 Widok zabudowań browaru (kwiecień 2019) | |
| Neue Posener Bierbrauerei | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Poznań |
| Data założenia |
1872 |
| Data zamknięcia |
1918 |
| Dane adresowe | |
| Jana i Jędrzeja Śniadeckich 12 | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′02,4″N 16°54′09,5″E/52,400667 16,902639
| |
Nowy Browar Poznański (niem. Neue Posener Bierbrauerei) – browar działający w latach 1872–1918, usytuowany był przy ul. Herdera (niem. Herderstrasse), późniejsza ul. Jana i Jędrzeja Śniadeckich, na Łazarzu w Poznaniu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Browar w tym miejscu założono w 1872 roku[1]. Browar funkcjonował po sąsiedzku z popularnym wówczas ogródkiem rozrywkowym „Feldschloss” (Polny Zameczek)[2], który powstał na terenach należących do browaru[3]. Inicjatorem powstania browaru i jego pierwszym dyrektorem był Gottlob Hoffmann, który na sąsiedniej działce założył park w 1866 roku i zbudował lodownię dla swego browaru przy Św. Marcinie, na której potem nadbudował établissement „Feldschloss”[4]. Browar postawiło Poznańskie Akcyjne Towarzystwo Browarowe. Pod koniec XIX wieku browar jest największym producentem piwa w Powiecie Poznańskim. Warzy lagera metodą bawarską, po monachijsku – piwo Monopol, Zamkowe na sposób kulmbaski[5]. Ostatnią nazwą browaru jest Neue Posener Brauerei – Nowy Browar Poznański Towarzystwo Akcyjne, którą to nazwę widać na elewacji odremontowanego budynku. Możliwe, że w momencie uruchomienia nazwa brzmiała Feldschloß-Brauerei[1].
W 1892 roku browar i słodownię, za kwotę miliona marek kupiło dwóch bankierów pochodzących z Monachium, J. Neu i Rosenbuch. Zmieniono wówczas nazwę na Neue Posener Bairische Bierbrauerei und Malzfabrik J.Neu. Około 1898 roku nowymi właścicielami firmy zostali berlińscy bankierzy Oskar Heimann i Julius Kuznitzky[6].
Warzono tu piwo specjalne „Residenzbräu”, poznański kulmbacher „Schlossbräu”, „Monopol-Bock” i „Urbock”[6].
Dotychczasowi właściciele zamknęli browar w 1918 roku. Zakład został przejęty przez spółkę akcyjną Browary Huggera, które ulokowały w nim słodownię i magazyny. W latach 1927–1929 przeprowadzono przebudowę budynku browaru na cele gastronomiczne, aby w 1929 roku otworzyć w nim „Restaurację Centralną PeWuKi”, największy wówczas lokal gastronomiczny w Polsce. Całość tworzyła kilkupoziomowa restauracja z dancingiem i teatrem rewiowym. Do przełomu lat 80. i 90. przy ul. Śniadeckich 12 funkcjonował zakład produkcyjny Lechii, w którym produkowano kremy i wody po goleniu, a następnie w pomieszczeniach browaru mieścił się klub dyskotekowy „Disco Club Browar”, który działał do końca lat 90. XX wieku[7].
Działki z zabudowaniami browaru przejął fundusz inwestycyjny Garvest Real Estate, którego plany przewidywały budowę w tym miejscu m.in. budynków mieszkalnych[7]. Projekt został jednak zarzucony[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Neue Posener Bayerische Brauerei J. Neu [online], albert-gieseler.de [dostęp 2019-04-06].
- ↑ Gdzie na przełomie XIX i XX wieku bawili się mieszkańcy Łazarza? [online], 7 kwietnia 2019, s. 3.
- ↑ Fest Fyrtel - Łazarz [online], festfyrtel.pl [dostęp 2019-04-06].
- ↑ „Perfumiarz z Łazarza, Nos największej fabryki perfum międzywojennej Polski”, Paweł Pawrowski, Garvest, Poznań 2021
- ↑ „Perfumiarz z Łazarza, Nos największej fabryki perfum międzywojennej Polski”, Paweł Pawrowski, Garvest, Poznań 2021
- ↑ a b KALENDARIUM POZNAŃSKIE – 29 WRZEŚNIA – Lepszy Poznań – informacje z Twojego fyrtla [online], web.archive.org, 6 kwietnia 2019 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-06].
- ↑ a b Od browaru po Pałac Sportu - ul. Śniadeckich [online], lazarz.pl [dostęp 2019-04-06].
- ↑ Wilson Park Poznań - inwestycja Garvest Real Estate [online], urbanity.pl [dostęp 2019-04-06].
| Hale i pawilony | |
|---|---|
| Budynki administracyjne | |
| Dawne obiekty wystawowe | |
| Dawne obiekty towarzyszące | |
| Obiekty nieistniejące |
