Liceum w Korczy
| średnia | |
 Grupa uczniów i nauczycieli Liceum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Rruga Pano Xhamballo 30 |
| Data założenia |
1917 |
| Data zamknięcia |
1939 |
| Dyrektor |
Vital Gerson |
Położenie na mapie Albanii  | |
| 40,6252°N 20,7801°E/40,625200 20,780100 | |
Liceum w Korczy (alb.. Liceu Kombëtar i Korçës, Liceu Francez) – jedna z najważniejszych albańskich instytucji edukacyjnych średniego szczebla działająca w latach 1917-1939. Szkoła została założona przez Francuzów, w czasie kiedy istniał Autonomiczny Region Korczy, pod kontrolą wojsk francuskich[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Liceum francuskie
[edytuj | edytuj kod]Szkoła francuska (Liceu Francez) w Korczy została otwarta 25 października 1917, decyzją władz Autonomicznego Regionu Korczy, w budynku należącym do rodziny Mborja[2]. Pierwszym dyrektorem szkoły został Vital Gerson, a wicedyrektorem Mihal Ballkameni. Wśród pierwszych nauczycieli pojawili się byli oficerowie armii francuskiej[3]. Decyzją francuskiego ministra edukacji Edouarda Herriota dyplom szkoły w Korczy miał być równoważny dyplomom francuskich szkół średnich[4]. W pierwszym roku działalności szkoły uczyło się w niej 36 uczniów[3].
Liceum narodowe
[edytuj | edytuj kod]W 1921 szkoła zmieniła nazwę na Liceum Narodowe (Liceu Kombëtar i Korçës), a jej dyrektorem został nauczyciel albański Thoma Avrami. Językiem wykładowym szkoły był francuski, poza zajęciami z języka albańskiego. Szkoła miała charakter świecki, była koedukacyjna, nauka w niej trwała początkowo 8, a następnie 9 lat[2]. W gronie nauczycieli liceum byli zarówno Albańczycy, jak też Francuzi. W latach 1928-1932 szkołą kierował Xavier de Courville, literaturoznawca i dramaturg, absolwent Uniwersytetu Paryskiego. W gronie pedagogicznym znalazł się były ambasador Francji w Rosji Andre Bregeault, a także późniejszy dyktator komunistycznej Albanii - Enver Hoxha[2].Hoxha uczył w szkole wychowania moralnego w latach 1937-1939[3]. W 1934 z inicjatywy filantropa Thomy Tourtulliego szkoła przeniosła się do nowego budynku[2]. W latach 20. uczniowie szkoły działali w stowarzyszeniu kulturalno-artystycznym Shpresa, w 1936 wydawali pismo Liceu[2]. Szkoła miała własny chór i orkiestrę[3].
Szkoła przestała istnieć w 1939, w czasie okupacji włoskiej[1]. Do chwili zamknięcia naukę w szkole ukończyło 246 uczniów (spośród 1115, którzy rozpoczęli w niej naukę)[1]. Ponad 300 uczniów tej szkoły działało w czasie wojny w ruchu oporu, a ponad 60 zginęło w czasie wojny[2]. W 1944 w miejscu dawnej szkoły powstała nowa, której nadano imię nauczyciela Raqi Qirinxhiego, w przeszłości nauczyciela matematyki w korczańskim liceum[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d “Të rihapet Liceu Francez”, kërkesa u bë gjatë kohës që presidenti Macron ishte në Shqipëri [online], abcnews.al [dostęp 2024-12-14] (alb.).
- ↑ a b c d e f Liceu Francez, historia e shkollës së famshme dhe fati i ish-nxënësve [online], Panorama [dostęp 2024-12-14] (alb.).
- ↑ a b c d e Liceu Francez i Korçës. Rrëfimet e ish-liceistit Pepo: Në lice u regjistruan 1500 nxënës dhe e përfunduan 246. Figurat e liceut,drejtuesit e saj,dhe të pathënat për Enverin, Ermenjin, Kokonën, Mion, Bulkun [online], telegraf.al [dostęp 2024-12-14] (alb.).
- ↑ Tragjedia e studentëve të Liceut Francez të Korçës. Nga auditorët europianë, në humnerën e diktaturës [online], Gazeta Shqiptare [dostęp 2024-12-14] (alb.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Koli Xoxi: Liceu Kombëtar i Korçës: 1917 - 1939. Korcza: 1997. (alb.).
