Piktofonogram

Ten artykuł od 2017-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Piktofonogram – znak pisma składający się z elementów fonetycznych i semantycznych, często jest formą przejściową w ewolucji pisma od ideograficznego do pisma fonetycznego. Jako taki, piktofonogram jest powiązany z językiem, do zapisu którego go użyto (choć więź ta nie jest tak silna, jak w przypadku pisma fonetycznego).

Systemy pisma, w których występują piktofonogramy to:

• pismo chińskie
• Chữ nôm
• pismo Kitanów
• pismo Dżurdżenów

Kiedy chińskie piktofonogramy adaptowano do zapisu innych języków, m.in. japońskiego i koreańskiego, ze względu na różnice między nimi, znaki w dużej mierze utraciły swoją pierwotną wartość fonetyczną.