Rażenie obalające

Rażenie obalające – uszkodzenie postrzałowe, po którym ofiara w ciągu 30 sekund traci zdolność^[a] poruszania się lub strzelania. O broni i amunicji mającej taką zdolność mówi się, że ma określoną moc obalającą^[b]. Moc obalająca jest oznaczana w wartościach względnych w tabelach porównawczych. Pojęcie to jest używane zarówno w ocenie amunicji i broni krótkiej, przeznaczonej do walki na odległość kilkunastu metrów (np. w toku działań policyjnych), jak i w odniesieniu do broni długiej – np. w myślistwie.

Rażenie formalne – uszkodzenie postrzałowe, po którym ofiara traci zdolność dalszego prowadzenia walki^[c]. Pojęcie używane w ocenie amunicji i broni przy prowadzeniu walki na dużą odległość, rzędu kilkudziesięciu do kilkuset metrów, np. w toku operacji wojskowych z użyciem broni długolufowej.

Skutek trafienia pociskiem (także odłamkiem pocisku) określany jako rażenie formalne lub rażenie obalające zależy od miejsca trafienia i uszkodzonego narządu. Nie są one tożsame ze skutkiem śmiertelnym. Znane są przypadki, kiedy żołnierz trafiony został małym odłamkiem w serce i zdolny był do prowadzenia przed zgonem jeszcze kilkunastominutowej walki (wolno narastająca tamponada serca), a zarazem inne przypadki natychmiastowej utraty przytomności po trafieniu tzw. pociskiem szybkim bez skutku śmiertelnego (pierwotny wstrząs neurogenny pochodzenia odruchowego lub bólowego – nokaut).

• Krzysztof W. Zieliński, Marian Brocki, Marek K. Janiak, Andrzej Wiśniewski, Patologia obrażeń i schorzeń wywołanych współczesną bronią w działaniach wojennych i terrorystycznych, wydawnictwo MON, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-927103-4-9, s. 79–80