Seks bez penetracji (ang. outercourse, petting) – aktywność seksualna, która zwykle nie obejmuje penetracji seksualnej, chociaż niektóre jego formy, szczególnie te określane jako „outercourse”, mogą zawierać elementy penetracji związane z pieszczotami palcami lub ustami[1][2][3]. Na ogół wyklucza seks waginalny, analny lub oralny[4][5], natomiast obejmuje różne formy aktywności seksualnej i nieseksualnej, takie jak frottage, seks manualny, wzajemną masturbację, całowanie i przytulanie[6][7][8].
Ludzie angażują się w seks bez penetracji z różnych powodów, w tym jako formę gry wstępnej, czy też jako główny lub preferowany rodzaj aktywności seksualnej[7][9]. Heteroseksualne pary mogą angażować się w seks bez penetracji zamiast stosunku dopochwowego, w celu zachowania dziewictwa lub jako metodę zapobiegania ciąży[9][10]. Pary jednopłciowe także mogą praktykować seks bez penetracji w celu zachowania dziewictwa[9][11][12], ponadto homoseksualni mężczyźni mogą traktować ten rodzaj seksu jako alternatywę dla penetracji analnej[9][11].
Chociaż choroby przenoszone drogą płciową (STI), takie jak opryszczka, HPV i wszy łonowe, mogą być przenoszone podczas seksu bez penetracji poprzez kontakt między narządami płciowymi, to jednak seks bez penetracji jest formą bezpieczniejszego seksu, ponieważ jest mniej prawdopodobne, że dojdzie do wymiany płynów ustrojowych (głównego źródła przenoszenia STI)[13][14][15].
Określenie pojęcia
[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wiele wersji definicji pettingu[potrzebny przypis]. Zasadniczo petting polega na zaawansowanych pieszczotach erotycznych, czyli pieszczeniu narządów płciowych lub innych stref erogennych partnera w taki sposób, że może dojść do osiągnięcia tzw. satysfakcji seksualnej, czyli orgazmu, ale inną metodą niż poprzez immisję (wprowadzenie) członka do pochwy. Jest to aktywność mająca zastąpić pełne współżycie seksualne. Według najszerszej definicji pettingiem są wszelkie formy pieszczot z zastrzeżeniem podanym powyżej, w tym seks oralny. Problematyczne jest również ujęcie w definicji stosunków analnych (i to bez względu na orientację seksualną).
Formy seksu bez penetracji
[edytuj | edytuj kod].jpg)
Petting ma często miejsce w rozwoju seksualnym człowieka pomiędzy fazą masturbacji a rozpoczęciem życia płciowego. Umożliwia człowiekowi łagodne wejście we współżycie seksualne poprzez poznanie i naukę ciała i reakcji, zarówno u siebie, jak i u partnera. Petting pozbawiony jest obaw o ból przy defloracji lub zajście w ciążę, mniejsze są też możliwości wystąpienia zaskakujących negatywnych doznań, wpływających na późniejsze życie seksualne, co może mieć miejsce w przypadku pierwszego pełnego stosunku z immisją i wytryskiem. Z tego powodu petting bywa zalecany przez seksuologów jako etap rozwoju seksualnego człowieka przed pełnym stosunkiem seksualnym. Petting, jako jedna z metod współżycia w okresie przed defloracją kobiety, jest również dopuszczany lub nawet zalecany przez te osoby o umiarkowanych poglądach, które przywiązują zasadniczą wagę do doniosłości aktu utraty przez kobietę dziewictwa[potrzebny przypis].
Petting jest również metodą uprawiania seksu w stałych związkach, gdzie uprawianie seksu z immisją jest utrudnione lub nawet niemożliwe z powodu różnic w budowie anatomicznej narządów seksualnych partnerów, bądź w przypadku krótkotrwałych utrudnień zdrowotnych (np. połóg). Petting jest również formą urozmaicania życia płciowego u partnerów uprawiających normalne stosunki, może także zastępować stosunki seksualne np. w okresach płodnych przy stosowaniu przez partnerów naturalnych metod zapobiegania ciąży. Seksuolodzy podają jednak, że sporadycznie może dojść do zajścia w ciążę podczas pettingu połączonego z wytryskiem nasienia bezpośrednio na kobiece narządy płciowe[potrzebny przypis].
Zjawiskiem pokrewnym pettingowi jest necking, czyli partnerskie pieszczoty seksualne górnej części ciała[16].
