Pionierskaja

Пионерская

Przynależność państwowa	ZSRR
Data założenia	1956
Liczba personelu	max: 6[1]
Wysokość	2741[2] m n.p.m.
Położenie na mapie Antarktyki Pionierskaja
69°44′S 95°31′E/-69,733333 95,516667

Pionierskaja (ros. Пионерская, „Pionierska”) – nieczynna stacja polarna należąca do ZSRR, położona na lądolodzie Antarktydy Wschodniej.

Stacja znajduje się na stoku pokrywy lodowej wnętrza kontynentu, 375 km od głównej radzieckiej stacji Mirnyj. Lodowiec ma w tym miejscu miąższość ponad 2000 m. Średnia roczna temperatura to -38 °C, maksymalnie osiąga -13 °C, najniższa odnotowana temperatura to -66,8 °C. Niemal stale wieje tu wiatr katabatyczny z południowego wschodu, średnia prędkość wiatru to 8,3–13,5 m/s; w czasie pracy stacji odnotowano tylko jeden bezwietrzny dzień. Noc polarna trwa od 26 maja do 15 lipca^[1].

Stacja Pionierskaja była pierwszą radziecką stacją położoną we wnętrzu kontynentu. Składały się na nią dwa domki umieszczone na saniach. Została oficjalnie otwarta 27 maja 1956 roku^[2]. Badania na stacji obejmowały meteorologię, aktynometrię, glacjologię i geomagnetyzm. Akumulacja śniegu stanowiła duży problem w trakcie prac, pod koniec 1958 roku grubość pokrywy śnieżnej osiągnęła 6–8 m^[1]. Z zakończeniem Międzynarodowego Roku Geofizycznego, 15 stycznia 1959 roku zaprzestano jej użytkowania^[2][1].