Pedro Calomino

Pełne imię i nazwisko	Bleo Pedro Fournol
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1892 Buenos Aires
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1950 Buenos Aires
Pozycja	prawoskrzydłowy
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1911–1914 Boca Juniors 28 (12) 1914 Hispano Argentino 8 (4) 1914 Quilmes 4 (5) 1915–1924 Boca Juniors 194 (85) W sumie: 234 (106)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1912–1921 Argentyna 37 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1921 Argentyna
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Bleo Pedro Fournol (ur. 13 marca 1892 w Buenos Aires, zm. 12 stycznia 1950 tamże) – argentyński piłkarz grający jako prawoskrzydłowy oraz trener. Znany pod przydomkiem Calomino.

Uznaje się go za piłkarza, który jako pierwszy w Argentynie wykonał strzał przewrotką – bicicleta.

Calomino jest wychowankiem stołecznego Boca Juniors, w którym zadebiutował w 1911 roku w spotkaniu przeciwko CA Independiente (2:1) w którym zdobył gola.

W 1914 roku – na krótko – przeniósł się do Hispano Argentino i Quilmes^[1], po czym wrócił do macierzystego Boca Juniors, gdzie grał aż do zakończenia kariery w 1924 roku. Łącznie dla Xenezis rozegrał 222 spotkania, w których zdobył 97 bramek. Sześć razy był najlepszym strzelcem Boca – w 1913, 1915, 1916, 1917, 1918 i 1919 roku – rekord ten pobił dopiero Martín Palermo w 2009 roku. Obecnie Calomino zajmuje dziewiąte miejsce w rankingu najlepszych strzelców w historii klubu.

W trakcie kariery słynął z fantastycznych dryblingów. Swój styl gry opierał na swojej szybkości, często strzelał na bramkę w pełnym biegu^[2].

W reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1912 roku podczas turnieju Gran Premio de Honor Argentino.

Był w kadrze narodowej na czterech turniejach o Copa America. Na turnieju w 1917 zagrał w dwóch spotkaniach – z Brazylią (zdobył bramkę) i Urugwajem, a Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Dwa lata później Argentyna zdobyła brąz, a Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Brazylią i Chile. Po raz trzeci na turnieju zagrał w 1920 roku, kiedy Argentyna po raz drugi została wicemistrzem Ameryki Południowej. W trakcie turnieju zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Chile i Brazylią. W trakcie spotkania z Urugwajem nie wykorzystał rzutu karnego, który obronił Juan Legnazzi. Ostatnim turniejem piłkarza była Copa América w 1921 roku, kiedy pełnił rolę grającego trenera. Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Brazylią, Paragwajem i Urugwajem, a kierowana przez niego drużyna Argentyny zdobyła pierwszy złoty medal w historii.

Dla reprezentacji Argentyny grał w latach 1912-1921, w trakcie których rozegrał 37 meczów i zdobył 5 bramek^[3].

Boca Juniors

• Primera División: 1919, 1920, 1923, 1924
• Copa Competencia Jockey Club: 1919
• Copa Ibarguren: 1919, 1923
• Tie Cup: 1919
• Copa de Honor Cousenier : 1920

Argentyna

• Copa América: 1921

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 14

• Pedro Calomino – biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-06)].
• BDFA
• RSSSF – reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
• Mecze w Ameryce Południowej w latach 1911-1920. cantab.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].