Skałki Piekło pod Niekłaniem

Jedna ze skał piaskowcowych w rezerwacie
rezerwat przyrody nieożywionej
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Mezoregion	Garb Gielniowski[1]
Data utworzenia	1959
Akt prawny	M.P. z 1959 r. nr 37, poz. 170
Powierzchnia	6,18 ha
Ochrona	częściowa
Położenie na mapie gminy Stąporków Skałki Piekło pod Niekłaniem
Położenie na mapie Polski Skałki Piekło pod Niekłaniem
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Skałki Piekło pod Niekłaniem
Położenie na mapie powiatu koneckiego Skałki Piekło pod Niekłaniem
51°11′03″N 20°39′57″E/51,184167 20,665833
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Skałki Piekło pod Niekłaniem – rezerwat przyrody nieożywionej na terenie Konecko-Łopuszniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu w gminie Stąporków, w powiecie koneckim, w północnej części województwa świętokrzyskiego^[2], w pobliżu miejscowości Niekłań Wielki. Skałki ciągną się na długość około 1 kilometra, ich wysokość dochodzi do 8 metrów.

• Powierzchnia: 6,18 ha (akt powołujący podawał 5,90 ha)
• Rok utworzenia: 1959
• Dokument powołujący: Zarządz. MLiPD z 1.04.1959, M.P. z 1959 r. nr 37, poz. 170; zm. M.P. z 1965 r. nr 60, poz. 311
• Numer ewidencyjny WKP: 016
• Charakter rezerwatu: częściowy
• Przedmiot ochrony: osobliwe formy skalne powstałe w wyniku erozji eolicznej oraz zachowanie rosnącej w szczelinach skalnych zanokcicy północnej (Asplenium septentrionale)

Rezerwat przyrody Skałki Piekło pod Niekłaniem jest punktem początkowym czarnego szlaku turystycznego prowadzącego do miejscowości Wólka Plebańska. Przez rezerwat przechodzi niebieski szlak turystyczny ze Skarżyska-Kamiennej (Pogorzałe) do Kuźniaków. Jest także punktem na Piekielnym Szlaku.