Puszcza Jaworowa

Puszcza Jaworowa – szczątki pierwotnej Puszczy Sudeckiej w południowo-zachodniej Polsce, w Górach Bialskich, w Sudetach Wschodnich, w woj. dolnośląskim.

Puszcza Jaworowa znajduje się w Sudetach Wschodnich, w południowo-wschodniej części Gór Bialskich, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na wschodnim zboczu Iwinki, poniżej Rudawca, w gminie Stronie Śląskie, około 2,3 km na południe od Bielic^[1].

Puszczę stanowi dobrze zachowany fragment naturalnego lasu liściastego na wschodnich stokach Rudawca oraz Iwinki, stanowiący relikt dawnej Puszczy Sudeckiej^[1]. Górną część zajmuje świerkowy bór górnoreglowy, niżej rośnie las mieszany z bukiem, jaworem i jodłą, w którym zachowały się ponad 150-letnie buki i jawory. W 1963 roku utworzono rezerwat przyrody „Puszcza Śnieżnej Białki”, którego granice objęły najcenniejsze fragmenty Puszczy Jaworowej^[1]. Okolice Puszczy Jaworowej są wyludnione, i stanowią siedlisko leśnej zwierzyny, spotkać tu można sarny, jelenie, dziki oraz głuszce i cietrzewie, które są już rzadkością w Sudetach^[1]. Na śródleśnych górskich polanach występuje ciekawa i interesująca flora^[1].

Przez Puszczę Jaworową prowadzi zielony szlak turystyczny^[1]:

• – fragment prowadzący z Orłowca na Halę pod Śnieżnikiem i dalej, przechodzi przez środek puszczy.

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6