrix, biegaczka

• oficjalna witryna miasta (niem.)