Formami seksu bez penetracji z udziałem obojga zainteresowanych partnerów są między innymi:
- palcówka (ang. fingering) – pobudzanie palcem pochwy, łechtaczki lub odbytu
- ręczna stymulacja członka (ang. handjob) – pobudzanie ręką penisa przez partnerkę (partnera)
- stosunek udowy (łac. coitus femoralis) – penis znajduje się pomiędzy udami partnerki (partnera)[17]
- stosunek pachowy (łac. coitus axillaris) – penis wykonuje ruchy frykcyjne w dołku pachowym partnerki (partnera)
- stosunek międzypiersiowy (łac. coitus inter mammas) – mężczyzna umieszcza penisa między piersiami kobiety i wykonuje ruchy frykcyjne
- stosunek w szparze międzypośladkowej (łac. coitus interglutealis)
- frot – akty seksualne polegające na wzajemnym pocieraniu się narządami płciowymi np. frot (dwóch mężczyzn pociera się penisami) lub trybadyzm (dwie kobiety pocierają się nawzajem sromami)
- stosunek w stulonej dłoni – funkcję pochwy pełni stulona dłoń, do której mężczyzna wprowadza penisa i wykonuje ruchy frykcyjne.
- stosunek między dużymi palcami stóp – członek umieszczany jest między dużymi palcami lewej i prawej stopy i pobudzany poprzez rytmiczny ucisk
- stosunek między stopami – pobudzanie penisa bosą stopą (ang. footjob)
Ryzyko
[edytuj | edytuj kod]Istnieje pogląd, że z uwagi na to, że seks bez penetracji zazwyczaj nie wiąże się z kontaktem z nasieniem lub wydzielinami pochwy, a także dlatego, że w żadnym momencie nie dochodzi do penetracji pochwy lub odbytu, akty te są wolne od ryzyka. Mimo że ryzyko związane z seksem bez penetracji jest znacznie mniejsze niż w przypadku seksu penetracyjnego, wciąż istnieje pewne ryzyko[13][14][15]. Istnieje pewne niewielkie ryzyko ciąży oraz zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową (STI) w przypadku niektórych form seksu bez penetracji[18].
Do zajścia w ciążę może wciąż dojść w przypadku seksu analnego lub innych form aktywności seksualnej, w których penis znajduje się w pobliżu pochwy (takich jak seks międzyudowy), gdzie plemniki mogą znaleźć się w okolicy pochwy i przedostać się do środka wraz z wydzieliną pochwy. Istnieje również ryzyko zajścia w ciążę, gdy penis nie znajduje się w pobliżu pochwy, ponieważ plemniki mogą zostać przetransportowane do pochwy poprzez kontakt z palcami lub innymi częściami ciała mającymi kontakt z nasieniem[19][20][21]. Wbrew powszechnemu mitowi, nie jest możliwe zajście w ciążę na skutek kontaktu z nasieniem w basenie lub żadnym innym zbiorniku wodnym przy braku penetracji. Plemniki szybko zginęłyby w chlorowanej wodzie — nie zdołałyby przetrwać wystarczająco długo, by dotrzeć do pochwy[22][23][24].
Do chorób mogących się przenosić podczas seksu bez penetracji można zaliczyć[25]:
- wszy łonowe
- wrzody weneryczne
- cytomegalowirus
- brodawki weneryczne
- opryszczkę
- HPV
- mięczak zakaźny
- świerzb
- kiła
- rzęsistkowica
Istnieje kilka sposobów na zmniejszenie ryzyka, w tym stosowanie środków ochronnych, takich jak prezerwatywa, koferdam i rękawiczki lateksowe[26]. W przypadku, gdy dana osoba obawia się niewielkiego ryzyka zajścia w ciążę w wyniku seksu bez penetracji, możliwe jest zastosowanie szeregu hormonalnych metod antykoncepcji. Stosowanie podwójnej ochrony (przy użyciu zarówno bariery jak i hormonalnej antykoncepcji) może być bardzo skuteczne w zapobieganiu zarówno ciąży, jak i przenoszeniu STI[27].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ John H. Harvey, Ann L. Weber, Odyssey of the Heart: Close Relationships in the 21st Century, Taylor & Francis, 13 grudnia 2001, s. 70, ISBN 978-1-4106-0405-7 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Ann O'Leary, Beyond Condoms: Alternative Approaches to HIV Prevention, Springer Science & Business Media, 28 lutego 2002, s. 155, ISBN 978-0-306-46731-8 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Robert L. Crooks, Karla Baur, Our Sexuality, Cengage Learning, 2010, s. 286–289, ISBN 978-0-495-81294-4 [dostęp 2024-10-02], Cytat: "Noncoital forms of sexual intimacy, which have been called outercourse, can be a viable form of birth control. Outercourse includes all avenues of sexual intimacy other than penile–vaginal intercourse, including kissing, touching, mutual masturbation, and oral and anal sex." (ang.).
- ↑ Kate Havelin, Martha Farrell Erickson, Dating: what is a healthy relationship?, Mankato, Minn.: LifeMatters, 2000, ISBN 0-7368-0292-4.
- ↑ Isadora Alman, Doing It: Real People Having Really Good Sex, Conari Press, ISBN 1-57324-520-8.
