Prawą stroną toru wodnego jest ta, którą statek idący z morza ma po swojej prawej burcie. Przeciwna jest stroną lewą.
Wynika z tego iż kierunek oznakowania liczy się od morza w kierunku portu, ujścia rzeki lub innego szlaku. W niektórych przypadkach jednak kierunek ten ustalają odpowiednie państwa ze względu na specyficzne warunki.
Poszczególne znaki mogą być ponumerowane zgodnie z obowiązującym kierunkiem oznakowania.
W regionie A dla oznaczenia rozgałęzienia toru wodnego, gdy główny tor skręca w prawo stosuje się znak jak dla oznakowania lewej strony z jednym zielonym pasem. W nocy światło czerwone, rytm błyskowe złożone (2+1)
W regionie B jest to odpowiednio znak lewej strony z czerwonym pasem.
W regionie A dla oznaczenia rozgałęzienia toru wodnego, gdy główny tor skręca w lewo stosuje się znak jak dla oznakowania prawej strony z jednym czerwonym pasem. W nocy światło zielone, rytm błyskowe złożone (2+1)
W regionie B jest to odpowiednio znak prawej strony z zielonym pasem.