| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 2007 |
| Członek Rady Państwa | |
| Okres |
od 12 lutego 1981 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Ryszard Reiff (ur. 4 lipca 1923 w Warszawie, zm. 9 grudnia 2007 tamże[1]) – polski polityk, prawnik, publicysta, przewodniczący Stowarzyszenia „Pax”, poseł na Sejm PRL IV i VIII kadencji, senator I kadencji, członek Rady Państwa (1981–1982).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu. Był członkiem Konfederacji Narodu, dowódcą jednego z pierwszych oddziałów partyzanckich Uderzeniowych Batalionów Kadrowych. Po scaleniu z Armią Krajową dowodził kompanią w III batalionie 77 pp AK walczącym na Nowogródczyźnie. W latach 1944–1946 więziony na terenie Związku Radzieckiego. W 1946 rozpoczął pracę jako dziennikarz w tygodniku „Dziś i Jutro”.
W 1948 nawiązał kontakty z funkcjonariuszami UB. 29 marca 1949 został zarejestrowany jako współpracownik UB, początkowo nadano mu pseudonim „Jack”, funkcjonował też pod pseudonimami „Bliźni” i „Demagog”. W 1949 jako tajny agent prowadził pracę wywiadowczą w środowisku polskiej emigracji w Londynie i Paryżu. W Londynie jego działania nadzorował Marcel Reich-Ranicki[2].
W okresie 1950–1953 był redaktorem naczelnym „Słowa Powszechnego”. Pełnił funkcję sekretarza Komisji Intelektualistów i Działaczy Katolickich[3]. Kierował pracą organizacyjną Stowarzyszenia „Pax” na terenie całego kraju, w latach 1976–1979 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu głównego, a w latach 1979–1982 przewodniczącego.
Od 1981 do 1982 był członkiem Rady Państwa. 13 grudnia 1981 jako jedyny z 14 obecnych na posiedzeniu jej członków sprzeciwił się zatwierdzeniu uchwały o wprowadzeniu stanu wojennego i dekretu o stanie wojennym, za co został odwołany ze stanowiska[4]. W latach 1965–1969 i 1980–1985 sprawował mandat posła na Sejm PRL IV[5] i VIII[6] kadencji, w okresie 1980–1982 przewodniczył Kołu Poselskiemu „Pax”. Jako reprezentant strony solidarnościowo-opozycyjnej był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych. W latach 1989–1991 był senatorem z ramienia Komitetu Obywatelskiego, przewodniczącym senackiej Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. W trakcie kadencji przeszedł do klubu parlamentarnego Unii Demokratycznej[7]. W 1988 był w gronie osób, które opracowały statut Związku Sybiraków[8], w 1989 został prezesem tej organizacji. W lutym 1989 wszedł w skład Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego, działającej przy Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[9].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954, za zasługi w pracy społecznej)[10], Krzyżem Oficerskim OOP[1], Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP (1998)[11], Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Orderem Sztandaru Pracy II klasy[1] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1956)[12].
Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 9, grób 20)[13].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- O niezależnych samorządnych związkach zawodowych, Warszawa 1980.
- Wybór jutra, Warszawa 1988.
- Czas Solidarności, Warszawa 1988.
- 13 grudzień: wspomnienia, Kraków 1989.
- Okrągły stół, Warszawa 1989.
- Gra o życie, Warszawa 1993, ISBN 1-870886-15-1.
- Rodzina Reiff, Warszawa 2000.
- Archiwum myślenia politycznego: szkice publicystyczne, Warszawa 2005.
- Archiwum Stowarzyszenia PAX, tom I, Warszawa 2006, ISBN 83-7473-011-0.
- Archiwum Stowarzyszenia PAX, tom II, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7473-026-6.
- Archiwum osobiste, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7473-029-7.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Piotr Gontarczyk: Nowe kłopoty z historią: publicystyka z lat 2005–2008. Warszawa: Wydawnictwo Prohibita Paweł Toboła-Pertkiewicz, 2008, s. 173–180. ISBN 978-83-61344-08-7.
- ↑ Janusz Stefaniak: Komisja Intelektualistów i Działaczy Katolickich. W: Encyklopedia Białych Plam. T. XIX (suplement). Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 2005, s. 180.
- ↑ Zmarł Ryszard Reiff – działacz polityczny i publicysta. gazeta.pl, 12 października 2007. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ Mieczysław Brekier: Wspomnienia osób świeckich. Sybiracy. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 144. ISBN 83-919305-6-4.
- ↑ „Rzeczpospolita”. Nr 37 (2171), s. 1–2, 1989.
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 kwietnia 1998 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 292).
- ↑ Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej” (M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27).
- ↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Grobonet. [dostęp 2021-03-11].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pamięci Ryszarda Reiffa. zwiazeksybirakow.strefa.pl. [dostęp 2016-08-26].
.svg)
