Pochodzenie | |
---|---|
Czas i miejsce powstania | |
Instrumenty |
gitara |
Największa popularność |
lata 40.–60. XX wieku |
Gatunki pokrewne | |
Podgatunki | |
Doo wop, Contemporary R&B, Smooth R&B |
Rhythm and blues, w skrócie R&B (również R'n'B) – gatunek muzyki rozrywkowej wywodzący się z jazzu, bluesa i pieśni religijnych[1]. Był jednym z najważniejszych protoplastów rock and rolla, a później nowoczesnego soulu[2].
Gatunek został ukształtowany z elementów jazzu, bluesa i pieśni religijnych[1]. Stosowane instrumentarium było ubogie[1]. Uległ komercjalizacji w latach 30. XX wieku[1], kiedy artyści big bandowi zaczęli tworzyć bardziej wyrazistą muzykę taneczną (z użyciem m.in. gitary basowej i riffów), określaną jako jump blues[2]. Po zakończeniu II wojny światowej styl był na tyle charakterystyczny, że 17 czerwca 1949 w Stanach Zjednoczonych oficjalnie powstała lista przebojów w kategorii rhythm and blues[3] (wcześniej stosowano nazwę race music)[2]. Według LeRoi Jonesa do lat 50. XX wieku była to muzyka tworzona przez i dla amerykańskich czarnoskórych[4]. Gatunek rhythm and blues rzadko grały stacje radiowe białych[2]. Niektóre utwory były odrzucane ze względu na silne konotacje seksualne (np. Work With Me Annie Hanka Ballarda, Baby Let Me Bang Your Box The Penguins[2] czy Come Prince'a[potrzebny przypis]). Później elementy gatunku rhythm and blues zaczęły przenikać się wzajemnie z powstającym rock and rollem[2][4]. W 1958 aż 90% utworów na liście przebojów gatunku rhythm and blues znajdowało się również na listach przebojów muzyki popularnej[4].
W latach 60. i 70. XX wieku rhythm and blues inspirował właśnie powstający rock[2]. Artyści rockowi czerpali z oryginalnego materiału bluesowego lub wykorzystywali jego stylistykę, przy użyciu nowoczesnych środków technicznych (gitary elektryczne, wzmacniacze)[1]. Przykładami mogą być The Kinks, The Rolling Stones, The Animals, The Pretty Things, Them[1][2], Jimi Hendrix[5].
Rhythm and blues jest m.in. samodzielną kategorią nagród Grammy, a stylistyka jest obecna w licznych gatunkach muzycznych (disco, funk, rap i soul)[2]. Współczesny rhythm and blues jest kombinacją elementów występujących w soulu, popie oraz hip hopie. Dla odróżnienia stosowane bywa określenie contemporary R&B.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 753. ISBN 83-01-11390-1.
- ↑ a b c d e f g h i Roy Shuker: Popular Music. The Key Concepts. Wyd. 2. Oxon: Routledge, 2005, s. 230-231. ISBN 0-415-34769-6. (ang.).
- ↑ Brian Ward: Just my soul responding. UCL Press, 1998, s. 28. ISBN 0-203-21445-5. (ang.).
- ↑ a b c Brian Ward: Just my soul responding. UCL Press, 1998, s. 19. ISBN 0-203-21445-5. (ang.).
- ↑ Jimi Hendrix. www.foxytunes.com. [dostęp 2009-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-25)]. (ang.).