Longinus Anton Jungnitz SJ

Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1764 Męcinka
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1831 Wrocław
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	jezuici
Prezbiterat	1789

Longinus Anton Jungnitz (ur. 10 sierpnia 1764 w Męcince, zm. 26 czerwca 1831 we Wrocławiu) – niemiecki astronom, fizyk, teolog, duchowny katolicki, członek zakonu jezuitów; nauczyciel akademicki związany z wrocławską Leopoldiną i jej rektor w latach 1815-1816.

Urodził się w 1764 roku w Męcince (niem.: Hermannsdorf am Hessenberge) koło Jawora w rodzinie katolickiej. Odebrał staranne wykształcenie uczęszczając do gimnazjum w Legnicy, a następnie na jezuickiej Akademii Leopoldyńskiej we Wrocławiu. Po jego ukończeniu kontynuował przez dwa lata studia w Wiedniu z zakresu astronomii pod kierunkiem Maximiliana Hella^[1]

W 1789 roku wrócił do Wrocławia, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie oraz objął na miejscowej akademii jezuickiej stanowisko profesora astronomii i fizyki. Od 1801 do likwidacji uczelni w 1810 roku zasiadał w jej dyrekcji^[1]. Zasłynął założeniem w 1791 roku obserwatorium astronomicznego na Wieży Matematycznej Leopoldiny, gdzie zbudował linię południkową^[2]. Instrumentów do obserwatorium dostarczał jego przyjaciel, wynalazca Karl Heinrich Klingert^[3]. W 1809 roku został kanonikiem przy Kolegiacie Świętego Krzyża i św. Bartłomieja we Wrocławiu^[1].

Po sekularyzacji zakonu jezuitów oraz połączeniu wrocławskiej Leopoldiny z frankfurcką Viadriną w 1811 roku i powstaniu Królewskiego Uniwersytetu Wrocławskiego pozostał wykładowcą tej uczelni^[1]. W latach 1815–1816 pełnił tam funkcję rektora. W dalszym ciągu prowadził badania związane z astronomią^[4]. Zmarł w 1831 roku we Wrocławiu^[1].

• Ch. Bruhns, Jungnitz Longinus Anton, [w: „Allgemeine Deutsche Biographie”, t. 14, 1881, s. 733.]
• Karina Kowalska, Justyna Wasiak: Karl Heinrich Klingert. Ein Burger von Breslau. Muzeum Nurkowania, 2016. ISBN 978-83-942616-2-7.