Świeca roratna[1], roratka[1][2], przest. roratnica[2], pot. świeca roratnia[3] – świeca adwentowa umieszczana i palona w świątyniach w czasie mszy roratnych zgodnie z tradycją Kościoła katolickiego.
Świeca jest koloru białego, bądź jasnożółtego. Przewiązuje się ją białą lub niebieską wstążką i dekoruje zielenią (przeważnie mirtem). W kościołach umieszcza się ją obok ołtarza. Natomiast w domu stawia się ją na ołtarzyku domowym i najczęściej umieszcza obok figurki lub obrazu Matki Bożej. Zapala się ją w czasie wieczornic i modlitw porannych.
Świeca roratna stanowi symbol Maryi, która w czasie adwentu „niesie w łonie” Chrystusa, określanego mianem „prawdziwej światłości”.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
- lampion adwentowy (lampion roratny)
- kalendarz adwentowy
- wieniec adwentowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Słownik języka polskiego. sjpd.pwn.pl. [dostęp 2015-11-07].
- ↑ a b Słownik języka polskiego. ebuw.uw.edu.pl. [dostęp 2015-11-07].
- ↑ Roraty (z łac. Rorate coeli desuper…). obcyjezykpolski.pl. [dostęp 2015-11-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wysocki J., Rytuał rodzinny, Warmińskie Wyd. Diecezjalne, Olsztyn 1981, brak ISBN
