Spis treści
Leon Wójcikowski
Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 lutego 1975 |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Leon Wójcikowski (pisownia franc. Léon Woïzikovsky) (ur. 20 lutego 1899 w Warszawie, zm. 23 lutego 1975 tamże) − polski tancerz baletowy, choreograf i pedagog. Jeden z najwybitniejszych tancerzy charakterystycznych pierwszej połowy XX wieku[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Marcina Wójcikowskiego, szewca, i Janiny z Łączyńskich, tancerki Warszawskich Teatrów Rządowych. Był bratem Kazimierza, także tancerza. W latach 1907−1914 uczęszczał do szkoły baletowej przy warszawskim Teatrze Wielkim. W roku 1914 zaangażowany do baletu Warszawskich Teatrów Rządowych. W latach 1915−1929 w zespole Les Ballets Russes kierowanym przez Siergieja Diagilewa, od roku 1921 jako solista. Od roku 1924 był jednym z trzech wykonawców partii tytułowej w Popołudniu Fauna do muzyki Claude’a Debussy’ego. W roku 1928 rozpoczął pracę pedagogiczną w Londynie. W latach 1929−1931 solista i choreograf w zespole Anny Pawłowej, 1932−1935 w zespole Les Ballets Russes w Monte Carlo, następnie założył własny zespół baletowy. W latach 1938−1939 kierownik artystyczny Polskiego Baletu Reprezentacyjnego.
W latach okupacji prowadził Miejską Szkołę Baletową w Warszawie.
Po wojnie przebywał krótko w Krakowie, od roku 1946 w Warszawie choreograf Sceny Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych. 1950−1952 choreograf Opery Poznańskiej im. St. Moniuszki. W latach 1956−1958 profesor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, 1960−1961 choreograf i pierwszy tancerz London Festival Ballet, 1962−1965 choreograf Opery w Kolonii.
W 1972 powrócił na stałe do Polski i objął funkcję pedagoga w Operetce Warszawskiej. Od 1974 do końca życia choreograf i pedagog w Teatrze Wielkim w Warszawie.
Od 1918 był mężem tancerki rosyjskiej Heleny Antonowej, potem tancerek Marii Krzyszkowskiej (od 1948) i Anity Mandowskiej (od 1959). Miał córkę Sonię Wójcikowską, tancerkę.
Pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 63B-3-6)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (18 kwietnia 1956)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952)[4]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leon Wójcikowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2020-05-13] .
- ↑ Jan Kieniewicz , Cmentarz Bródnowski, Warszawa: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy, 2007, s. 237 .
- ↑ https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19560580703/O/M19560703.pdf
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tacjanna Wysocka Dzieje baletu, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1970.
- Jan Stanisław Witkiewicz , Leon Wójcikowski − Mistrz tańca, Warszawa: Iskry, 2007, ISBN 978-83-244-0051-5, OCLC 233444295 .
- Irena Turska Przetańczone życie. Rzecz o Leonie Wójcikowskim Polskie Wydawnictwo Muzyczne 2007, ISBN 83-224-0863-3.
- Irena Turska Przewodnik baletowy, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2008, ISBN 978-83-224-0470-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Leon Wójcikowski na zdjęciach w bibliotece Polona
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Pedagodzy baletu
- Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie
- Polscy choreografowie
- Polscy tancerze baletowi
- Tancerze związani z Warszawą
- Urodzeni w 1899
- Zmarli w 1975