- ↑ Michael W. Ross i inni, Sexual health concerns : interviewing and history taking for health practitioners, Philadelphia : F.A. Davis Co., 2000, s. 45, ISBN 978-0-8036-0668-5 [dostęp 2024-10-02].
- ↑ a b Martha Rosenthal, Human Sexuality: From Cells to Society, Cengage Learning, 6 stycznia 2012, s. 272, 301, ISBN 978-0-618-75571-4 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Linda Alexander, New Dimensions In Women's Health, Jones & Bartlett Learning, 9 października 2009, s. 31, ISBN 978-0-7637-6592-7 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ a b c d Laura Carpenter, Virginity Lost: An Intimate Portrait of First Sexual Experiences, NYU Press, listopad 2005, s. 47-49, ISBN 978-0-8147-1653-3 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Bryan Strong, Christine DeVault, Theodore F. Cohen, The Marriage and Family Experience: Intimate Relationships in a Changing Society, Cengage Learning, 16 lutego 2010, s. 186, ISBN 978-0-534-62425-5 [dostęp 2024-10-02], Cytat: "Most people agree that we maintain virginity as long as we refrain from sexual (vaginal) intercourse. But occasionally we hear people speak of 'technical virginity' [...] Data indicate that 'a very significant proportion of teens ha[ve] had experience with oral sex, even if they haven't had sexual intercourse, and may think of themselves as virgins' [...] Other research, especially research looking into virginity loss, reports that 35% of virgins, defined as people who have never engaged in vaginal intercourse, have nonetheless engaged in one or more other forms of heterosexual sexual activity (e.g., oral sex, anal sex, or mutual masturbation)." (ang.).
- ↑ a b Like a Virgin, [w:] Here Publishing, The Advocate, Here Publishing, 19 sierpnia 2003, s. 44–45 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Karen Bouris, The First Time: What Parents and Teenage Girls Should Know about "Losing Your Virginity", Conari Press, 1994, s. 133–134, ISBN 978-0-943233-93-2 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ a b Felissa R. Lashley, Jerry D. Durham PhD, RN FAAN, The Person with HIV/AIDS: Nursing Perspectives, Fourth Edition, Springer Publishing Company, 8 września 2009, s. 103, ISBN 978-0-8261-1293-4 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ a b Sexual Risk Factors [online], aids.gov, 4 grudnia 2009 [dostęp 2024-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-04].
- ↑ a b Dianne Hales, An Invitation to Health, Brief Edition, Cengage Learning, 17 grudnia 2008, s. 269–271, ISBN 978-0-495-39192-0 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Gapik L. (2006). Funkcjonowanie seksualne w normie i patologii. Przegląd Terapeutyczny, nr 1
- ↑ Mark Morton, The Lover's Tongue: A Merry Romp Through the Language of Love and Sex, Insomniac Press, s. 186, ISBN 1-894663-51-9.
- ↑ D J Clutterbuck i inni, UK national guideline on safer sex advice, „International Journal of STD & AIDS”, 23 (6), 2012, s. 381–388, DOI: 10.1258/ijsa.2012.200312, ISSN 0956-4624, PMID: 22807529 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ R. Murray Thomas, Sex and the American Teenager: Seeing through the Myths and Confronting the Issues, R&L Education, 23 lipca 2009, s. 81, ISBN 978-1-60709-018-2 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Gordon Edlin, Health and Wellness, Jones & Bartlett Publishers, 2014, s. 213, ISBN 978-1-4496-3647-0 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Stephanie R. Medley-Rath, “Am I Still a Virgin?”: What Counts as Sex in 20 years of Seventeen, „Sexuality and Culture”, 11 (2), 2007, s. 24–38, DOI: 10.1007/s12119-007-9002-x, ISSN 1095-5143 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Claim women can get pregnant in pools 'without penetration' is 'absolute nonsense' - Family Planning, „Newshub” [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Here’s Your Annual Reminder That While You Can’t Get Pregnant FROM a Pool, You Can Still Get Pregnant IN One [online], MEL Magazine, 13 czerwca 2020 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Koh Ewe, 'Strong Sperm' Could Get Women Pregnant in Swimming Pools, Warns Indonesian Official [online], VICE, 24 lutego 2020 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Sexually Transmitted Diseases & Infections - STDs [online], Planned Parenthood, 1 czerwca 2014 [dostęp 2024-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-01].
- ↑ Robert L. Leahy, Practicing Cognitive Therapy: A Guide to Interventions, Jason Aronson, Incorporated, 1 sierpnia 1997, s. 345, ISBN 978-1-4616-3002-9 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- ↑ Marge Berer, Dual Protection: More Needed than Practised or Understood, „Reproductive Health Matters”, 14 (28), 2006, s. 162–170, DOI: 10.1016/S0968-8080(06)28262-4, ISSN 0968-8080, PMID: 17101435 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
