Maciej Świeszewski

Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1950 Sopot
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Dziedzina sztuki	malarstwo, rysunek
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Maciej Świeszewski (ur. 27 czerwca 1950 w Sopocie) – polski malarz, rysownik, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku. Dyplom uzyskał w 1976 r. w Pracowni Malarstwa prof. Jacka Żuławskiego. W latach 1990–1993 był dziekanem Wydziału Malarstwa i Grafiki ASP w Gdańsku. Tytuł profesora otrzymał w 1994 r. Od początku lat 90. prowadzi pracownię dyplomującą na macierzystej akademii^[1]. W latach 1997–1998 zastępca redaktora naczelnego „Projektu”. W latach 2003–2004 prezes Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych; członek rady programowej Zachęty w Warszawie. W 2004 r. członek rady programowej Instytutu Adama Mickiewicza. Pełni funkcję kierownika Katedry Malarstwa w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiceprezes Fundacji im. Daniela Chodowieckiego, założonej w 1992 r. przez Güntera Grassa i działającej przy Akademie der Künste w Berlinie^[2]. Jeden z inicjatorów konkursu Artystyczna Podróż Hestii^[3].

Mąż Ewy Iżyckiej-Świeszewskiej. Ojciec Aleksandra (ur. 1996) i Daniela (ur. 2001)^[4].

21 marca 2016 r. na gdańskim lotnisku został odsłonięty jego obraz Ostatnia Wieczerza. Zostali na nim uwiecznieni ludzie kultury i sztuki związani z Gdańskiem, m.in. pisarze Stefan Chwin i Paweł Huelle oraz prof. Jerzy Limon (twórca Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego). Obraz stanowił inspirację dla książki Ostatnia Wieczerza Pawła Huelle^[5]. W 2022 r. tygodnik „Polityka” uznał obraz za jedno z dziesięciu najważniejszych dzieł sztuki ostatniego trzydziestolecia^[6].

Malarstwo Świeszewskiego jest surrealistyczne, niekiedy mroczne. Swoją twórczość określa jako „paranoję współczesności”. Wśród twórców, którzy wywarli wpływ na jego sztukę, są m.in. Witkacy, Bronisław Wojciech Linke oraz Tadeusz Kantor. Ostatniemu z wymienionych twórców poświęcił namalowany w 1989 r. obraz Umarła Klasa. W 2021 r. obraz został zaprezentowany w siedzibie Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka^[7][8].

W 2021 r. stworzył obraz Lech, który przedstawia głowę Lecha Wałęsy na tle flagi Polski. Praca to wedle słów twórcy „artystyczny protest przeciwko niszczeniu symboli”. W 2022 r. obraz trafił do zbiorów Muzeum Gdańska^[9].

