Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936
Lekkoatletyka
Bieg sztafetowy 4 × 400 metrów mężczyzn
	Wielka Brytania; (Freddie Wolff, Godfrey Rampling, Bill Roberts, Godfrey Brown)
	Stany Zjednoczone; (Harold Cagle, Robert Young, Edward O’Brien, Alfred Fitch)
	III Rzesza; (Helmut Hamann, Friedrich von Stülpnagel, Harry Voigt, Rudolf Harbig)

Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936.

Bieg sztafetowy 4 × 400 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XI Letnich Igrzysk Olimpijskich. Biegi zostały rozegrane w dniach 8 i 9 sierpnia 1936 roku na Stadionie Olimpijskim w Berlinie. Wystartowało 48 zawodników z 12 krajów. Sztafeta Wielkiej Brytanii ustanowiła w finale rekord Europy z czasem 3:09,0^[1].

Rekordy

	Zawodnicy	Wynik	Miejsce	Data
Rekord świata Rekord olimpijski	Stany Zjednoczone (Ivan Fuqua, Edgar Ablowich, Karl Warner, Bill Carr)	3:08,2	Los Angeles	1932-08-07 7 sierpnia 1932_(dts)^[2]

Terminarz

Data		Godzina
8 sierpnia 1936	Eliminacje	16:30
9 sierpnia 1936	Finał	15:45

Wyniki

Eliminacje

Rozegrano trzy biegi eliminacyjne. Pierwsze dwa zespoły z każdego biegu awansowały do finału (Q).

Bieg 1

Pozycja	Państwo	Zawodnicy	Czas	Uwagi
1.	Stany Zjednoczone	Harold Cagle, Robert Young, Edward O’Brien, Alfred Fitch	3:13,0	Q
2.	Węgry	Tibor Ribényi, Zoltán Zsitva, József Vadas, József Kovács	3:17,0	Q
3.	Polska	Tadeusz Śliwak, Antoni Maszewski, Kazimierz Kucharski, Klemens Biniakowski	3:17,6	^[3]
4.	Japonia	Toyoyi Aihara, Masao Ichihara, Seiken Cho, Hiroyoshi Kubota	3:18,4

Bieg 2

Pozycja	Państwo	Zawodnicy	Czas	Uwagi
1.	Wielka Brytania	Freddie Wolff, Godfrey Rampling, Bill Roberts, Godfrey Brown	3:14,4	Q
2.	Szwecja	Sven Strömberg, Per Edfeldt, Olle Danielsson, Bertil von Wachenfeldt	3:14,6	Q
3.	Francja	Raymond Boisset, Georges Guillez, Georges Henry, Prudent Joye	3:15,2	^[4]

Bieg 3

Pozycja	Państwo	Zawodnicy	Czas	Uwagi
1.	III Rzesza	Helmut Hamann, Friedrich von Stülpnagel, Harry Voigt, Rudolf Harbig	3:15,0	Q
2.	Kanada	Marshall Limon, Phil Edwards, William Fritz, John Loaring	3:15,0	Q
3.	Włochy	Angelo Ferrario, Marsilio Rossi, Otello Spampani, Mario Lanzi	3:16,6	^[5]
4.	Południowa Afryka	Willie Botha, Frank Rushton, William Lindeque, Dennis Shore	3:17,8	^[6]
5.	Czechosłowacja	Heinz Lorenz, Evžen Rošický, Břetislav Krátký, Karel Kněnický	3:22,0	^[7]

Finał

Pozycja	Państwo	Zawodnicy	Czas	Uwagi
1.	Wielka Brytania	Freddie Wolff, Godfrey Rampling, Bill Roberts, Godfrey Brown	3:09,0	^[1]
2.	Stany Zjednoczone	Harold Cagle, Robert Young, Edward O’Brien, Alfred Fitch	3:11,0
3.	III Rzesza	Helmut Hamann, Friedrich von Stülpnagel, Harry Voigt, Rudolf Harbig	3:11,8	^[4]
4.	Kanada	Marshall Limon, Phil Edwards, William Fritz, John Loaring	3:11,8	^[8]
5.	Szwecja	Sven Strömberg, Per Edfeldt, Olle Danielsson, Bertil von Wachenfeldt	3:13,0	^[9]
6.	Węgry	Tibor Ribényi, Zoltán Zsitva, József Vadas, József Kovács	3:14,8	^[10]

Przypisy

↑ ^a ^b José MaríaJ.M. García José MaríaJ.M., Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2022-03-05] (hiszp. • ang.).
↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 142 [dostęp 2022-03-05] (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 206. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ ^a ^b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 204. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 207. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 201. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 200. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 203. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

Olympic Official Reports Collection – XI Olympic Games, Berlin, 1936 : Official Report, v.2 [online], s. 659–663 [dostęp 2022-03-05] (ang.).
1936 Summer Olympics. Athletics. 4 x 400 metres Relay, Men [online], olympedia.org [dostęp 2022-03-05] (ang.).

[er-1] José MaríaJ.M. García José MaríaJ.M., Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2022-03-05] (hiszp. • ang.).

[2] Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 142 [dostęp 2022-03-05] (ang.).

[3] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 206. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[nr-4] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[5] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 204. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[6] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 207. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[7] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 201. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[8] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 200. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[9] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[10] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 203. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[11] Na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozegrano tzw. sztafetę olimpijską. Czterech zawodników biegło kolejno dystans 200, 200, 400 i 800 metrów

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[A]

Mężczyźni	bieg na 100 m bieg na 200 m bieg na 400 m bieg na 800 m bieg na 1500 m bieg na 5000 m bieg na 10 000 m maraton bieg na 110 m przez płotki bieg na 400 m przez płotki bieg na 3000 m z przeszkodami sztafeta 4 × 100 m sztafeta 4 × 400 m chód na 50 km skok wzwyż skok o tyczce skok w dal trójskok pchnięcie kulą rzut dyskiem rzut młotem rzut oszczepem dziesięciobój
Kobiety	bieg na 100 m bieg na 80 m przez płotki sztafeta 4 × 100 m skok wzwyż rzut dyskiem rzut oszczepem

	Wielka Brytania (Freddie Wolff, Godfrey Rampling, Bill Roberts, Godfrey Brown)
	Stany Zjednoczone (Harold Cagle, Robert Young, Edward O’Brien, Alfred Fitch)
	III Rzesza (Helmut Hamann, Friedrich von Stülpnagel, Harry Voigt, Rudolf Harbig)