Bliźniak „Ludiona”, „Thon”, w 1908 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie |
18 marca 1904 |
Marine nationale | |
Wejście do służby |
1904 |
Wycofanie ze służby |
21 maja 1914 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
23,7 m |
Szerokość |
2,2 m |
Zanurzenie |
2,6 m |
Zanurzenie testowe |
30 m |
Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
Materiał kadłuba |
stal |
Napęd | |
1 silnik benzynowy o mocy 57 KM 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w. |
Uzbrojenie | |
2 torpedy | |
Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (zewnętrzne) |
Załoga |
12 |
Ludion (Q24) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, dziesiąta zamówiona jednostka typu Naïade. Została zwodowana 18 marca 1904 roku w stoczni Arsenal de Toulon i w tym samym roku przyjęta w skład Marine nationale. Okręt skreślono z listy floty 21 maja 1914 roku.
Projekt i dane taktyczno–techniczne
[edytuj | edytuj kod]„Ludion” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazzottiego[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].
„Ludion” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręt wyposażony był w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Budowa i przebieg służby
[edytuj | edytuj kod]„Ludion” zbudowany został w Arsenale w Tulonie[1][2]. Okręt został zwodowany 18 marca 1904 roku[1][2] i w tym samym roku wszedł do służby[3]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q24[1]. Koszt budowy okrętu wyniósł 365 000 franków[1].
Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 21 maja 1914 roku, kiedy został skreślony z listy floty[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).