Maciej Wiesner

Maciej Tadeusz Wiesner (ur. 6 kwietnia 1965 w Ostrowie Wielkopolskim^[1]) – polski fizyk, doktor habilitowany nauk fizycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Studia z fizyki ukończył na poznańskim UAM w 1989, gdzie następnie został zatrudniony^[1]. Stopień doktorski uzyskał w 1994 na podstawie pracy pt. Relaksacja dielektryczna w krysztale Cd₂Nb₂O₇ w przedziale temperatur od 4.7 K do 300 K (promotorem był prof. Wojciech Nawrocik)^[2]. Habilitował się w 2011 z zakresu fizyki na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy o tytule Ferroelastic Crystals and Their Nonlinear Elastic Properties Observed in Frequency Range from Gigahertz to Milihertz^[2]. Odbył też szereg zagranicznych wizyt naukowych, m.in. w rosyjskim Joint Institute for Nuclear Research w Dubnej, brytyjskim Rutherford Appleton Laboratory, szwedzkim Uniwersytecie Technologicznym Chalmers w Göteborgu oraz w fińskim O.V.Lounasma Laboratory Aalto University Technicznego Uniwersytetu w Helsińskach. Stypendysta Programu Fulbrighta.

Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Fizyki Kryształów Wydziału Fizyki UAM^[2]. Na macierzystym wydziale prowadzi zajęcia z nanolitografii, metod badań nanostruktur oraz materiałów w nanoelektronice^[3]. Ponadto jest kierownikiem Laboratorium Mikroskopii Sił Atomowych poznańskiego Centrum NanoBioMedycznego^[4]. W pracy badawczej zajmuje się nanoelektroniką, rezonatorami nanoelektromechanicznymi, transportem elektronów na grafenie oraz izolatorami topologicznymi^[4].

Swoje prace publikował m.in. w „Ferroelectrics" oraz w „Physical Review B"^[5][6]. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Jest synem Tadeusza i Marty Wiesnerów. Żonaty z Jolantą, ma córkę Annę^[1].

• Wiesner, Maciej w repozytorium Amur