• 1976 – Wystawa indywidualna malarstwa, rysunku i grafiki, Gdynia
• 1976 – Festiwal Współczesnego Malarstwa Polskiego, Szczecin (nagroda)
• 1977 – Contart, Poznań
• 1977 – Bielska Jesień, Bielsko Biała (nagroda)
• 1977 – Grafika, Heidelberg
• 1977 – Biennale Sztuki Gdańskiej, Gdańsk (medal)
• 1977 – Ogólnopolski Konkurs na Obraz im. Spychalskiego (wyróżnienie)
• 1977 – Grafika roku, Gdańsk (nagroda i wyróżnienie)
• 1977 – Malarstwo Gdańskie, Kilonia
• 1977 – Ogólnopolskie prezentacje młodych (II nagroda, malarstwo)
• 1978 – Współczesna Grafika Polska, Zachęta, Warszawa
• 1978 – Malarstwo, galeria De Polma, Düsseldorf
• 1978 – Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław
• 1979 – Wystawa Polskiego Rysunku Współczesnego, PGS Łódź
• 1979 – Biennale Sztuki Gdańskiej (medal, rysunek)
• 1979 – Malarstwo Gdańskie, Szkocja
• 1979 – Malarstwo Gdańskie – Brema
• 1979 – Ogólnopolskie Biennale Młodych, Sopot
• 1980 – Współczesna Grafika Polska- Kair,
• 1980 – Rysunek i Komentarze, Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom
• 1980 – Polska '80 Niezależna Polska Sztuka Współczesna, BWA Sopot (nagroda)
• 1984 – Sopockie malarstwo i rzeźba z okazji 70-lecia Sopotu
• 1984 – Malarstwo i rysunek, Londyn
• 1985 – Artyści Polscy w Paryżu, Paryż
• 1985 – Artyści Polscy w Reims, Francja
• 1985 – Artyści Gdańscy, Helsinki
• 1986 – Wystawa Malarstwa i Rysunku, Gdański Kantor Sztuki, Gdańsk, wystawa indywidualna
• 1986 – Rysunek, Siegen, RFN
• 1986 – Malarstwo i rysunek, Frankenthal, RFN
• 1987 – Polska Sztuka Współczesna, Monachium
• 1987 – Malarstwo, rysunek, Swiennenberg, RFN
• 1988 – Wizja i rzeczywistość, Stary Ratusz, Brema, RFN
• 1988 – Polska Sztuka Współczesna, Brema, RFN,
• 1989 – Polska Sztuka Współczesna Charlottenburg Kopenhaga,
• 1990 – Aspekty Surrealizmu, Braam Galerie, Dania
• 1990 – Notoro Sympozjum, Norblin, Warszawa
• 1991 – Inter art'90, Poznań
• 1991 – Miłość i śmierć, Fundacja Sztuki Współczesnej, Galeria Monetti, Warszawa
• 1991 – Polskie Malarstwo lat 80. Hausdornbush, Frankfurt nad Menem
• 1991 – Malarstwo Polskie lat 80. Galeria Dorota Kabiesz, Düsseldorf
• 1991 – Malarstwo Polskie, Dülmen
• 1991 – Notoro Sympozjum, Orońsko
• 1992 – Pro Arte Sacra, Bruksela
• 1993 – XIV Chicago International Art Exposition
• 1993 – Artyści Sopotu, Galeria Triada, Sopot
• 1993 – Malarstwo (wystawa indywidualna), kościół św. Bartłomieja, Gdańsk
• 1993 – Rysunki z Polski, Radford, USA
• 1993 – Rysunki z Polski, Nowy Jork, USA
• 1993 – Biblia w Malarstwie, Muzeum Narodowe, Gdańsk
• 1993 – Dotyk i pieszczota, Kunstseminar, Metzinger
• 1997 – Figura Polska, Sclump Gallery, Johnson City, USA
• 1997 – Contemporary Gdańsk Artist, Chicago USA
• 1997 – 1998 – Małe Rysunki – Polski Rysunek Współczesny, Pałac Opatów w Gdańsku, 1997 r.; BWA Olsztyn, 1997 r.; BWA Słupsk, 1998 r.
• 1998 – Wystawa z okazji 50-lecia ASP w Gdańsku, ASP Gdańsk
• 1998 – Polska Sztuka Współczesna, Museum of Art African Windows, Pretoria
• 1998 – Ośmiu z Gdańska, 1112 Gallery, Chicago, USA
• 1998 – Radford University, Malarstwo
• 1998 – Sztuka Sopotu, PGS Sopot
• 2000 – Dekonstrukcjoniści, Pałac Opatów
• 2000 – Dekonstrukcjoniści, BWA Bydgoszcz
• 2000 – Małe Rysunki – Polski Rysunek Współczesny, Muzeum Okręgowe w Radomiu
• 2000 – Sztuka Sopotu, Sztokholm
• 2001 – Wystawa z okazji 50-lecia ASP w Gdańsku, ASP Gdańsk
• 2002 – Obrazy śmierci we współczesnym malarstwie polskim, Muzeum Narodowe, Szczecin
• 2003 – Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk
• 2004 – Wystawa Indywidualna Ecce Homo – PGS Sopot, malarstwo i rysunek
• 2005 – Muzeum Narodowe Gdańsk – 25 lat Solidarności
• 2005 – Wystawa obrazu „Ostatnia Wieczerza”, kościół św. Jana, Gdańsk
• 2006 – W stronę Schulza, Praga
• 2006 – Wystawa indywidualna rysunku, Teatr Witkacego, Zakopane
• 2006 – Realizacja Szpitala Onkologii w AM w Gdańsku
• 2010 – Muzeum Sztuki Zachodniej i Wschodniej, Lwowska Galeria Sztuki
• 2011 – Królewskie Muzea Sztuki i Historii. Muzeum Cinquantenaire, Bruksela
• 2014 – Kosmopolityczne Tradycje Pomorza, PGS Sopot
• 2015 – Wystawa indywidualna, Narodowa Galeria Armenii, Erywań
• 2016 – Salon Odrzuconych, PGS Sopot
• 2017 – Maciej Świeszewski – Rysunek, Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” 2, Gdańsk
• 2018 – Sindrome de Moebius, Museo Nahim Isaias, Guayaquil^[10]
• 2019 – Nazywam się Czerwień, PGS Sopot
• 2021 – Hortus Linearis, Galeria Piekary, Poznań^[10]
• 2021 – Wpół do jutra, Cricoteka, Kraków^[10]
• 2021 – My i psy, psy i my, PGS Sopot^[10]
• 2022 – Kolor i zmysły, BWA Olsztyn

• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (8 grudnia 2020)^[11]
• Medal św. Wojciecha (2012)^[12]

• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej (2003)^[13]
• Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2004)^[4]
• Nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego (2006)^[4]
• Nagroda Totus Tuus (2006)
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za liczne obrazy, rysunki, grafiki i akwarele, za wielką pasję do książek i podróży oraz z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej i dydaktycznej (2015)^[13]
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 40-lecia pracy twórczej (2016)^[13]
• Wielka Pomorska Nagroda Artystyczna za całokształt twórczości artystycznej (2019)^[14]

• Maciej Świeszewski – oficjalna strona artysty.
• Józef Golec, Sopocki album biograficzny, Cieszyn 2008, s. 488–489 (z wizerunkiem).
• Dorota Karaś, Magdalena Grzebałkowska, Gazeta Wyborcza – Duży Format z dn. 5.01.12 – Ucałował mnie Günter Grass, s. 2–5.
• Ostatnia wieczerza na gdańskim lotnisku.